Είναι μια πρόκληση να γράψει κανείς για τον Λάρι Μπερντ. Κρύβει παγίδες συναισθηματικού και ρητορικού χαρακτήρα, ελλοχεύει ο κίνδυνος ρουστίκ έως αγοραίων αναφορών, ειδικότερα σε όσους δεν είναι υποτυπωδώς συνδεδεμένοι…
"ΔΑΙΜΟΝΕΣ"
-
-
MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Τα γράμματα του Φρανκ Βόγκελ στον Ρικ Πιτίνο έγιναν οι συστατικές επιστολές του
από Γιώργος Αδαμόπουλος 1 Οκτωβρίου, 2020Η παρατηρητική ματιά του, η μεθοδικότητα και η αφοσίωσή του ήταν μονίμως στο παρκέ. Ή σε μία οθόνη και ένα μπλοκάκι. Είχε ξεκαθαρίσει από καιρό στον εαυτό του ότι αυτό…
-
MULTIMEDIATOP STORIESΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η ανταμοιβή του Μάικ Μαλόουν
από Ηλίας Ζούρος 18 Σεπτεμβρίου, 2020Το ΝΒΑ λένε πως είναι Players League. Μία «λίγκα των παικτών». Η αναμφισβήτητη επιτυχία ενός καλού προπονητή σε αυτό το διαμορφωμένο περιβάλλον είναι κάτι σαν μία συναδελφική ανακούφιση. Σαν μία…
-
Αν ήταν στίχος από κάποιο περίφημο δημώδες τανγκό, θα ήταν το Caminito (το μονοπάτι) του Carlos Gardel. Οι στίχοι ξεκινούν με έναν άνθρωπο που κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, αναλογίζεται το τέλος της διαδρομής, ξέρει ότι έχει ακόμη λίγα βήματα πριν ολοκληρώσει το ταξίδι, διαβαίνει το μονοπάτι. Ο Emanuel David Ginobili διάβηκε αυτό το μονοπάτι μια θλιμμένη Δευτέρα, αυτή της 27ης Αυγούστου.
-
MULTIMEDIAMUNDIAL STORIESPELEΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Πελέ: Η στέψη του βασιλιά
από Zastro 29 Ιουνίου, 2020Το «Maracanaço», η εντός έδρας απώλεια του τίτλου της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας από την Ουρουγουάη μέσα στο νεότευκτο Maracanã το 1950, δεν ήταν ένα απλό τραύμα για τη Βραζιλία. Η Εθνική…
-
MULTIMEDIAΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ο «καλύτερος κόσμος» του Μάρκους Ράσφορντ ήταν πάντα ένας δύσκολος δρόμος
από Γιώργος Αδαμόπουλος 19 Ιουνίου, 2020Ενδεχομένως να ήταν λογοτεχνική υπερβολή να θεωρήσει κάποιος ότι κάθε φορά που ο Μάρκους Ράσφορντ φορά φανέλα και σορτσάκι, «γίνεται παιδί». Αφενός γιατί η παιδική αθωότητά του δεν «προδίδεται» μόνο…
-
SPORTSTENNIS STORIESΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η ναρκισσιστική γοητεία της αυτοκαταστροφής του Μποργκ
από Zastro 6 Ιουνίου, 2020Εικάζεται ότι οι παλμοί του όταν έπαιζε ήταν πολύ κάτω από το μέσο όρο των υπολοίπων συναθλητών. Δεν αισθανόταν καθόλου πίεση, ακολουθούσε το δικό του παιχνίδι, τη δική του θεωρία που επικεντρωνόταν στο βάθος του κορτ και καθόλου στα ανεβάσματα στο φιλέ ή στις διαγώνιους.
-
MULTIMEDIASPORTSΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η νύχτα που ήταν όλη η ζωή του «Μπάστερ» Ντάγκλας (και η μισή του Μάικ Τάισον)
από Γιώργος Αδαμόπουλος 7 Απριλίου, 2020Το υπόγειο γκαράζ της μονοκατοικίας στη λεωφόρο Μέινορ, στο Κολόμπους του Οχάιο, δεν μύριζε ακριβώς ιδρώτα. Τον χώρο κατέκλυζε κυρίως το άρωμα της… ροδακινόπιτας. Για τον Τζέιμς και τον Μπιλ…
-
MULTIMEDIASPORTSTOP STORIESΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Με κόντρα τον άνεμο
από Μάριος Γιαννάκου 22 Μαρτίου, 2020Τα τελευταία δύο χρόνια, έχω τρέξει 670 χλμ σε Αρκτική, έρημο και ζούγκλα και συνολικά τα τελευταία χρόνια περίπου 25.000 χλμ. σε βουνά, δάση και δρόμους. Δεν θα πω πως…
-
MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ο Ντον Χάσκινς άλλαξε το χρώμα του μπάσκετμπολ
από Γιώργος Αδαμόπουλος 14 Μαρτίου, 2020Η ποιητική αδεία επιτρέπει μερικές υπερβολές. Η λογοτεχνική, ή ακόμη και η κινηματογραφική, δίνουν περιθώρια για περισσότερες. Μία από τις λατρεμένες εκφράσεις των Αμερικανών είναι αυτή που προτρέπει «να μην…