Ήταν το γήπεδο, η αύρα. Ήταν οι παλιές… «κακές» μέρες, η ατμόσφαιρα. Κάθε φορά που ο Μάικλ Τζόρνταν πατούσε το πόδι του στο Ντιτρόιτ, το μάτι του «γυάλιζε». Κάθε φορά…
Αν το «σεντούκι» των αναμνήσεων του ντραφτ του ΝΒΑ είχε στόμα, θα μπορούσε να αφηγηθεί χιλιάδες ιστορίες. Κάποιες θα ήταν επιτυχίας και άλλες παράδειγμα προς αποφυγή. Αν το ντραφτ είχε…
Υπάρχουν στιγμές ρουτίνας της οποίες ο άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει. Ο Ντοκ Ρίβερς ξυπνά κάθε πρωί και γνωρίζει ότι χρειάζεται μισή ώρα από το κρεβάτι του σπιτιού του ως την…
Το θεόρατο τατουάζ στην πλάτη και τους ώμους του θεωρήθηκε εξαρχής αλαζονικό. «Chosen 1»… Κοινώς, «Εκλεκτός». Μονάχα που δεν το ζήτησε ο ίδιος. Δεν απαίτησε αυτή την «ταμπέλα». Τουλάχιστον εξαρχής.…
Η ρουτίνα δεν τον κούραζε. Ο φίλος του ο Τζίμι τού θύμιζε, άλλωστε, ότι «εδώ δεν έχουμε έρθει για εκδρομή, αλλά έχουμε μία αποστολή». Ο Μπαμ Αντεμπάγιο περπάτησε τα ειδικά…
Στις Ηνωμένες Πολιτείες του 1940 και του 1950, υπήρχαν διακρίσεις με το βλέμμα, αλλά και, κάποιες άλλες, με τις λέξεις. «Νομίζω ότι για κάποιους ανθρώπους τότε, άνθρωπος χρώματος ήταν μόνο…
My life in Turkey was pure fun. Kids must laugh and have fun. Turkish people are hospitable and caring in nature and I grew up in such an environment, That’s why my whole neighborhood and community was my family.
Man, I will never forget those cooking smells. When my mother cooked I wanted to taste what was in the pot and devour it.
Κάθε ημέρα, δέχομαι απειλές θανάτου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από υποστηρικτές του Ερντογάν. Κάθε ημέρα… Είναι οδυνηρό. Δεν μπορώ να ταξιδέψω. Δεν μπορώ να αφήσω τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με πονάει. Όχι επειδή δεν μπορώ να δω ξανά την Τουρκία ή κάποια άλλη χώρα.
Στο μυαλό του, τίποτα δεν έχει συμβεί δίχως λόγο. Ο ίδιος αισθάνεται σαν μάρτυρας. Η δική του κακουχία θα αποτελέσει τη σωτηρία των άλλων. Η διαμάχη του με τον παντοδύναμο Ερντογάν έχει ξεφύγει από την λεπτή γραμμή της λογικής. Ο Καντέρ δεν έχει διστάσει να τον χαρακτηρίσει σύγχρονο Χίτλερ. Και δεν κιότεψε να τα βάλει μαζί του.
Οι Στιβ Μιλς και Σκοτ Πέρι ανέλαβαν αντίστοιχα τα ηνία μετά το αποτυχημένο πέρασμα του Φιλ Τζάκσον από το «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν». Και εκτός από τα κοινά σημεία τους, ως παλαίμαχοι παίκτες κολεγιακού μπάσκετμπολ και γιοι πρωτοπόρων πατεράδων, ηγούνται ενός τμήματος με αρκετούς Αφρο-Αμερικανούς σε σημαντικές θέσεις στη διοίκηση.