Οι «λέαινες» και η «διπλή πράκτορας» της Λυών παίζουν (και) για την ισότητα

Η επιλογή του (συνδυασμού) γαλλικού και αγγλικού «ιμπεριαλισμού» δεν επέτρεψε μεγάλη έμπνευση. Τα κλισέ δεν αποφεύχθηκαν.

Ακόμη και για τον «Guardian»…

Το δημοσίευμα επιχείρησε να «παντρέψει» τις «λέαινες» και την πόλη της μόνιμης πρωταθλήτριας Ευρώπης στο ποδόσφαιρο γυναικών, της Ολιμπίκ Λυών.

Οι λέξεις «Lionesses» και «Lyonnais» αφέθηκαν γλαφυρά στην ίδια πρόταση, αλλά αυτό λίγους πείραξε.

Οι καταβολές τους διαφορετικές. Η σημασία τους, το ίδιο. Μονάχα που ήταν κάτι εύηχο. Έστω και δίχως την απαραίτητη πρωτοτυπία.

Η φαντασία, άλλωστε, για τον νικητή του Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών την τελευταία πενταετία, δεν περισσεύει. Οι Γαλλίδες, με ολίγη από βοήθεια εξ Αγγλίας και Σκανδιναβίας μεριά παρέμειναν στον «θρόνο» τους.

Με συνεισφορά, πάντως, νέων πρωταγωνιστριών, που κάλυψαν κενά των μεγάλων απουσιών της ομάδας του -νέου κόουτς- Ζαν-Λικ Βασέρ.

Το βράδυ της 30^ης Αυγούστου, η Λυών επιβλήθηκε με 3-1 της γερμανικής Βόλφσμπουργκ στο «Ανοέτα» του Σαν Σεμπαστιάν της Ισπανίας και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για πέμπτη διαδοχική σεζόν και έβδομη τα τελευταία δέκα χρόνια!

Εκείνο το «φέτος είναι η σειρά μας», που είχαν στο μυαλό τους οι Γερμανίδες, δεν επαληθεύτηκε…

Σε αυτή τη θριαμβευτική δεκαετία της Λυών, η Βόλφσπουργκ κατέκτησε το τρόπαιο δις (2013, 2014, την πρώτη κόντρα στις Γαλλίδες) και ηττήθηκε σε άλλους τρεις τελικούς (2016, 2018, 2020).

Στο χορτάρι του «Ανοέτα», η Ολιμπίκ πάτησε χωρίς την κορυφαία παίκτρια του κόσμου και πρώτη σκόρερ της, Άντα Χέγκερμπεργκ.

Εκτός από την σταρ από τη Νορβηγία, όμως, στον τελικό δεν αγωνίστηκε και η δεύτερη σκόρερ της Λυών, Νικίτα Πάρις, από την Αγγλία, αλλά και και οι Μποκ Ματί και Αμαντίν Ανρί.

Ωστόσο, ο Γάλλος δημοσιογράφος, Ρομάν Μπαλάρ, έγραψε στο Twitter πως «η αρχηγός Ουεντί Ρενάρ και η τερματοφύλακας Σάρα Μπουχαντί έχουν αγωνιστεί και στους οκτώ τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ της ομάδας τους!

»Μιλάμε για 840 λεπτά ή, αλλιώς, 14 ώρες εμπειρίας σε τελικούς…».

Η Λυών, αν και το τμήμα γυναικών ιδρύθηκε μόλις το 2004, μοιάζει τούτη την εποχή με «γεννημένη πρωταθλήτρια». Η Βόλφσμπουργκ, από την άλλη, είναι δεδομένα η «δεύτερη».

Δίχως απαραίτητα τον αμερικανικό αφορισμό του «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα».

Αλλά, (και) αυτή η σεζόν ήταν η χρονιά της γαλλικής ομάδας, αήττητης σε επίσημα ματς από το 2018, χωρίς ήττα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από το 2017 και δίχως να έχει αποχωρήσει με σκυμμένο ο κεφάλι από ξένο γήπεδο από το 2013!

