ΛΑΘΗ

Η Ελλάδα, είτε το θέλουμε είτε όχι και είτε το αντιλαμβανόμαστε ή επιμένουμε να το κρύβουμε, είναι μία μικρή αγορά με πολλές στρεβλώσεις. Είναι δύσκολο σε αυτό το μέρος, εκτός…

Στα μέρη του, το αθλητικό «παραμύθι» μοιάζει συνηθισμένο. Μία παραλία, μία ασπρόμαυρη μπάλα, μερικές δεκάδες παιδιά που άφησαν τα παπούτσια τους στη άκρη και μία κοινή φιλοδοξία. Σε μία επαρχιακή…

Δεν χρειαζόταν τη διαφορετική αμφίεση για να ξεχωρίσει. Δεν την είχε ανάγκη. Ήταν απλώς τυχερός που τον είχαν αφήσει να παίξει «έτσι». Ήταν φθινόπωρο του 2001 και ένας 11χρονος στεκόταν…

Το πουκάμισο του μικρού Μάικ γέμισε με αίματα… Τα μάτια του γούρλωσαν, αλλά προτίμησε να κρατήσει μέσα του την τσιριχτή φωνή του. Εκείνη την παράξενη χροιά την οποία, σε συνδυασμό…

Δεν «έπρεπε» να είναι εκεί. Εκείνος ο πανούργος πιτσιρικάς από το Χάμπτον της Βιρτζίνια το σκεφτόταν, αλλά δεν θα το αποδεχόταν έτσι εύκολα. Δεν «έπρεπε» να είναι εκεί, όσο κι…

Η φήμη προσφέρει συχνά μία ιδιαίτερη αίσθηση ελευθερίας και πρωτόγνωρων (για έναν νέο) «δικαιωμάτων». Συνάμα, για κάποιους, συνοδεύεται από περιορισμούς και απαγορεύσεις, που προκαλούν αντίδραση. Για τον Φιλ Φόντεν, όλα…

Η φήμη του και η αύρα που αποπνέει μπορεί να τρομάξει. Δεν έχει σκοπό να εκφοβίσει, ωστόσο. Άλλωστε, από την πρώτη μέρα που απευθύνθηκε στους παίκτες των Ρέιντζερς, τους ζήτησε…

Κάθισε στα πόδια του πατέρα του. Το πού θα πήγαινε η κουβέντα έμοιαζε… «πατριαρχικό». Θα μιλούσαν για το επάγγελμα του μπαμπά, αν και στο σαλόνι ήταν κρεμασμένα περήφανα τα δύο…

Ο ήχος της σιωπής ήταν πάντα κάτι άγνωστο, σχεδόν άπιαστο για εκείνον. Με δική του παραδοχή, κατανοεί ότι δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση και συνέπεια, κάθε συμπεριφορά…

Κάτι ξεχωριστό είναι συχνά κάτι συνηθισμένο, απλό. Έτσι ήταν και τα παιδικά χρόνια μου. Ήταν φυσιολογικά, ήρεμα, χωρίς δυσκολίες, αν και δεν ήταν πλουσιοπάροχα. Ο πατέρας μου εργαζόταν σε τράπεζα…