"ΦΥΛΑΚΗ"

Μπουένος Άιρες, 2 Ιουνίου του 1988. Η Αντριάνα είχε προειδοποιηθεί μέρες πριν. Στο πλησιέστερο νοσοκομείο, το González Catáns, δεν θα μπορούσαν να την βοηθήσουν γιατί η κλινική δεν διέθετε ούτε…

Η θλίψη ακατοίκητη ψάχνει τους μετανάστες της. Με τις ίδιες κινήσεις της ψυχής. Σα ν’ άλλαξαν δρόμο και να έστριψαν σ’ ενός μικρού παράδρομου την ιστορία. Μόνο και μόνο για…

Το χάραμα της 11ης Απριλίου του 1974 μόνο σύμφυτο με την ιερότητα της ημέρας δεν ήταν. Ξημέρωνε Μεγάλη Πέμπτη για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, το προηγούμενο βράδυ όμως, στην έδρα των…

Στον τάφο του Τζίμ Μόρισον στο Παρίσι υπάρχει η ελληνική επιγραφή «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ». Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν είναι αυτό που σκέφτεται ο καθένας σε πρώτη ερμηνεία. Η…

Τα ηχεία σπάνε από τα ογκώδη μπάσα, τα μοντέρνα συνθεσάιζερ και τα ηλεκτρονικά κρουστά, τις πυκνές μπότες και τα samples. Ήχος νέος, μοντέρνος, για πολλούς ξένος. Οι λέξεις ξεδιπλώνονται ταχύτατα…

To πρώτο μεταναστευτικό κύμα που κατέκλυσε την Ολλανδία καταγράφηκε αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν άλλαξε, δεν θα μπορούσε να αλλάξει, την κοινωνική δομή, δεν περιλάμβανε μετανάστες από την…

«Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχος. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα. Ούτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν πλάι στα παιδικά μου χρόνια: σε…

Σοκ. Τέτοιο ήταν. Το Μαρόκο, το άγραφο Μαρόκο, το οποίο ήδη, έχοντας φτάσει στους «8» του κόσμου, ξεπερνούσε κάθε ταβάνι, προβλεπόμενο και απρόβλεπτο, ήταν αυτό που χώριζε την Πορτογαλία από…

Ένας καλλιτέχνης οφείλει να στηρίζεται στην παρατήρηση, δίχως να ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες. Ο ρεαλισμός είναι αδιαπραγμάτευτος κι ας έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με εξιδανικευμένες σταθερές και προσεγγίσεις. Για τον…

Υπάρχει ένα λαϊκό ρητό στην Βραζιλία που κανείς δεν ξέρει από πότε κρατάει. Είναι μια απ’ αυτές τις λαϊκές θυμοσοφίες που όλοι αποδέχονται και κανένας δεν τολμά να αμφισβητήσει: «Όταν…