Κάθε βράδυ που το φως στο δωμάτιό της έσβηνε, η μικρή Μισέλ άφηνε στο κομοδίνο το αγαπημένο βιβλίο της. Δεν χόρταινε ποτέ τις ιστορίες για τον Black Stallion. Μαθημένο στην…
«Θυμήσου να κοιτάς τ’ αστέρια κι όχι τα πόδια σου. Προσπάθησε να καταλάβεις ό,τι βλέπεις και να αναρωτιέσαι τι κάνει το σύμπαν να υπάρχει. »Να είσαι περίεργος. Όσο δύσκολη κι…
Το περισσότερο αμήχανο και λιγότερο φιλόδοξο χαμόγελό του ξεχώριζε όσο και το μπόι του. Ωστόσο, στο πολύβουο αεροδρόμιο του Χιούστον λίγοι τον πρόσεξαν στα αλήθεια. Ακόμη λιγότεροι θα μπορούσαν να…
Ο ήχος της σιωπής ήταν πάντα κάτι άγνωστο, σχεδόν άπιαστο για εκείνον. Με δική του παραδοχή, κατανοεί ότι δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση και συνέπεια, κάθε συμπεριφορά…
Στα δικά μου μάτια το ποδόσφαιρο γυναικών ποτέ δεν ήταν «ξένο». Αντιθέτως. Ήταν κάτι που θεωρούσα πολύ οικείο. Στο παρελθόν, ως παίκτης σ’ έναν από τους συλλόγους (Εργοτέλης) που στα…
Λένε συχνά πως ο μεγαλύτερος φόβος ενός συγγραφέα ή ενός ηθοποιού είναι να τους ρωτήσουν κατά πόσο είναι αυτοβιογραφικό, αντίστοιχα, το βιβλίο ή ο ρόλος τους. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι θα…
Η αναπόφευκτη κρίση, την οποία διέρχεται ο παγκόσμιος αθλητισμός, αδυνατώντας να γοητεύσει τις νεαρότερες ηλικίες, μοιάζει αξεπέραστη. Η έλλειψη ενδιαφέροντος των νέων δεν περιορίζεται μονάχα στην απροθυμία τους να ασχοληθούν…
Τα φώτα στο αεροδρόμιο «Πορτέλα» της Λισαβόνας τού φάνηκαν υπερβολικά δυνατά και τον έκαναν να ανοιγοκλείσει τα μάτια του. Ο θόρυβος, η πολυκοσμία τον άγχωσαν απρόσμενα. Κράτησε γερά το χέρι…
Η (ποδοσφαιρική) αφοσίωση είναι λέξη χιλιοειπωμένη. Θαρρεί κανείς, συνηθισμένη στο στόμα, που «ξοδεύεται» και ξεστομίζεται εύκολα. Μονάχα που, στην πραγματικότητα, είναι καθήκον για λίγους. Συχνά, είναι μία μοναχική υποχρέωση. Για…
Η στρατιωτική πειθαρχία στο (κάθε) σπιτικό των ΜακΚένι δεν επέτασσε απλώς το χέρι στο στήθος για τον αμερικανικό εθνικό ύμνο. Ήταν, κυρίως, το έναυσμα, το «σύνθημα» για σεβασμό και αναγνώριση.…