Η μπασκετική αύρα της Βόρειας Καρολίνας έγινε γρήγορα κομμάτι του εαυτού του.
Εκείνο το πανύψηλο για την ηλικία του, με μπόι 1,98μ. μόλις στα 12 του, αγόρι, βιαζόταν.
Βιαζόταν να ψηλώσει.
Να φτάσει, όπως έλεγαν οι προπονητές του, τα 210 εκατοστά.
Μονάχα που σήμερα, στα 34 του, η ταυτότητά του αναγράφει ακόμη -και όχι από τυπογραφικό λάθος- ύψος 1,98μ..
Όταν σαν βρέφος έζησε μερικά χρόνια στη Γερμανία, όπου υπηρέτησε ο στρατιωτικός πατέρας του, ο Άντονι Λίον Τάκερ πάλι βιαζόταν.
Βιαζόταν να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Δεν γνώριζε, τότε, ότι η μπασκετική μοίρα θα τον φέρει και πάλι πολλά χρόνια αργότερα στη Γερμανία.
Για μία πετυχημένη καριέρα που θα ήταν αιτία να ανεβάσει τόσο την αυτοπεποίθησή του όσο και τον τραπεζικό λογαριασμό του.
Μεγαλώνοντας, η προσφώνηση άλλαξε και όλοι πλέον τον γνωρίζουν και τον αποκαλούν Πι Τζέι.
Ένα πράγμα δεν άλλαξε, προσωρινά. Η βιασύνη του.
Ο Τάκερ βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Τέξας, όπου εξακολουθούσε να ανυπομονεί.
Το 2006, αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της Περιφέρειας Big-12.
Κάτι που του έδωσε ώθηση να αποφασίσει να αφήσει την τέταρτη και τελευταία κολεγιακή σεζόν του και να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ.
Οι Longhorns του Τέξας τον λησμόνησαν (αγωνιστικά) σύντομα, αφού στη θέση του ήρθε ένας νεαρός με το όνομα Κέβιν Ντουράντ, ο οποίος επίσης κατέκτησε τον τίτλο του MVP της Big-12 και άφησε το NCAA έπειτα από μία χρονιά.
Ο Τάκερ, πάντως, αν και δεν μπήκε… φουριόζος στο ΝΒΑ, ως επιλογή του Τορόντο στο Νο35 του ντραφτ, συνέχισε να βιάζεται.
Θεωρούσε ότι η κολεγιακή «προίκα» και τα «παράσημα» του πανεπιστημιακού πρωταθλήματος έφταναν.
Σύντομα, διαπίστωσε ότι έκανε λάθος.
Σαν ρούκι αγωνίστηκε μόλις σε 17 αγώνες των Ράπτορς, με μ.ό. μόλις 1,8π. και 1,4ριμπ. σε 4,9 λεπτά. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν στο NBDL (νυν G-League) και στο Κολοράντο και τον Μάρτιο του 2007 «κόπηκε» οριστικά από το ρόστερ των Καναδών.
Ήταν τότε που πίστεψε ότι αγωνίστηκε στο τελευταίο παιχνίδι του στο ΝΒΑ.
Ωστόσο, ευτυχώς για τον ίδιο, έκανε και πάλι λάθος…
Απρίλιος 2017.
Ως παίκτης και πάλι του Τορόντο, ο Πι Τζέι Τάκερ ετοιμαζόταν για τον παρθενικό αγώνα του στα πλέι-οφς, ως ο τότε τέταρτος εν ενεργεία παίκτης του ΝΒΑ με τα περισσότερα ματς (418) κανονικής περιόδου χωρίς συμμετοχή στα πλέι-οφς.
Μάιος 2019.
Ο 34χρονος Αμερικανός έχει αφήσει πια πίσω του τις εποχές που θεωρούνταν «tweener» και απλώς μικρόσωμος για φόργουορντ και βρήκε τον δρόμο του στην εποχή του «χωρίς θέσεις» μπάσκετμπολ.
Μονάχα που δεν το κατάφερε απλώς γιατί άλλαξαν οι εποχές.
Το πετυχαίνει διότι άλλαξε ο ίδιος.
