"ΚΙΝΗΤΡΟ"

Αυτό που πάντοτε σκεφτόμουν είναι μία σκοτεινή αίθουσα και πολλά φώτα πάνω στην πίστα που αγωνίζομαι.
Εγώ, η αντίπαλός μου και το τελευταίο χτύπημα που μου δίνει το μετάλλιο!

Για πολλά παιδιά, το να ακολουθήσουν το επαγγελματικό όνειρο του πατέρα τους, είναι ευχή ή κατάρα. Διότι εξελίσσεται είτε σε εξασφάλιση είτε σε «φορτίο» και αγγαρεία. Για τον Πασκάλ Σιάκαμ,…

Υπάρχουν δύο λέξεις στα σπορ οι οποίες λατρεύονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Έβδομο Παιχνίδι»! Στην Ευρώπη έχουν μία άλλη καταπληκτική έκφραση δύο λέξεων… «Φάιναλ Φορ»! Ένα σπουδαίο γεγονός, είτε αφορά εγχώρια…

Όταν μιλώ με γονείς που σκέφτονται να ζητήσουν τη βοήθειά μου να για να σπουδάσουν και να αγωνιστούν τα παιδιά τους στην Αμερική, παραθέτω όλες τις καταστάσεις. Διότι και τα δύο παιδιά μου ζουν εκεί.

Ο Μιχάλης ανήκει στον πολύ στενό κύκλο φίλων μου με τους οποίους επικοινωνώ με μεγάλη συχνότητα και βρισκόμαστε κάθε βδομάδα. Όταν ήμασταν νεότεροι, πηγαίναμε κάθε χρόνο διακοπές, μια παρέα τεσσάρων…

19 Απριλίου 1969, Βουδαπέστη, Ουγγαρία. Πριν 50 χρόνια, γεννήθηκε η Σούζαν Πόλγκαρ, η οποία αποτέλεσε το κατεξοχήν “όχημα” για ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα πειράματα όλων των εποχών. Εμπνευστής του…

Έγινα μητέρα, ενώ ήμουν ακόμη στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Πιστεύω ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Έτσι μεγάλωσα. Δεν το ήξερα ότι ήταν εκεί. Ήταν μία ευλογία μεταμφιεσμένη, όπως συνηθίζω να λέω. Με λένε Λικέντρα Τζόνσον. Είμαι μητέρα. Και παίζω μπάσκετ.

Ο Τζεφ Γκριν έπαιξε και κέρδισε. Την ίδια του τη ζωή. Κουβαλά μία απίθανη ιστορία. Υποβλήθηκε σε ανοικτή επέμβαση καρδιάς. Και συνεχίζει να παίζει μπάσκετ. Κάθε φορά που το ημερολόγιο φτάνει στις 9 Ιανουαρίου, ο Γκριν ετοιμάζεται να ανοίξει το μεγαλύτερο των… δώρων. Φέτος, το έκανε μαζί με το AthleteStories.

Το να παίζεις μπάσκετ στην Κούβα είναι πολύ δύσκολο. Δεν σε ξέρει κανείς. Αλλά όταν παίζεις εκεί αυτό το άθλημα, το κάνεις με αληθινό πάθος. Δεν παίζεις για τα λεφτά ή κάτι άλλο. Παίζεις για την αγάπη σου.

Πολλές φορές, πρώτα πράττουμε και μετά σκεφτόμαστε. Πολλά τα θεωρούμε ασήμαντα και τα προσπερνάμε, ενώ για κάποια άλλα απλά δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε. Γιατί παλεύουμε να φτιάξουμε τη ζωή μας και ξεχνάμε να τη ζήσουμε. Ξεχνάμε να τη προστατεύσουμε.