Οι πρώτες εικόνες του από την αγαπημένη του Νέα Υόρκη δεν ήταν οι λαμπερές ταμπέλες στις πολύβουες πλατείες της πόλης. Δεν ήταν οι πολύχρωμες μαρκίζες στο Μπρόντγουεϊ. Τα «μουντά» χρώματα…
Τα φώτα σβήνουν σταδιακά. Η αυλαία ανοίγει και ο πρωταγωνιστής στέκει με την πλάτη στο κοινό. Δεν είναι το κοινό «του» και το γνωρίζει. Όταν εκείνος γυρίζει, ο κόσμος μένει…
Είμαι ένας άνθρωπος που πάντα πίστευε πως τα ανθρώπινα όρια είναι δικό μας δημιούργημα και, κατ’ επέκταση, εμείς οι ίδιοι μπορούμε να τα καταρρίψουμε. Επομένως, δεν υπάρχει στη νοοτροπία μου…
Η εκφραστικότητά του (δεν) χωρά πολλές ερμηνείες. Είναι μάλλον επιβεβαίωση μίας διαπίστωσης τύπου «η φήμη του προηγείται…». Μονάχα που για τον Μίνο Ραϊόλα, η φήμη δεν αρκεί, από μόνη της.…
Το 2012, μπήκα στη Νομική Αθηνών, ούσα αθλήτρια στην ομάδα μπάσκετ του Γαλατσίου, με τους συμφοιτητές μου στην Σχολή να ρωτούν με απορία «Καλά, υπάρχουν επαγγελματίες παίκτριες μπάσκετ στην Ελλάδα»;…
Η παιδική αθωότητα δεν ήταν κάτι που ήταν εύκολο να «επιβιώσει» στην κακόφημη 59η οδό, στο Σικάγο. Το μόνο κέρδος για τον μικρό Ντουέιν τζούνιορ ήταν πως μαζί της «σκότωνε»…
Μου άρεσε πάντα να διαβάζω ιστορίες και να ακούω διηγήσεις προπονητών. Ακόμα και την εποχή που ήμουν αθλητής, παρακολουθούσα τις δηλώσεις και τα λεγόμενα προπονητών από άλλους χώρους κι άλλα…
Μετά από πέντε χρόνια παραμονής στην επαρχία Χατάι, στην Αντάκια (Αντιόχεια), μια πόλη κοντά στα σύνορα με τη Συρία, το φθινόπωρο του 2020 με βρήκε στην Ελλάδα αποφασισμένη να παραμείνω…
Η ταπεινή κωμόπολη Κάμας στη Σεβίλλη είχε πάντα τον διττό τρόπο της να ξεχωρίζει και στη θεωρία και στη (ματωμένη) πράξη… Από τη μία ο διασημότερος -μέχρι τις 30 Μαρτίου…
Το να αποφασίσεις να πας στην Αμερική στα 19 σου είναι στην κυριολεξία ένα ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου. Αλλάζουν όλα. Δεν είναι εύκολο, ωστόσο, υπάρχουν δύο ειδών προσεγγίσεις.…