Άλλαξε και εντός παρκέ και, κυρίως, έμαθε να έχει υπομονή…
Βρήκε αργά όλα εκείνα για τα οποία ανυπομονούσε ως έφηβος.
Ρόλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και ένα τετραετές συμβόλαιο αντί 32 εκατομμυρίων δολαρίων στο Χιούστον.
Πλέον, δηλώνει ότι αυτό που για τους περισσότερους αμυντικούς του ΝΒΑ είναι «εφιάλτης», όπως αποκαλούν το μαρκάρισμα του σταρ των πρωταθλητών Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, Κέβιν Ντουράντ, «για μένα είναι όνειρο».
Απέναντι στον Κέβιν Ντουράντ.
Λίγο μετά την καθοριστική συμβολή του στις δύο νίκες των Ρόκετς, που ισοφάρισαν τη σειρά σε των δυτικών ημιτελικών σε 2-2 (πριν το 3-2 των Ουόριορς, παρά τον τραυματισμό του «KD»), και έχοντας 17π. και 12ριμπ. στον τέταρτο αγώνα, ο Τάκερ δήλωσε στην ιστοσελίδα «The Undefeated» ότι «τώρα είμαι στα πλέι-οφς του ΝΒΑ και δεν κοιτάζω πίσω».
«Όλα όσα πέρασαν με έκαναν δυνατό. Με έκαναν ταπεινό που είμαι εδώ και ζω κάθε αγώνα, κάθε στιγμή. Ο κόσμος με ρωτά γιατί παίζω τόσο σκληρά. Απαντώ πως “είμαι ευτυχισμένος που απλώς είμαι εδώ”. Αλήθεια».
Εξήγησε ότι «σαν ρούκι, τα έκανα όλα λάθος. Πίστευα πως είμαι κάποιος φτάνοντας στη Λίγκα, μετά το κολέγιο. Οι Ράπτορς, όμως, με απέκτησαν γιατί ήμουν ο καλύτερος διαθέσιμος στην αρχή του 2ου γύρου του ντραφτ και όχι γιατί με είχαν ανάγκη».
«Όταν βρεθείς στο ΝΒΑ μετά το πανεπιστήμιο, νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τον καθένα. Αλλά, τότε, δεν γνώριζα τι χρειάζεται για να είσαι επαγγελματίας».
Χρειαζόταν το στοιχείο του χαρακτήρα του που του έλειπε σαν πιτσιρικάς.
Χρειαζόταν -και χρειάζεται- υπομονή.
Έπειτα από θητεία σε Ισραήλ, Ουκρανία, Ιταλία, Μαυροβούνιο, Πούερτο Ρίκο, Γερμανία και το 2010-11 στην Ελλάδα και τον Άρη, ο Τάκερ βρήκε το κομμάτι του προσωπικού παζλ που έλειπε.
«Περίμενε, Ηρέμησε. Μάθε να έχεις υπομονή».
«Υπομονή. Είναι τρελό, όμως μου αρέσει πια αυτή η λέξη», επισήμανε τον περασμένο Ιανουάριο στους «Los Angeles Times».
Προσθέτοντας ότι «αυτό δεν είναι κάτι που οι περισσότεροι σκέφτονται όταν φτάσουν στο ΝΒΑ. Είναι κάτι που όλοι μισούν. Κανένας δεν θέλει να είναι υπομονετικός. Κανένας δεν θέλει να περιμένει. Όλοι τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα».
Ο άλλοτε φόργουορντ του Άρη «υπομένει» πια να μαρκάρει ακόμη και σέντερ 15 πόντους ψηλότερους από εκείνον.
Με τη φανέλα του Άρη / Photo by: Eurokinissi.
Περιμένει υπομονετικά όταν οι δύο σταρ των Ρόκετς, Τζέιμς Χάρντεν και Κρις Πολ -και ειδικά ο πρώτος- ντριμπλάρουν ασταμάτητα μέχρι να σουτάρουν.
Ο Τάκερ, μάλιστα, παιδικός φίλος με τον Πολ -ο οποίος έκανε opt-in στο συμβόλαιό του με λιγότερα χρήματα, ώστε να χωρέσει και ο Πι Τζέι στο σάλαρι καπ-, αποκάλεσε τον Χάρντεν «τρελό επιστήμονα» σε προ ημερών άρθρο του στην ιστοσελίδα «The Players Tribune»!
