"athletestories"

Έγινα μητέρα, ενώ ήμουν ακόμη στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Πιστεύω ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Έτσι μεγάλωσα. Δεν το ήξερα ότι ήταν εκεί. Ήταν μία ευλογία μεταμφιεσμένη, όπως συνηθίζω να λέω. Με λένε Λικέντρα Τζόνσον. Είμαι μητέρα. Και παίζω μπάσκετ.

Αν με φωνάζατε «Black Mamba», θα έστρεφα το κεφάλι μου προς εσάς. Αν με αποκαλέσετε, πλέον, «Medusa», θα σας απαντήσω «ορίστε». Ωστόσο, όποια κι αν είναι η προσφώνηση, παραμένω η…

Η αρχική ιδέα ήταν να γράψω ένα κείμενο για τη «ζωή μετά το ποδόσφαιρο»… Για κάποιο λόγο όμως, και ειδικά μετά την επίσημη ανακοίνωση του τερματισμού της καριέρας μου ως…

Πολύ καιρό τώρα, σκεφτόμουν πώς και πού θα γράψω, περισσότερο για να βοηθήσω τους νεότερους αθλητές, έτσι ώστε να μην βιώσουν τα ίδια με μένα. Αναφέρομαι στο ζήτημα του χρόνιου…

Η τελική επιτυχία δεν είναι προδιαγεγραμμένη από το τυχόν ταλέντο, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Το σημαντικότερο είναι ο χαρακτήρας του κάθε παιδιού, που θα του επιτρέψει να επικεντρωθεί στην σκληρή και μεθοδική δουλειά.

Στο πρόσωπό της, το κίνημα του φεμινισμού στο ποδόσφαιρο βρήκε μια νέα επαναστατική έκφραση. Η Μακαρένα Σάντσες μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών στον επαγγελματισμό και ενώνει τη φωνή της με αυτές των Σερένα Ουίλιαμς, Χόουπ Σόλο, Άντα Χέγκερμπεργκ και Άμπι Ουάμπαχ.

Στο άκουσμα της «επιστράτευσής» του από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και του «δανεισμού» του από την Μόλντε (με την οποία είχε αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα), οι περισσότεροι χαμογέλασαν πονηρά. Τον Δεκέμβριο του 2018, για όλους -μηδέ της διοίκησης της αγγλικής ομάδας εξαιρουμένης- ήταν αναλώσιμος.

Θυμάμαι τον πατέρα μου, επιχειρηματία στο χώρο της εστίασης, από παλιά μέχρι και λίγες μέρες πριν το θάνατό του, πριν λίγους μήνες, όταν βρισκόμασταν σε κάποιο εστιατόριο ή ακόμα και στο σπίτι -όταν κοντραριζόμαστε για το ποιος ξέρει να ψήσει ή να μαγειρέψει καλύτερα- πώς μέσα στην κριτική του έβαζε αμέσως την απαραίτητη παράμετρο του δικού του Μέντορα και το πώς εκείνος, αν ήταν παρών, θα αντιδρούσε, τι θα έλεγε και με ποιόν ιδιαίτερο τρόπο θα το αντιμετώπιζε!

Ήμουν τεσσάρων χρόνων όταν ξεκίνησα, όπως κάθε παιδί, μαζί με τον πατέρα μου, να παίζω ποδόσφαιρο… Τότε, αποφάσισε να με γράψει στην ποδοσφαιρική Ακαδημία της πόλης μου, στα Γιαννιτσά, όπου…

Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τον Αντώνη είναι απ’ όταν ήταν 16 χρόνων, σε τίτλο που ανέφερε “ο πλέι μέικερ του 2000”. Μη γελάς. Έτσι συστήθηκε στο πανελλήνιο, από…