Το «Άγιο Δισκοπότηρο» και του συλλογικού ποδοσφαίρου γυναικών είναι το 31^ο τρόπαιο στην ιστορία της Λυών και φάνηκε αρχικά ενδεχομένως μέχρι και μακρινό όνειρο.

Λίγο η απραξία λόγω κορονοϊού, λίγο οι «ηχηρές» απουσίες, υποχρέωσαν τον κόουτς Βασέρ (παλαίμαχο μέσο των Παρί Σ.Ζ., Ρεν Σεντ Ετιέν) να αναζητήσει λύσεις και εκ των έσω και από το «στρατόπεδο» της μεγάλης αντιπάλου του.

Την 1^η Ιουλίου, η Σάρα Μπιόρκ Γκούναρσντοτιρ από τη Νορβηγία μετεγγράφηκε από τη Βόλφσμπουργκ στη Λυών.

Η παρουσία της τόσο στις προηγούμενες φάσεις της διοργάνωσης με τις Γερμανίδες όσο και στον τελικό με τον γαλλικό σύλλογο τής εξασφάλισε το μετάλλιο της πρωταθλήτριας όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στο Σαν Σεμπαστιάν!

Η Γκούναρσντοτιρ, όμως, κέρδισε τον τίτλο και το «παράσημο» με την αξία της, καθώς ήταν εκείνη η οποία στο 88^ο λεπτό σκόραρε με «τακουνάκι» το 3-1 και «κλείδωσε» τη νίκη για τη Λυών.

Η 29χρονη δεν πανηγύρισε το γκολ της, ως ένδειξη σεβασμού στις πρώην συμπαίκτριές της, όσο είχε «χαθεί» στις αγκαλιές των παικτριών της Λυών.

Στο φινάλε, συνάντησε την μέχρι προ εβδομάδων συμπαίκτριά της και σκόρερ της Βόλφσμπουργκ, Άλεξ Ποπ και της ζήτησε συγγνώμη…

Η Ποπ είχε τοποθετηθεί σχετικά πριν από τον τελικό, δηλώνοντας δυσαρέσκεια που η UEFA δέχθηκε τη συμμετοχή της Νορβηγίδας.

Εκτιμώντας πως «είτε έπρεπε να μείνει εκτός είτε να δεχθεί η ομοσπονδία την παράταση συμβολαίων λόγω της πανδημίας και να θεωρείται ακόμη παίκτρια της ομάδας μας».

Οι Ρενάρ, Μπουχαντί αλλά και η Εζενί Λε Σομέρ έχουν πανηγυρίσει και τα επτά τρόπαια Τσάμπιονς Λιγκ τη Λυών και κατέρριψαν το ρεκόρ των έξι κατακτήσεων Κυπέλλου Πρωταθλητριών του Πάκο Χέντο της Ρεάλ Μαδρίτης!

Με μερικές από τις σταρ συμπαίκτριές τους, όμως, εκτός τελικού, η Λυών χρειάστηκε να στηριχτεί σε άλλη βοήθεια, από το ανερχόμενο αγγλικό ποδόσφαιρο γυναικών.

Οι «λέαινες», που επικαλέστηκε ο «Guardian», φρόντισαν να πιάσουν δουλειά.

Τέσσερις παίκτριες από το «νησί», με παρουσία στην Εθνική Αγγλίας, πέρασαν τη Μάγχη για λογαριασμό της Λυών, με την Νικίτα Πάρις, πάντως, να χάνει τον τελικό.

Οι Λούσι Μπρονζ, Άλεν Γκρίνγουντ και Τζόντι Τέιλορ ανέλαβαν να «κουβαλήσουν» την πρωταθλήτρια Γαλλίας και Ευρώπης, επιβεβαιώνοντας την πρόοδο της αγγλικής Εθνικής.