Περιμένει υπομονετικά στις δύο γωνίες, οι οποίες έχουν γίνει το δικό του «βασίλειο».
Καθώς πέρσι ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα τρίποντα (προσπάθειες και εύστοχα) από την αριστερή γωνία και φέτος εκείνος με την ίδια επίδοση από τη δεξιά, μετρώντας +46% από τα δύο σημεία!
Στην άμυνα, «θυσιάζει» το κορμί του είτε κυνηγώντας σταρ επιπέδου Ντουράντ είτε πιέζοντας ψηλότερους σέντερ. Και στην επίθεση, πριν «οπλίσει», φροντίζει να «ανοίγει» χώρους στο «spacing» του κόουτς Ντ’ Αντόνι, ο οποίος λατρεύει την… ανυπόμονη επίθεση.
Πριν καταλήξει στις άκρες της επίθεσης των Ρόκετς, ο Τάκερ δεν πέρασε απλώς από τα μέρη μας, στην περιπετειώδη θητεία του στον Άρη (η «κίτρινη» ΚΑΕ κατήγγειλε το συμβόλαιό του για αδικαιολόγητη απουσία από προπονήσεις και τη φυγή για την ιταλική Μοντεγκρανάρο).
Πέρασε από πολλές γωνιές της γης για να «πλάσει» τόσο το παιχνίδι όσο και τον χαρακτήρα του
Στην Ευρώπη λειτουργούσε ως σταρ. Ήταν ο καταλύτης και ο MVP όταν το 2008 η Χαποέλ Χολόν έδωσε τέλος στο σερί των 14 τίτλων της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο Ισραήλ!
Μετακόμισε στην Ουκρανία και ως πρώτος σκόρερ της Super League οδήγησε τη νεοφώτιστη Ντόνετσκ στην τρίτη θέση.
Μετά την ισραηλινή Μπνέι Χασαρόν, τον Άρη, την Μοντεγκρανάρο και την Πιράτας ντε Κεμπραντίγιας του Πουέρτο Ρίκο, οδήγησε τη γερμανική Μπάμπεργκ στο νταμπλ του 2012, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών και υπέγραψε διετές συμβόλαιο αντί δύο εκατομμυρίων ευρώ στη Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης.
Επιτυχημένο το πέρασμά του από την Μπάμπεργκ / Photo by: Eurokinissi.
Οι σεζόν μακριά από τη σύζυγο και την οικογένειά του, όμως, ήταν πολλές.
Αν και ο ίδιος είχε βάλει στο μυαλό του ότι θα παραμείνει πρωταγωνιστής εκτός Η.Π.Α., είχε φροντίσει να συμπεριλάβει στη συμφωνία ρήτρα αποδέσμευσης για το ΝΒΑ.
Η σύντροφός του κι ένας παλιός συμφοιτητής του, πάντως, του άλλαξαν γνώμη και πορεία.
Ο Τάκερ δεν ήθελε να δοκιμάσει πάλι στο ΝΒΑ. Αλλά ρίσκαρε όταν ο συμμαθητής του στο Τέξας και τότε τζένεραλ μάνατζερ των Σανς, Λανς Μπλανκς, τον κάλεσε στο σάμερ λιγκ του 2012…
Ο Αμερικανός άφησε τη σιγουριά του εξαιρετικού συμβολαίου στη Ρωσία και της αναγνώρισης στην Ευρώπης, για την αβεβαιότητα μη εγγυημένων συμβολαίων και για να γίνει πάλι ένας ιδιότυπος «ρούκι», στα 27 του.
«Έχω τελειώσει με το να προσπαθώ να αποδείξω την αξία μου στην Αμερική», είπε αρχικά στον ατζέντη του, Αντρέ Μπακ.
«Είχα βαρεθεί τις ιστορίες ότι είμαι κοντός για φόργουορντ, ότι δεν έχω θέση, παρότι ήξερα ότι μπορώ να παίξω»…
Χρειαζόταν -εκτός από υπομονή- και μία έξτρα ώθηση.
