"ΑΠΟΔΟΧΗ"

Το μεγαλύτερο όνειρο των περισσότερων αθλητών είναι η συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και φυσικά δεν αποτελούσα την εξαίρεση! Ειλικρινά όμως, ποτέ δεν πίστευα ότι θα το ζήσω στον υπέρτατο…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ήθελα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Υπήρχαν μάλιστα και άλλοι αθλητές μέσα στο συγγενικό περιβάλλον μου. Τα ξαδέρφια μου, ο Άρης και…

«Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα». Με αυτήν την φράση αρχίζει και μ’ αυτήν την φράση τελειώνει το πολυβραβευμένο «Underground», ντυμένο με τον μαγικό ρεαλισμό του Εμίρ Κουστουρίτσα…

Επρόκειτο να ήταν η πρώτη μέρα της ενήλικης ζωής μου. Η πρώτη φορά ζώντας μόνη μου και παίζοντας μπάσκετ στο εξωτερικό. Έγινε, ωστόσο, η πρώτη μέρα της νέας, δεύτερης ζωής…

Το βλέμμα δεν κοίταζε πάντα ψηλά. Δεν ήταν μόνιμα αποφασιστικό. Το ντροπαλό αγόρι που είχε χαμηλά το κεφάλι δεν υπάρχει πια. Αυτό που επίσης έχει αλλάξει είναι ένα μέρος του…

Εκείνο το φθινόπωρο του 2006 που έφυγα από το κολυμβητήριο, είχα αποφασίσει να κλείσω οριστικά την πόρτα πίσω μου. Να μην την ανοίξω ξανά. Ο Βόικο (Ράτσε) βέβαια προσπάθησε πολλές…

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από ‘κείνο το φθινόπωρο του 2006. Από εκείνον τον Σεπτέμβρη όπου διαπίστωσα ότι το άθλημα που αγαπούσα και πάντα αποτελούσε διασκέδαση για μένα είχε αρχίσει πια…

Το δωμάτιο ήταν συνήθως φωτεινό. Παρά το άπλετο φως, όμως, η εικόνα δεν ήταν καθαρή. Για το παιδί που καθόταν εκεί, ο χώρος ήταν μόνιμα σκοτεινός… Κάποτε οι καθρέφτες αντικατόπτριζαν…

Θυμάμαι την παραμονή του μεγάλου αγώνα των Παραολυμπιακών του Τόκιο… Είχαμε κερδίσει τον ημιτελικό, ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση. Ήταν λοιπόν πολύ πανηγυρικό απόγευμα και βράδυ, ήταν…

Το δυσκολότερο σημείο στην πορεία ενός αθλητή είναι όταν πρέπει να αποδεχτεί ότι κάποτε θα έρθει η στιγμή που θα γράψει το τέλος της. Δεν είναι εύκολο να το δεχτεί.…