"athletestories"

Ένας καλός φίλος μου το έκανε. Μόλις του πρότεινα την ιδέα μου, μου είπε αμέσως «ναι». Δεν με ρώτησε καν αν είμαι σίγουρος γι’ τη λέξη. Ήμουν. Είναι από τις στιγμές που δεν χρειάζεται μεγαλύτερη σκέψη. Δεν του φάνηκε περίεργο. Ήξερε πόσο λατρεύω αυτή τη λέξη.

Ακραία απαξιωτικός απέναντι σε γυναίκες, μαύρους, ομοφυλόφιλους, μετανάστες και εκπροσώπους άλλων εθνικοτήτων. Νοσταλγός της 21χρονης δικτατορίας, που τερματίστηκε το 1985. Στο πλευρό του επικρατέστερου νέου προέδρου της Βραζιλίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο,, οι περισσότεροι διάσημοι ποδοσφαιριστές. Απέναντί του, μόλις ένας. Ο Ζουνίνιο Περναμπουκάνο.

16 Οκτωβρίου 1968, μισός αιώνας πριν. Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξάγονταν στη Λατινική Αμερική, και συγκεκριμένα στο Μεξικό, μόλις έχει τελειώσει η κούρσα των 200 μέτρων. Νικητής αναδεικνύεται o…

Από την Κυριακή (07/10) το βράδυ, το θύμα είναι πλέον γνωστό. Το αίμα ρέει στα social media και στα ερτζιανά. Εκεί, δηλαδή, όπου κάθε λογής ειδικοί εκφράζουν την -προφανώς  πάντα-…

Η μουσική είναι συνδεδεμένη με τη ζωή μου. Όπως και το μπάσκετ. Πριν τους αγώνες, δεν ακούω ποτέ κάτι δυνατό. Βάζω μπλουζ του 1890 ή του 1920. Delta Blues, Mississippi…

Η αστυνομία βρήκε δεκατρείς κάλυκες. Και κανέναν ένοχο. Ακόμη και σήμερα, οι δράστες των πυροβολισμών παραμένουν άφαντοι.

Αν, για την Εθνική ομάδα των Ανδρών, ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι το απόλυτο τοτέμ, ο άνθρωπος-σύμβολο της «επίσημης αγαπημένης», στην πορεία των χρόνων, τότε η Μάλτση είναι η πλέον μητρική φιγούρα της Εθνικής των Γυναικών. Η παίκτρια που χωρίς αυτήν θα έλεγε κανείς ότι οι υπόλοιπες είναι μπασκετικά ορφανές.

Ένα παιδί φτωχής οικογένειας, το οποίο υποστήριζε την Έβερτον, έγινε ο «θεός» των φίλων της Λίβερπουλ. Έξι χρόνια μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του, έχει αμύθητη περιουσία, συνεχίζοντας να πλουτίζει…

Ένα καλογραμμένο βιβλίο για ποδόσφαιρο, πάντα είναι θελκτικό. Ένα… σχεδόν οποιοδήποτε βιβλίο που έχει να διηγηθεί μια ιστορία με ναζισμό, πάντα θα τραβάει τον αναγνώστη. Είναι δυστυχώς σπάνιο όμως να…

Προσοχή στη λεπτομέρεια. Ο Τζέιμς Γκιστ ήταν εκεί σε μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του Μανού Τζινόμπιλι. Ποιος ξέρει, ίσως σε λίγα χρόνια ο Αμερικανός σέντερ του Παναθηναϊκού μπορεί να καυχιέται πως ήταν εκεί, όταν ο Μανού έγινε για πρώτη φορά προπονητής. Το επόμενο (λογικό) βήμα στην καριέρα του, αν εκείνος το θελήσει.