Στο σάμερ λιγκ, ο παλαίμαχος γκαρντ και τότε ασίσταντ κόουτς, Νταν Μάερλι, δεν θαμπώθηκε από τους μ.ό. του Τάκερ (5,8π., 6,2ριμπ. σε 21,6 λεπτά).Ωστόσο, λάτρεψε την αφοσίωσή του και ανέλαβε τη «μετάλλαξή» του.
«Θέλω, κάθε βράδυ, να πέφτεις πάνω στον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου. Έτσι, θα έχεις δουλειά για πάντα», ήταν η προτροπή του Μάερλι.
Ο Τάκερ υποστηρίζει πια πως «ο Νταν ήταν και θα είναι ο μεγάλος αδερφός μου».
Υπέγραψε, αρχικά, διετές συμβόλαιο για 762.195 ετησίως, καταγράφοντας μ.ό. 6,4π.-4,4ριμπ. σε 24΄ το 2012-13 και 9,4π.-6,5ριμπ. σε 30΄ το 2013-14 με το Φοίνιξ.
Αντιμέτωπος του Κόμπι Μπράιαντ.
«Πόνταρα στον εαυτό μου, γιατί έχασα πολλά χρήματα στη Ρωσία», εξήγησε. Ξεκαθαρίζοντας πως «αν δεν με έπειθαν η σύζυγος και ο ατζέντης μου δεν θα επέστρεφα στην Αμερική. Δεν το ήθελα».
Ανανέωσε το 2014 για δύο χρόνια και 16,2 εκατομμύρια δολάρια και τα δύο εκατομμύρια της Σπαρτάκ έμοιαζαν πλέον λίγα.
Τον Φεβρουάριο του 2017, έγινε ανταλλαγή στο Τορόντο, το οποίο όμως στο τέλος της σεζόν (πάλι) δεν τον πίστεψε.
Το Χιούστον του πρόσφερε τετραετή συμφωνία αντί 32 εκατομμυρίων (μ.ό. 6,7π.-5,7ριμπ. και 37,4% στα τρίποντα σε 31΄ την τελευταία διετία) και, πλέον, ο Τάκερ δεν έχει αποστολή μόνο στα γωνιακά σουτ στην επίθεση και την «εξολόθρευση» στην άμυνα.
Έκανε, θαρρεί κανείς, πάλι «μόδα» το χαμαλίκι και την έννοια του καλού ρολίστα και όπως τόνισε στο «The Undefeated», «όλοι θα ήθελαν να σουτάρουν ασταμάτητα και να σκοράρουν 30 πόντους κάθε βράδυ. Όχι εγώ!».
«Εγώ λατρεύω τον ρόλο μου. Αγαπώ αυτό που κάνω. Ακούγεται τρελό, αλλά αυτό είναι το όνειρό μου. Ζω το όνειρό μου να μαρκάρω τον Κέβιν Ντουράντ στα πλέι-οφς του ΝΒΑ!».
Αισθάνεται πια υποχρέωσή του να μοιραστεί την ιστορία και τις εμπειρίες του με τους νεότερους παίκτες που είναι όσο ανυπόμονος ήταν κάποτε και ο ίδιος…
«Μέρος της δουλειάς μου είναι να βοηθήσω και όσους φτάνουν στην Λίγκα ή περνούν χρόνο στη G–League. Νιώθω καλά να είμαι παράδειγμα βετεράνου», επισημαίνει.
«Λέω στους πιτσιρικάδες που είναι στο όριο να “κοπούν” ότι, αν μείνουν συγκεντρωμένοι, θα θυμούνται σε ένα λεωφορείο ομάδας της Ευρώπης πως η θυσία τους θα πιάσει τόπο, όπως συνέβη και σε εμένα. Θέλω να λένε στους εαυτούς τους πως “μπορώ να το κάνω”».
Το καλοκαίρι του 2014, πάντως, έδωσε ένα παράδειγμα προς αποφυγή.
Ο Τάκερ συνελήφθη να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, έπειτα από έλεγχο για παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας…
Πέρασε τρεις ημέρες στη φυλακή, καταδικάστηκε σε 11μερο κατ’ οίκον περιορισμό με πενταετή αναστολή και πλήρωσε πρόστιμο 2.750 δολαρίων συν τα δικαστικά έξοδα και επιπλέον 200 δολάρια για κάθε ημέρα της δίκης .
