Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η Τιφλίδα ήταν ούτως ή άλλως ένα αντιφατικό μέρος, γεμάτο διλήμματα. Οι απορίες συντρόφευσαν άμεσα και έναν νέο που γεννήθηκε στην πόλη. Οι κάτοικοί…
Η βελόνα του μαγνητοφώνου άρχισε να «γρατζουνά» ένα ακόμη δίσκο κάποιας όπερας. Ο Φιλίπο Μεσίνα κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα του. Ο μικρός Έτορε δεν έκλεισε ακριβώς τα αυτιά του… Στο…
Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στο 47ο Γυμνάσιο Αθηνών. Είχαν έρθει δύο προπονητές, ο Θοδωρής Κυπριώτης και ο Μιχάλης Σταυρόπουλος, οι οποίοι μάζεψαν τα παιδιά του σχολείου και δημιούργησαν την ομάδα…
«Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν τα κυνηγά Πάντα πάντα θα `ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει» -Οδυσσέας Ελύτης- Η ζωή, λένε, είναι σαν ένα παιχνίδι. Ποτέ δεν…
Στη δουλειά μας λέμε συχνά ότι «το μπάσκετ είναι απλώς ένα παιχνίδι». Πολλές φορές, ένα ματς το έχουμε στο μυαλό μας σαν μία ταινία, σαν σενάριο που εμείς οι προπονητές…
Όταν μιλώ με γονείς που σκέφτονται να ζητήσουν τη βοήθειά μου να για να σπουδάσουν και να αγωνιστούν τα παιδιά τους στην Αμερική, παραθέτω όλες τις καταστάσεις. Διότι και τα δύο παιδιά μου ζουν εκεί.
Ξεκινώντας το ταξίδι για την Αμερική, το 2015, σκεφτόμουν στο αεροπλάνο τι θα έπρεπε να προσέξω για να προσαρμοστώ σ’ ένα νέο περιβάλλον. Πώς να ενταχθώ ευκολότερα σε μία νέα…
Στις αποστολές και σ’ εκείνες τις ατελείωτες ώρες στα πούλμαν με την ομάδα τα μάτια μου ήταν πάντα στο κινητό. Όχι για να μπω στο facebook, αλλά να διαβάσω από τις σημειώσεις που κρατούσα. Στερήθηκα τα μικρά ωραία καθημερινά της ηλικίας μου…