Περπατά με γοργό βήμα στοv στενό, φρεσκοσοβατισμένο διάδρομο. Μοιάζει με εκατόμβη, είναι μια σήραγγα που καταλήγει στα παλιά, τσιμεντένια σκαλιά που βγάζουν στο γρασίδι. Το Μπομπονέρα πάλλεται, χορεύει, είναι ήδη…
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ
-
- ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Φάμπιο Κουαλιαρέλα: Χορεύοντας στην αιωνιότητα
από Γιώργος Καραμάνος 31 Ιανουαρίου, 2024Τα πάντα ξεκινούν με κίνηση. Eίναι ένα ένστικτο που -λιγότερο ή περισσότερο- διαθέτουμε όλοι. Όπως ο χορός είναι μία κίνηση εκλεπτυσμένη που επικοινωνεί. Όσο σημαντική και εντυπωσιακή και να είναι…
-
“Aquí me pongo a cantar, al compás de la vigüela que al hombre que lo desvela una pena extraordinaria, como el ave solitaria con el cantar se consuela”. O Gaucho…
- ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Αντριάν Μούτου: Η Εδέμ δεν μπορούσε να περιμένει…
από Γιώργος Καραμάνος 8 Ιανουαρίου, 2024«Οι περισσότεροι γίνονται ικανοί με την άσκηση, παρά από τη φύση τους»! Στην πραγματική ζωή η σκέψη του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου, Δημόκριτου, δεν γίνεται να συμπεριλάβει τους πάντες. Το ίδιο…
-
Μια συρόμενη πόρτα με εκείνα τα παλιά σαγρέ τζάμια να αφήνουν τη φαντασία να ταξιδεύει. Το φως μέσα υποδεικνύει ότι το δωμάτιο είναι “ζωντανό”, λειτουργεί, κατοικείται. Η πόρτα ανοίγει, ένα…
-
Για τη σκηνική οικονομία, ειδικά στις στιγμές που η εξέλιξη έπαιρνε δυσάρεστη τροπή για το κύριο πρόσωπο του έργου, έκανε την επέμβασή του ένας από τους Ολύμπιους θεούς, ώστε να…
-
«Εγώ δεν έχω μεγαλώσει με γαλλικά και πιάνο. Το ξεχνάνε πολλοί αυτό. Δεν είμαι το ταλέντο που ανακάλυψαν οι scouts και το έφεραν στις ακαδημίες με εξασφαλισμένο μέλλον, πληρωμένα τροφεία…
-
Στη μεγάλη οθόνη της διάσημης Villa Frescot του Τορίνο η Ιταλία αγκομαχά να αναχαιτίσει τις επιθέσεις των Γάλλων. Είναι Φεβρουάριος του 1982, στο Πιεμόντε κάνει ως συνήθως πολύ κρύο και…
-
Έχει παράδοση στην παραγωγή αστέρων της μπάλας το Ζέμουν. «Σεμλίνο» το λένε οι παλιοί, γιατί ήταν πολλά χρόνια ανεξάρτητο, πριν ενσωματωθεί στο “Νέο” Βελιγράδι. Ντέγιαν Στάνκοβιτς, Ματέγια Κέζμαν και τελευταίος…
-
Αφόρητη ζέστη. Ακόμα και στο μουντό και συνήθως κρύο Τορίνο, εκείνο το απόγευμα του Ιουλίου του ‘82, έκαιγε ο τόπος. Μόλις έχει δύσει ο ήλιος και το κοινό έχει κατακλύσει…