"athletestories"

«Μην πασάρεις. Μην πασάρεις. Συνέχισε να σουτάρεις τη γ….. μπάλα!». Τα λόγια του Ζέλικο είναι ακόμη μέσα στο κεφάλι μου. Είναι σαν να τον έχω πάλι δίπλα μου στα αποδυτήρια…

Melodies. Melodies are always on my mind. The sound of them, all the time. Salsa and bachata. Bachata and salsa. They never stop.

Το να παίζεις μπάσκετ στην Κούβα είναι πολύ δύσκολο. Δεν σε ξέρει κανείς. Αλλά όταν παίζεις εκεί αυτό το άθλημα, το κάνεις με αληθινό πάθος. Δεν παίζεις για τα λεφτά ή κάτι άλλο. Παίζεις για την αγάπη σου.

Τον πρώτο μισθό που τσέπωσα ποτέ τον έδωσα πίσω στον εργοδότη, πριν συμπληρωθεί μήνας από την εκταμίευσή του. Ευγνώμων. Είπα και ευχαριστώ. Διότι, δίχως αυτό το μηνιάτικο, δεν θα μπορούσα…

Έχουν περάσει σχεδόν δώδεκα χρόνια από τότε που αποσύρθηκα από την ενεργό δράση στο άθλημα το οποίο ερωτεύτηκα. Τότε, λοιπόν, θα μπορούσες να πεις ότι -όντως- η ζωή ήταν ένας αγώνας ή μάλλον -για να ακριβολογώ- η ζωή ήταν για έναν, δύο, πέντε αγώνες.

“Μια τυπική ημέρα της off season άρχιζε με μία ώρα σουτ και ακολουθούσαν δύο επίπονες ώρες ασκήσεων φυσικής κατάστασης με βάρη. Παρά τον ιδρώτα, τους μυικούς πόνους, πολλές φορές ακόμη…

«Εξαιρετικό Παιχνίδι. Μπράβο. Από σήμερα θα είμαι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής σου», είπα σε έναν 12χρονο που μόλις είχε κερδίσει τον Τελικό στην κατηγορία U14, σε ένα Ε1 τουρνουά πριν οκτώ…

Άρχισα να ακούω το όνομα του, το 2013, και τον είδα αγωνιζόμενο πρώτη φορά σε ένα τουρνουά futures στον Μαραθώνα, το 2014, να κοντράρει σε ηλικία 15 ετών και δύο μηνών τον Αλέξανδρο Γιακούποβιτς, που ήταν ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων, τότε.

Πολλές φορές, πρώτα πράττουμε και μετά σκεφτόμαστε. Πολλά τα θεωρούμε ασήμαντα και τα προσπερνάμε, ενώ για κάποια άλλα απλά δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε. Γιατί παλεύουμε να φτιάξουμε τη ζωή μας και ξεχνάμε να τη ζήσουμε. Ξεχνάμε να τη προστατεύσουμε.

My life in Turkey was pure fun. Kids must laugh and have fun. Turkish people are hospitable and caring in nature and I grew up in such an environment, That’s why my whole neighborhood and community was my family.
Man, I will never forget those cooking smells. When my mother cooked I wanted to taste what was in the pot and devour it.