Οι αρχές, μάλιστα, τοποθέτησαν για 18 μήνες στο όχημά του μία ειδική συσκευή αλκοτέστ, η οποία αν έπειτα από φύσημα του Τάκερ έδειχνε μη επιτρεπτό όριο αλκοόλ, δεν επέτρεπε στη μηχανή του αυτοκινήτου να πάρει μπροστά!
Ενώ στον φετινό τρίτο αγώνα με το Γκόλντεν Στέιτ η κάμερα τον «συνέλαβε» να… κρεμά τη φόρμα του στο κεφάλι ενός ball–boy των Ρόκετς αλλά και να ξεσπά με λόγια, εκνευρισμένος, σε άλλον υπάλληλο της ομάδας.
Αν και ο ίδιος (δεν) απολογήθηκε ότι απλώς αστειευόταν και πως το εν λόγω ball-boy είναι και φίλος του.
Ούτως ή άλλως, συνήθως αδιαφορούσε για όσα έλεγαν για την αξία ή το χαρακτήρα του.
Επιμένει να κοντράρει τον Χάρντεν σε εκκεντρικές ενδυμασίες και αποκαλεί τον εαυτό του «βασιλιά στις τηγανίτες». Καθώς δοκιμάζει pancakes σε κάθε πόλη την οποία επισκέπτεται και δεν παραλείπει αντίστοιχα σχόλια στον λογαριασμό του στην ιστοσελίδα Instagram.
Στο πλευρό του Τζέιμς Χάρντεν.
Τα social media, πάντως, τον έκαναν ακόμη πιο διάσημο για ένα άλλο «χρίσμα» που του χάρισε, το 2016, το φημισμένο περιοδικό «SLAM», όταν τον ανακήρυξε «κορυφαίο συλλέκτη sneakers στο ΝΒΑ».
Ο Τάκερ άρχισε να ποστάρει αθλητικά παπούτσια από τη συλλογή του, ενώ αποκάλυψε ότι μέχρι και ο Μάικλ Τζόρνταν τον έχει ρωτήσει πού βρήκε ένα σπάνιο ζευγάρι Air Jordans!
Στον αγώνα με τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, ανήμερα των Χριστουγέννων του 2018, φόρεσε για ένα μόνο ημίχρονο τα Stewie Griffin Nike Lebron 6 που κοστίζουν… 20.000 δολάρια!!!
Το 2013, σε παιχνίδι εναντίον των Σπερς, αποκάλυψε ότι ο τότε σταρ του Σαν Αντόνιο (και νυν των Ράπτορς), Κουάι Λέοναρντ, τον ρωτούσε σε όλο το ματς πού βρήκε το σπάνιο ζευγάρι που φορούσε. Θυμίζοντας πως «ο Λέοναρντ, όπως ξέρετε, είναι ένας τύπος που δεν μιλάει σε κανέναν!».
Ο Τάκερ έχει αποκαλύψει ότι όσο αγωνιζόταν στην Ευρώπη ζητούσε από τη σύζυγό του να του στέλνει κατά καιρούς τα αγαπημένα του sneakers και η ντουλάπα του έφτανε να αριθμεί περισσότερα από 300 ζευγάρια!
Ένα δείγμα της εντυπωσιακής συλλογής του.
Κάπως έτσι, μπορεί να δικαιολογήσει ότι τη σεζόν 2017-18 ξόδεψε περισσότερα από 200.000 δολάρια για παπούτσια…
Η μανία του με τη συλλογή αθλητικών υποδημάτων μοιάζει πλέον αντίθετη με την υπομονή του εντός κι εκτός παρκέ.
Η έκφραση «ρολίστας πολυτελείας» όχι μόνο του ταιριάζει, αλλά του αρέσει.
Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Ιούλιος Καίσαρας, «είναι ευκολότερο να βρεις άνδρες που είναι εθελοντές στον θάνατο, παρά να εντοπίσεις εκείνους που είναι πρόθυμοι να υπομένουν τον πόνο με υπομονή».