Υπάρχουν στιγμές, καταστάσεις ή πρόσωπα στα οποία η έννοια του ξεχωριστού και του συνηθισμένου δεν είναι αντιφατική. Δεν είναι ακριβώς ταυτόσημη, ωστόσο έχει μία ικανότητα να συνδέεται. Ο Νικολά Ανελκά…
Ο Κρις Τζάκσον κράτησε για άλλη μία φορά σφιχτά τη μπάλα του μπάσκετμπολ μεταξύ των μικρών χεριών και της μέσης του. Τα σκισμένα παπούτσια τα άντεχε. Την ιδέα να χάσει…
Ο μεσήλικας υπάλληλος του γαλλικού γραφείου ευρέσεως εργασίας κοίταξε βαριεστημένα την αίτηση τού πανύψηλου νεαρού που καθόταν απέναντί του. Ήταν έτοιμος να ξεστομίσει το «ποίημά» του. Να κάνει για άλλη…
Κάθισε στα πόδια του πατέρα του. Το πού θα πήγαινε η κουβέντα έμοιαζε… «πατριαρχικό». Θα μιλούσαν για το επάγγελμα του μπαμπά, αν και στο σαλόνι ήταν κρεμασμένα περήφανα τα δύο…
Το στενό «βασίλειό» του είναι το ασφαλές σημείο του. Αν και μοιάζει ειρωνικό να αισθάνεται ασφαλής σε ένα όχημα που τρέχει με ταχύτητα 250χλμ./ώρα. Είναι ο τόπος που δεν νιώθει…
23/05/2020. Εκείνο το πρωινό θα ‘ναι για πάντα βαθιά χαραγμένο στην μνήμη μου. Δεν ήταν ένα τυπικό, ένα συνηθισμένο πρωινό. Ήταν η μέρα που ανακοίνωσα το τέλος της ποδοσφαιρικής μου…
Το περισσότερο αμήχανο και λιγότερο φιλόδοξο χαμόγελό του ξεχώριζε όσο και το μπόι του. Ωστόσο, στο πολύβουο αεροδρόμιο του Χιούστον λίγοι τον πρόσεξαν στα αλήθεια. Ακόμη λιγότεροι θα μπορούσαν να…
Η ανθρωπότητα απροετοίμαστη, απέναντι στην πανδημία, ξαφνιάζεται και πονά. Κυβερνήσεις που συχνά ασφυκτιούν και αδυνατούν να λάβουν αποφάσεις άμεσες, έγκαιρες και ουσιαστικές, χάνονται στο αντιστάθμισμα πολιτικών και οικονομικών προτεραιοτήτων. Κάπου…
Ο ήχος της σιωπής ήταν πάντα κάτι άγνωστο, σχεδόν άπιαστο για εκείνον. Με δική του παραδοχή, κατανοεί ότι δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση και συνέπεια, κάθε συμπεριφορά…
Η έννοια της αύρας, του πεπρωμένου είναι συχνά υπερεκτιμημένη. Μοιάζει απλώς «λογοτεχνική». Αλλά, συνάμα, είναι ελκυστική, «γαργαλάει» την περιέργεια και τον προσωπικό ενθουσιασμό. Άλλες φορές τον «προσγειώνει». Κάποιες άλλες τον…