Η Μπρονζ, μάλιστα, η οποία το 2019 έγινε η πρώτη Αγγλίδα που κατακτά το βραβείο της UEFA για την κορυφαία παίκτρια της Ευρώπης, οδήγησε τη χώρα της ως τα ημιτελικά του Μουντιάλ Γυναικών της ίδιας χρονιάς, στα γήπεδα της Γαλλίας.

Ενώ ήταν δεύτερη στις ψηφοφορίες για την παίκτρια του 2019 από τον «Guardian» και για τη Χρυσή Μπάλα, πίσω από τις Σαμ Κερ (Αυστραλία) και Μέγκαν Ραπίνο (Η.Π.Α.) αντίστοιχα.

Έχει παίξει στο NCAA με το πανεπιστήμιο Νορθ Καρολάινα και πριν μετακομίσει στη Λυών το 2017, φόρεσε τις φανέλες των Σάντερλαντ, Έβερτον Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι.

Μπρονζ και Γκρίνγουντ μένουν ελεύθερες από τη Λυών και η δεύτερη είναι κοντά στην επιστροφή της στο Μάντσεστερ, αλλά τούτη τη φορά για τη Σίτι.

Ακόμη πιο κοσμογυρισμένη είναι η Τζόντι Τέιλορ.

Η 34χρονη επιθετικός φοίτησε επίσης στις Η.Π.Α. και το πανεπιστήμιο Όρεγκον Στέιτ, πριν επιστρέψει στην πατρίδα της για την Τρανμίρ.

Παρά το γεγονός ότι έχασε έξι μήνες λόγω τραυματισμού, σκόραρε 29 γκολ σε 38 παιχνίδια και συνέχισε την καριέρα της στην Αμερική και Καναδά, σε Βοστόνη, Πάλι και Οτάβα αντίστοιχα.

Οι προκλήσεις δεν την άφηναν να ριζώνει και έπαιξε επίσης σε Αυστραλία (Μελβούρνη, Σίδνεϊ), Αγγλία (Μπέρμιγγχαμ, Λίνκολν, Άρσεναλ), Σουηδία (Γκέτεμποργκ), ενώ έκανε ένα ακόμη πέρασμα από τις Η.Π.Α. (Ουάσινγκτον, Πόρτλαντ, Σιάτλ), πριν υπογράψει το 2020 στη Λυών.

Έχει σκοράρει 128 γκολ σε 15 συλλόγους και πέντε χώρες, ενώ είναι μόλις η τρίτη παίκτρια από την Αγγλία που σκοράρει χατ-τρικ σε μεγάλη διοργάνωση. Η Τέιλορ πέτυχε τρία γκολ σε ένα ματς στο Euro 2017, κάτι που για την πατρίδα της έχουν πετύχει σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ή Παγκόσμιο Κύπελλο οι Γκάρι Λίνεκερ και Τζεφ Χερστ!

Η ίδια, πάντως, θεωρεί μεγάλο «παράσημο» και το γεγονός ότι στο Μουντιάλ του 2019 αγωνίστηκε στη διοργάνωση μαζί -όχι στην ίδια εθνική- με τη σύζυγό της, Έμα Κιτ, 31 ετών διεθνή της Νέας Ζηλανδίας.

Αμφότερες δήλωσαν δημοσίως τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους πριν από τον γάμο τους και έχουν συμμετάσχει σε διάφορες δράσεις για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Για τη Λυών, αυτές οι δράσεις, σχετικά με την ισότητα, είναι το ίδιο σημαντικές.

Σημαντικές και για περισσότερους από 1,7 εκατομμύρια ανθρώπους στη Γαλλία, οι οποίοι παρακολούθησαν από την τηλεόραση τον τελικό με τη Βόλφσμπουργκ.

Μάλιστα, η ιστορία και η πορεία της Ολιμπίκ θα προβληθεί στην κινηματογραφική οθόνη το 2021, μέσα από ένα ντοκιμαντέρ που έχει στόχο να αναδείξει το σύλλογο πέρα από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Η εταιρία διανομής Rouge International ανακοίνωσε τη σχετική παραγωγή, σκηνοθεσίας της Στεφανί Γκιγιάρ και παραγωγής της ηθοποιού Ζουλί Γκαγιέ, με τίτλο «Les Joueuses-Pas LaPour Danser».

