22 Ιανουαρίου 2019, ώρα 07.17 π.μ.
Λίγα λεπτά μετά την πρόκριση του Στέφανου Τσιτσιπά στα ημιτελικά του Australian Open με τη νίκη του επί του Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ με 3-1 σετ.
Ένα ματς πιο δύσκολο, ναι πιο δύσκολο, από αυτό κόντρα στον αδιαμφισβήτητα κορυφαίο όλων των εποχών στο άθλημα, εναντίον του Ρότζερ Φέντερερ. Είναι 20 χρόνων κι έχει να διαχειριστεί τη νίκη επί του «βασιλιά», τον παγκόσμιο αντίκτυπο που αυτός ο θρίαμβος είχε, τον τίτλο του φαβορί σε έναν προημιτελικό major τουρνουά και την πιθανότητα πρόκρισης στα ημιτελικά.
Αλήθεια τώρα, πόσο εύκολο σας φαίνεται;
Εγώ, στα 23 μου, άρχισα να βρίσκομαι, λόγω δουλειάς, ανάμεσα σε σπουδαία ονόματα του αθλητισμού και δυσκολευόμουν να διαχειριστώ τη δυνατότητα που είχα έναντι άλλων ανθρώπων να τους κάνω ερωτήσεις! Κι αυτό το παιδί έχει απέναντι του όλα αυτά τα δεδομένα. Και συν τοις άλλοις ο Ισπανός αρχίζει με μπρέικ τον προημιτελικό! Πφφφφ!
«Θα τα καταφέρει άραγε ο Στέφανος», ρωτάω τον εαυτό μου.
«Σαφώς και μπορεί», απαντάω!
«Γιατί»;
«Μα γιατί έχει προετοιμαστεί για όλα αυτά που συμβαίνουν»!
Άρχισα να ακούω το όνομά του, το 2013, και τον είδα αγωνιζόμενο πρώτη φορά σε ένα τουρνουά futures στον Μαραθώνα, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, να κοντράρει σε ηλικία 15 ετών και δύο μηνών τον Αλέξανδρο Γιακούποβιτς, που ήταν ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων, τότε.
Ήταν ο πρώτος αγώνας του σε κυρίως ταμπλό, σε τουρνουά επιπέδου ανδρών. Και η τύχη τα έφερε έτσι και ήμουν παρών. Ήττα με 2-0 σετ (3-6, 6-7), με τους πάντες όμως να συζητούν μετά την ποιότητα του πιτσιρικά.
Το πρώτο δείγμα κόντρα στον Γιακούποβιτς.
Έναν χρόνο μετά, τον περίμενα με τη συνάδελφο μου, Μαρίζα Γεωργίτση, στο αεροδρόμιο, να επιστρέψει από τη Φλόριδα και τη συμμετοχή του στον τελικό του Orange Bowl, ενός σπουδαίου τουρνουά επιπέδου Juniors.
Κι από τότε τα μάτια μου καρφωμένα πάνω του.
Συνεντεύξεις με ένα παιδί που δεν έκρυψε ποτέ ότι θέλει να γίνει Νο1 κόσμου, να πάρει τίτλο Grand Slam και να κατακτήσει χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.
Με μία πίστη και φυσικότητα που, αν τα συνδύαζε κάποιος με την προσήλωσή του στη διαδικασία εξέλιξης, την πνευματική του δύναμη και το τεράστιο ταλέντο του, είχε πειστεί στη στιγμή ότι αυτό το παιδί μπορεί να τα καταφέρει όλα αυτά.
Με τον Στέφανο Τσιτσιπα, τον αδερφό του, Πέτρο, τους γονείς του, Απόστολο και Τζούλια, και τη συνάδελφο Μαρίζα Γεωργίτση.
Και, κάπως έτσι οι τελευταίες μέρες με βρήκαν προετοιμασμένο για αυτά που συμβαίνουν. Γιατί αυτός ήταν προετοιμασμένος!
Γιατί προχώρησε γρήγορα αυτά τα χρόνια αλλά δεν έκανε skip σε πίστες. Πέρασε όλα τα στάδια για να απολαμβάνει τώρα την πιθανότητα συμμετοχής σε έναν τελικό σε τουρνουά Grand Slam.
Πήγε σε τελικούς Orange Bowl, έγινε Νο1 στα juniors, είχε τρομερή προσαρμογή σε επίπεδο αντρών, κατέκτησε τουρνουά Challenger, νίκησε αρκετούς παίκτες Top-10, πήρε δύο τίτλους ATP, έφτασε στο No15 κόσμου στο τέλος του 2018 και στο ξεκίνημα της νέας σεζόν δημοσιοποίησε τα όνειρα του για φέτος: «Θέλω να παίξω ημιτελικό Grand Slam, να μπω στο Top-10 και τον Νόεμβριο να παίξω στα τελικά των masters, τα Nitto ATP Finals»!
Στις 22 Ιανουαρίου, ο πρώτος στόχος επετεύχθη. Την Πέμπτη (24/01), αν περάσει στον τελικό θα έχει επιτευχθεί και ο δεύτερος, καθώς θα μπει στην 10άδα της παγκόσμιας κατάταξης και την ίδια στιγμή θα έχει βάλει τις βάσεις για να γίνει πραγματικότητα και ο τρίτος στόχος.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι προετοιμασμένος για μεγάλα πράγματα και καλά θα κάνει να προετοιμαστεί και η ελληνική κοινωνία.
Γιατί, αυτό που έμαθα παρακολουθώντας το θαύμα από κοντά είναι ότι ο «Στεφ» κρατάει τις υποσχέσεις του.