Ο Κόμπι Μπράιαντ είχε περιγράψει κάποια στιγμή τον εαυτό του ως «storyteller». Οι αφηγήσεις του μάγευαν όπως και οι κινήσεις του στο παρκέ. Οι εξιστορήσεις του για τον, κατά τα…
Το περιεχόμενο του χαρτιού που στριφογυρίζει στα δάχτυλά της το γνωρίζει απ’ έξω και ανακατωτά. Ωστόσο, χρειάζεται να το διαβάσει ξανά και ξανά. Το μελάνι που έχει χυθεί πάνω του…
Η τελική κραυγή της νίκης… Της νίκης που είναι ανακούφιση, διότι μέσα στο παιχνίδι υπάρχουν πολλές κραυγές. Είναι κραυγές πανηγυρισμού, είναι εκείνες της αγωνίας και του «θέλω να κερδίσω». Η…
Όσο γοητευτικές κι αν είναι οι λέξεις, για εκείνη δεν είναι παιχνίδι. Η ευφράδειά της, η γρήγορη σκέψη της και η σοφία η οποία δεν «εγκλωβίζεται» στη σχετικά μικρή ηλικία…
Με τον Βασίλη Σπανούλη παίξαμε ως αντίπαλοι την εποχή που αγωνιζόταν στο Μαρούσι. Μερικά χρόνια αργότερα τεθήκαμε αντιμέτωποι και στο ΝΒΑ. Τον αντιμετώπισα ως παίκτη των Χιούστον Ρόκετς, όταν εγώ…
Ο καθρέφτης του δεν του φανέρωσε ποτέ ένα είδωλο που να τον κάνει περήφανο. Δεν ήταν σεμνότητα ή προσπάθεια αποφυγής μίας προσωπικής αλαζονείας. Ήταν τα δικά του γεμάτα αμφιβολία βλέμματα…
Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι του μπάσκετ που έχουμε πάρει από το άθλημα και μας έχει φέρει πολλά πράγματα, όπως φήμη, δόξα, οφείλουμε να επιστρέψουμε κάτι σε αυτό. Σκεφτόμουν διαρκώς…
Το επώνυμό της ήταν δεδομένο εξαρχής πως θα μπορούσε να γίνει ένα «διαβατήριο». Μαζί του, όμως, γνώριζε ότι θα έφερνε και πίεση και συχνά, «ενοχλητικές» απορίες. Η Σάιλα Χιλ, ως…
Στα παιδικά μάτια, οι φαβέλες στη Βραζιλία δεν κρύβουν κακουχίες, αλλά ανεμελιά. Προϊδεάζουν, ωστόσο, και για πρόωρη σκληρότητα. Μία σκληράδα που δεν συνάδει με νεανικές σκέψεις. Τα ξυπόλητα πιτσιρίκια που…
Το 2012, μπήκα στη Νομική Αθηνών, ούσα αθλήτρια στην ομάδα μπάσκετ του Γαλατσίου, με τους συμφοιτητές μου στην Σχολή να ρωτούν με απορία «Καλά, υπάρχουν επαγγελματίες παίκτριες μπάσκετ στην Ελλάδα»;…