Η επιλογή του τίτλου («Οι Παίκτριες-Δεν Είμαστε Εδώ Για Να Χορέψουμε») είναι συμβολική και είναι η απάντηση στο σεξιστικό σχόλιο του Μαρτίν Σολβέιγκ, παρουσιαστή της απονομής της Χρυσής Μπάλας του 2018.

Ο Σολβέιγκ, αναγγέλλοντας τη νικήτρια, Άντα Χέγκερμπεργκ, τη ρώτησε αν ξέρει να χορεύει «twerk» και η σκηνοθέτης τονίζει πως «πρέπει να αλλάξει η οπτική πολλών ανθρώπων στη Γαλλία, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις παίκτριες ποδοσφαίρου ως χορεύτριες και όχι ως αθλήτριες»…

Το φιλμ επικεντρώνεται στη σεζόν 2018-2019, στην οποία η Λυών κατέκτησε το τρεμπλ και αφορά την καθημερινότητα των παικτριών εντός κι εκτός γηπέδου.

Η Στεφανί Γκιγιάρ εξηγεί πως το ντοκιμαντέρ «είναι μία πρόσκληση στον θεατή να διαπιστώσει τη θέση της γυναίκας στα σπορ.

»Σε ένα σύμπαν όπου οι αξίες του σεβασμού θα πρέπει να γίνουν οι πυλώνες της εξέλιξης και του δρόμου προς την ισότητα».

Η αρχηγός της Λυών, Ουεντί Ρενάρ, θυμάται την εποχή που, σε ηλικία μόλις 16 ετών, υπέγραψε στην ομάδα και κριτικάρει το γεγονός πως τότε δεν επιτρεπόταν σε κοπέλες να υπογράφουν επαγγελματικά συμβόλαια και συχνά αναγκάζονταν να αλλάζουν ρούχα χωρίς τη δυνατότητα να μπουν στα αποδυτήρια…

Η αρχηγός της εθνικής Ουαλίας, Τζες Φίσλοκ, τότε παίκτρια της Ολιμπίκ, σχολιάζει την έλλειψη αναγνώρισης και σεβασμού. Επισημαίνοντας πως «το να μην μας θεωρούν επαγγελματίες είναι χειρότερο από το ότι η Χέγκερμπεργκ δεν λαμβάνει τα ίδια χρήματα που κερδίζουν οι Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο».

Η Λυών ισοφάρισε το ρεκόρ των πέντε διαδοχικών κατακτήσεων Κυπέλλου Πρωταθλητριών της Ρεάλ Μαδρίτης και είναι η πιο πετυχημένη ομάδα γυναικών στην ιστορία.

Μονάχα που η μικρή σε διάρκεια αλλά σπουδαία σε πορεία ιστορία του γαλλικού συλλόγου είναι κάτι περισσότερο από γκολ και τίτλους.

Οι παίκτριές του δεν σηκώνουν απλώς στα χέρια τους τα τρόπαια… Σηκώνουν και στους ώμους τους το ποδόσφαιρο γυναικών και αναδεικνύουν τη σημασία και την αξία του.

Και σκοπεύουν να «φωτίσουν» και τα αθλητικά και κοινωνικά εμπόδια που καλούνται να ξεπεράσουν οι γυναίκες στο χορτάρι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ελένη Μάρκου: My way: Καστοριά – Έσσεν

Ιωάννα Χαμαλίδου: Μόνη στην Πόλη

Βεατρίκη Σαρρή: Τόλμα Να Ονειρευτείς

Άντα Χέγκερμπεργκ: Άκου τη φωνή σου!

Μακαρένα Σάντσες, Επαγγελματίας Επαναστάτρια

Μάριος Χρήστος Σφαντός: Για ένα όμορφο και, κυρίως, ισότιμο ποδόσφαιρο

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