Ως το τέλος της εφηβείας του, η ζωή του περιελάμβανε λίγους διαλόγους. Συνήθως, βρισκόταν προ απροόπτου, προ δεδικασμένου, δίχως πολλά περιθώρια αντίδρασης. Γινόταν μάρτυρας καταστάσεων που στις σκληρές γειτονιές των…
Κάθε βράδυ, σαν έφηβος, κοιμάσαι και κάνεις πολλά όνειρα. Δεν καταλαβαίνεις πώς και πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος. Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς ότι σε κάποια έχεις πετύχει, σε κάποια…
«Μικρέ, τι μέγεθος ρούχα φοράς;»… Ήμουν περίπου 18 ετών, και εκείνος ο Αμερικανός με την εντυπωσιακή σωματοδομή, αλλά την τόση ευγένεια και σεμνότητα απευθυνόταν σε μένα. Ήταν ένα εκτός έδρας…
Στο παλιό σπίτι των Ρούμπιτ, στο Βορειοανατολικό Χιούστον, φαγητό δεν υπήρχε πάντα. Τα ρούχα δεν ήταν κάθε μέρα πλυμένα και συνήθως δεν ήταν σιδερωμένα και διπλωμένα με τάξη. Ακόμη και…
Αντικρίζεις τα γηπεδάκια στα οποία έλιωνες τα παπούτσια σου πιτσιρικάς, στο Φάληρο. Τα πρώτα τσιμεντένια «σκηνικά» του μπάσκετ, από τα οποία δεν έφευγες αν δεν έσβηναν τα φώτα. Τα κοιτάς…
Ένας καλός φίλος μου το έκανε. Μόλις του πρότεινα την ιδέα μου, μου είπε αμέσως «ναι». Δεν με ρώτησε καν αν είμαι σίγουρος γι’ τη λέξη. Ήμουν. Είναι από τις στιγμές που δεν χρειάζεται μεγαλύτερη σκέψη. Δεν του φάνηκε περίεργο. Ήξερε πόσο λατρεύω αυτή τη λέξη.