"ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ"

Υπάρχει ένα παλιό ρητό στο αμερικανικό κολεγιακό μπάσκετμπολ, μάλλον χωρίς οι ίδιοι οι φορείς του να γνωρίζουν αν είναι μεταξύ σοβαρού και αστείου, που λέ(γετα)ι: «Dropping the bag». Μία ατάκα…

Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τον Αντώνη είναι απ’ όταν ήταν 16 χρόνων, σε τίτλο που ανέφερε “ο πλέι μέικερ του 2000”. Μη γελάς. Έτσι συστήθηκε στο πανελλήνιο, από…

«Μην πασάρεις. Μην πασάρεις. Συνέχισε να σουτάρεις τη γ….. μπάλα!». Τα λόγια του Ζέλικο είναι ακόμη μέσα στο κεφάλι μου. Είναι σαν να τον έχω πάλι δίπλα μου στα αποδυτήρια…

Αγαπώ τους παίκτες μου. Με διαφορετικό τρόπο από την οικογένειά μου, αλλά τους αγαπώ. Σέβομαι τη διαφορετικότητά τους. Άλλες χώρες, άλλες θρησκείες, άλλες προσωπικότητες. Τέτοιου είδους προβλήματα δεν είχα ποτέ στη διαδρομή μου. Είμαι από τους προπονητές που πιστεύουν κάθε παίκτη και θέλουν να βελτιώνουν κάθε παίκτη.

Είμαστε μια παραδοσιακή οικογένεια. Κάθε Κυριακή, τρώγαμε στη γιαγιά. Βρίσκονταν όλα τα αδέρφια μαζί. Γινόταν και η σχετική πλάκα για το μπάσκετ. Ήμασταν και είμαστε ενωμένοι. Τώρα πια, όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο…

(Γράμμα στον νεότερο εαυτό μου). Αγαπητέ 22χρονε Ανδρέα, Έχεις μάθει, από τα πρώτα χρόνια σου στα γήπεδα, είτε αυτά είναι στα Χανιά είτε στην Αθήνα και σε πιο λαμπερά «σκηνικά»,…

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις απέναντι σε έναν αθλητή είναι να τον πείσεις οτι πρέπει να γίνει καλά. Το σώμα είναι βέβαιο πως θα τον βοηθήσει. Η δική τους δύναμη είναι το… ταβάνι τους. Αυτή θα καθορίσει μέχρι πού θα φτάσουν.

Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του στα αποδυτήρια των γηπέδων όπου έπαιζε ο πατέρας του. Ένας συμπαθέστατος πιτσιρικάς, που αποτελούσε συχνά την ατραξιόν στους πάγκους των Χόρνετς, Μπακς και…

Η μουσική είναι συνδεδεμένη με τη ζωή μου. Όπως και το μπάσκετ. Πριν τους αγώνες, δεν ακούω ποτέ κάτι δυνατό. Βάζω μπλουζ του 1890 ή του 1920. Delta Blues, Mississippi…

Όταν μια ομάδα κορυφής επιλέγει να έχει στις τάξεις της έναν πολύ «ιδιαίτερο» -προβληματικό, για τους περισσότερους- χαρακτήρα δύο τινά αποκαλύπονται…