"αποδοχή"

Σαν παιδί, το μυαλό μου ήταν πάντα στο παιχνίδι, στον αθλητισμό, στην… αταξία. Αλλά ακόμη και σαν έφηβος, δεν είχα σκεφτεί ποτέ την επαγγελματική καριέρα μου στο μπάσκετ. Επίσης, δεν…

Έχω παρακολουθήσει το βίντεο τρεις φορές. Όπως μου φάνηκε ιδιαιτέρως σκληρό την πρώτη φορά, άλλο τόσο δεν μπορώ να αντιληφθώ, τελικά, τη σκληρότητά του τις επόμενες δύο… Η πρώτη σκέψη…

Μεγάλωσε ακούγοντας την μητέρα του να λέει συνεχώς σε εκείνον και τα δύο αδέρφια του ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Όλα έχουν έναν σκοπό. Για τον Κίνον Λόου, ωστόσο, αυτό…

Η διαχωριστική γραμμή της μοναξιάς από την ένταξη και την αποδοχή ήταν πάντα ιδιαιτέρως λεπτή για εκείνη. Για δέκα χρόνια, η Τζάσμιν Ουόκερ μπορούσε να αποφύγει τη μοναχικότητα μόνο κοιτώντας…

Ζούμε τις ζωές μας σε fast forward. Δουλειά, παιδιά, υποχρεώσεις, σπίτι, δουλειά και τούμπαλιν… Αν πριν από μερικούς μήνες, μου έλεγε κάποιος «θέλεις να κάτσεις στο σπίτι σου, στον καναπέ…

Το υπόγειο γκαράζ της μονοκατοικίας στη λεωφόρο Μέινορ, στο Κολόμπους του Οχάιο, δεν μύριζε ακριβώς ιδρώτα. Τον χώρο κατέκλυζε κυρίως το άρωμα της… ροδακινόπιτας. Για τον Τζέιμς και τον Μπιλ…

Η ποιητική αδεία επιτρέπει μερικές υπερβολές. Η λογοτεχνική, ή ακόμη και η κινηματογραφική, δίνουν περιθώρια για περισσότερες. Μία από τις λατρεμένες εκφράσεις των Αμερικανών είναι αυτή που προτρέπει «να μην…

Το ποδόσφαιρο, ως αντικείμενο μιας λογικής αλληλουχίας και διεργασίας του αθλητή, καθίσταται εν τέλει απλό υποκείμενο στη σκέψη του θεατή. Γι’ αυτό αναζητείται με κάθε τρόπο το «περιττό», το «εξεζητημένο»…

Οι σπουδαίοι, σε κάθε τομέα, έχουν αυτό τον ξεχωριστό τρόπο να μην είναι ποτέ αδιάφοροι, σ’ αυτή τη ζωή. Εκείνος το πέτυχε και με το παραπάνω, αν και η δική…

Στις Ηνωμένες Πολιτείες του 1940 και του 1950, υπήρχαν διακρίσεις με το βλέμμα, αλλά και, κάποιες άλλες, με τις λέξεις. «Νομίζω ότι για κάποιους ανθρώπους τότε, άνθρωπος χρώματος ήταν μόνο…