"ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ"

«Αδερφέ, πάρε τώρα τηλέφωνο για ασθενοφόρο, πεθαίνω»! Ήταν βράδυ Αυγούστου του 2014. Είχα σταματήσει όπως-όπως σε ένα πάρκινγκ στην παραλιακή στο ύψος της Βουλιαγμένης. Ένιωθα περίεργα, είχα «μυρμηγκιάσματα». Ήταν κρίση…

Το ποδόσφαιρο ξεκίνησε να αποκτά πλήρως εξελικτική και αναπτυξιακή δυναμική από τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Η τετραετία, από το Μουντιάλ των Η.Π.Α. μέχρι εκείνο της Γαλλίας το 1998,…

Είχα την τύχη να ταξιδέψω πολύ χάρη στο μπάσκετ. Να γευτώ χαρές και πίκρες, αγωνιστικά. Αλλά, κυρίως, να ζήσω καταστάσεις που ενδεχομένως εντός κι εκτός γηπέδου να μην είχα φανταστεί…

Ο γιατρός δεν είχε βαρεθεί να ρωτά το ίδιο πράγμα σε κάθε πιτσιρίκι που περνούσε την μισάνοιχτη πόρτα, σ’ ένα δημοτικό σχολείο στο Ρίβερσαϊντ του Λος Άντζελες. «Τι θέλεις να…

Αντικρίζεις τα γηπεδάκια, στα οποία έλιωνες τα παπούτσια σου πιτσιρικάς, στο Φάληρο. Τα πρώτα τσιμεντένια “σκηνικά” του μπάσκετ, από τα οποία δεν έφευγες, αν δεν έσβηναν τα φώτα. Τα κοιτάς…

Μία αμερικανική παροιμία ξεκαθαρίζει ότι «το πρωινό πουλί είναι αυτό που πιάνει το σκουλήκι». Στην ανυπομονησία των σπορ για νέους σταρ και ιστορίες που κάνουν «γκελ», η πρόωρη φιλοδοξία είναι…

Ο Γιάννης είναι οι στιγμές του. Αλλά δεν είναι μόνο λίγες στιγμές. Ο Γιάννης είναι μεγαλύτερος από τις στιγμές του. Όχι εγωιστικά. Ίσα-ίσα. Απλώς γιατί είναι δημιουργημένος από τις στιγμές…

Το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας μπορείς ενίοτε να το ορίσεις κι εσύ ο ίδιος. Να ονειρευτείς πέρα από όσο θα μπορούσες ποτέ να σκεφτείς. Να αλλάξεις το «ταβάνι» σου.…

Ο παίκτης στον πάγκο «καίγεται» να αγωνιστεί. Δεν διαφέρω από τον «κάθε» παίκτη. Ωστόσο, υπάρχει μία συγκεκριμένη στιγμή στην καριέρα μου που δεν ήθελα να παίξω. Και τι στιγμή… Πολλοί…

Ο Βαγγέλης Μόρας γράφει για τον αδερφό του. Τον Παναγιώτη Μόρα. Γράφει όσα θα ήθελε να του πει. Για τις στιγμές που μοιράστηκαν. Και εκείνες που δεν κατάφεραν.