Όταν τότε, στα παλιά, κάναμε «πατίνι» -γιατί έτσι το λέγαμε- στην πλατεία της γειτονιάς, και μόνο που μέναμε όρθιοι, ήταν επιτυχία. Και ήταν μια ψυχαγωγία, μια πρόκληση, είχε και πλάκα.…
Το κεφάλι του έκανε μία κίνηση προς τα δεξιά. Οι συμπαίκτες του, οι οποίοι είχαν εκπλαγεί από την ασυνήθιστη ηρεμία του, κατάλαβαν τότε ότι ο Γκάρι Πέιτον είναι καλά. Πραγματικά…
Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι του μπάσκετ που έχουμε πάρει από το άθλημα και μας έχει φέρει πολλά πράγματα, όπως φήμη, δόξα, οφείλουμε να επιστρέψουμε κάτι σε αυτό. Σκεφτόμουν διαρκώς…
Ήταν η πιο βροχερή και μουντή Κυριακή του Φεβρουαρίου του 1963, όταν το κλάμα ενός νεογέννητου αναστάτωσε ολόκληρο τον έκτο όροφο του Cumberland Hospital στη φτωχογειτονιά του Φορτ Γκριν στο Μπρούκλιν.…
Κάθε φορά που περνούσε την πόρτα του σχολείου του, αισθανόταν τα περίεργα βλέμματα πάνω του. Δεν τον ενοχλούσε. Οι ματιές «ακόνιζαν» το μυαλό του. Οι ευφάνταστες απαντήσεις που αναζητούσε στην…
Ο Βολτέρος έλεγε ότι «η αμφιβολία δεν είναι ευχάριστη κατάσταση, όμως η βεβαιότητα είναι… παράλογη!». Ο Τομ Μπρέιντι το διάβασε σε ένα βιβλίο στο πανεπιστήμιο και ακόμη χαμογελά. Δεν χαμογελά…
«Θυμήσου να κοιτάς τ’ αστέρια κι όχι τα πόδια σου. Προσπάθησε να καταλάβεις ό,τι βλέπεις και να αναρωτιέσαι τι κάνει το σύμπαν να υπάρχει. »Να είσαι περίεργος. Όσο δύσκολη κι…
Μία φορά και έναν καιρό ήταν μία ομάδα μπάσκετμπολ η οποία έψαχνε την ταυτότητά της. Όχι τόσο την αγωνιστική. Ήταν μία ομάδα που δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90,…
Ήταν το γήπεδο, η αύρα. Ήταν οι παλιές… «κακές» μέρες, η ατμόσφαιρα. Κάθε φορά που ο Μάικλ Τζόρνταν πατούσε το πόδι του στο Ντιτρόιτ, το μάτι του «γυάλιζε». Κάθε φορά…
Λένε συχνά πως ο μεγαλύτερος φόβος ενός συγγραφέα ή ενός ηθοποιού είναι να τους ρωτήσουν κατά πόσο είναι αυτοβιογραφικό, αντίστοιχα, το βιβλίο ή ο ρόλος τους. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι θα…