Τα «φαντάσματα» του παρελθόντος δεν τον τρόμαξαν ποτέ. Οι φωνές έγιναν μέσα στο κεφάλι του μία ηχώ, που εξελίχθηκε σε κίνητρο. Εκείνες οι φωνές του αδικοχαμένου πατέρα του, σε συνδυασμό…
Ήταν καλοκαίρι του 1983 όταν συνάντησα για πρώτη φορά ένα 18χρονο παιδί που μόλις είχε έρθει στον Πανιώνιο, από την Δάφνη. Ένας νέος σεμνός, μαζεμένος και μας είχε εντυπωσιάσει από…
Ήμουν στην τρίτη σεζόν μου στον Πανιώνιο, όταν οι παράγοντες της ομάδας, είχαν στρέψει τα βλέμματά τους σε έναν νεαρό που εντυπωσίαζε στα ανοικτά γήπεδα της Αθήνας. Η διοίκηση, με…
Η μπάλα έφευγε με χρονική ακρίβεια από το πόδι της και κατέληγε στον πανύψηλο τοίχο της πολυκατοικίας όπου διέμενε η οικογένειά της. «Έπρεπε» σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να «αλλάξει» έναν…
Μεγαλώνοντας, δεν φοβήθηκα ποτέ έναν τραυματισμό. Είχα πολλές φοβίες, όμως ένας τραυματισμός δεν υπήρξε ποτέ σαν σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Είχα μία απλή οπτική, ότι αν κάτι…
Για τους Άγγλους, το ποδόσφαιρο είναι κάτι σαν θρησκεία. Για την ακρίβεια, είναι κάτι περισσότερο από θρησκεία. Αυτή η «θεϊκή» ιδιότητα το διαχωρίζει αυτομάτως από οτιδήποτε άλλο. Οι πρωταγωνιστές και…
Η διαχωριστική γραμμή της μοναξιάς από την ένταξη και την αποδοχή ήταν πάντα ιδιαιτέρως λεπτή για εκείνη. Για δέκα χρόνια, η Τζάσμιν Ουόκερ μπορούσε να αποφύγει τη μοναχικότητα μόνο κοιτώντας…
Η φωνή του ακούγεται ταυτόχρονα ήρεμη, στοργική αλλά και «βαριά», διδακτική. Τα μάτια του προσπαθούν πολύ να μην βουρκώσουν, να παραμείνουν «καρφωμένα» σε εκείνα των αδερφών του. Όπως κάθε συνθήκη…
Το «βασίλειό» του ήταν συνήθως ένα σκοτεινό δωμάτιο. Το σκοτάδι το αλλοίωναν ελαφρώς δύο ανοιχτές οθόνες υπολογιστών, ένα κινητό και μία στοίβα από dvd με αγώνες ποδοσφαίρου. Την τελευταία δεκαετία,…
Το θηριώδες ανάστημά του σπάνια έμενε ξεκούραστο. Το μονίμως ταραγμένο -αλλά μάλλον ποτέ μπερδεμένο- μυαλό του, το ίδιο. Ο οξυδερκής και εύστροφος χαρακτήρας ενός ανθρώπου που δεν σήκωνε μύγα στο…