Μία φορά και έναν καιρό ήταν μία ομάδα μπάσκετμπολ η οποία έψαχνε την ταυτότητά της. Όχι τόσο την αγωνιστική. Ήταν μία ομάδα που δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90,…
Το περισσότερο αμήχανο και λιγότερο φιλόδοξο χαμόγελό του ξεχώριζε όσο και το μπόι του. Ωστόσο, στο πολύβουο αεροδρόμιο του Χιούστον λίγοι τον πρόσεξαν στα αλήθεια. Ακόμη λιγότεροι θα μπορούσαν να…
Η έννοια της αύρας, του πεπρωμένου είναι συχνά υπερεκτιμημένη. Μοιάζει απλώς «λογοτεχνική». Αλλά, συνάμα, είναι ελκυστική, «γαργαλάει» την περιέργεια και τον προσωπικό ενθουσιασμό. Άλλες φορές τον «προσγειώνει». Κάποιες άλλες τον…
Είναι μια πρόκληση να γράψει κανείς για τον Λάρι Μπερντ. Κρύβει παγίδες συναισθηματικού και ρητορικού χαρακτήρα, ελλοχεύει ο κίνδυνος ρουστίκ έως αγοραίων αναφορών, ειδικότερα σε όσους δεν είναι υποτυπωδώς συνδεδεμένοι…
Αν το «σεντούκι» των αναμνήσεων του ντραφτ του ΝΒΑ είχε στόμα, θα μπορούσε να αφηγηθεί χιλιάδες ιστορίες. Κάποιες θα ήταν επιτυχίας και άλλες παράδειγμα προς αποφυγή. Αν το ντραφτ είχε…
Σεβόταν πάντα την (μπασκετική) ιεραρχία. Κυρίως λόγω της αυτογνωσίας για το ταλέντο και το όριο των δυνατοτήτων του στο παρκέ. Στη ζωή του, ωστόσο, δεν θα έβαζε ποτέ αντίστοιχα όρια……
Υπάρχουν στιγμές ρουτίνας της οποίες ο άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει. Ο Ντοκ Ρίβερς ξυπνά κάθε πρωί και γνωρίζει ότι χρειάζεται μισή ώρα από το κρεβάτι του σπιτιού του ως την…
Το θεόρατο τατουάζ στην πλάτη και τους ώμους του θεωρήθηκε εξαρχής αλαζονικό. «Chosen 1»… Κοινώς, «Εκλεκτός». Μονάχα που δεν το ζήτησε ο ίδιος. Δεν απαίτησε αυτή την «ταμπέλα». Τουλάχιστον εξαρχής.…
Η παρατηρητική ματιά του, η μεθοδικότητα και η αφοσίωσή του ήταν μονίμως στο παρκέ. Ή σε μία οθόνη και ένα μπλοκάκι. Είχε ξεκαθαρίσει από καιρό στον εαυτό του ότι αυτό…
Η ρουτίνα δεν τον κούραζε. Ο φίλος του ο Τζίμι τού θύμιζε, άλλωστε, ότι «εδώ δεν έχουμε έρθει για εκδρομή, αλλά έχουμε μία αποστολή». Ο Μπαμ Αντεμπάγιο περπάτησε τα ειδικά…