ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΑ

Ήμουν πέντε χρόνων κοριτσάκι και με τον πατέρα, πηγαίνοντας στο Παναθηναϊκό στάδιο, περάσαμε έξω απ’ το κολυμβητήριο του Ζαππείου, όπου γίνονταν αγώνες Πανελλήνιου Πρωταθλήματος κολύμβησης. Με ρώτησε «σου αρέσει, παιδί…

Το έχω πει πολλές φορές και θα το πω άλλη μία. Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή! Είναι χαρά! Πάθος! Ενθουσιασμός! Αγάπη! Είναι συναίσθημα! Το χόμπι που κάποιοι το κάναμε επάγγελμα. Δεν…

Εκείνο το φθινόπωρο του 2006 που έφυγα από το κολυμβητήριο, είχα αποφασίσει να κλείσω οριστικά την πόρτα πίσω μου. Να μην την ανοίξω ξανά. Ο Βόικο (Ράτσε) βέβαια προσπάθησε πολλές…

Δεν είμαι από τα κορίτσια που ξεκίνησαν το ποδόσφαιρο, επειδή με πήγε ο μπαμπάς μου στο γήπεδο. Από τότε που με θυμάμαι, ήθελα να παίζω ποδόσφαιρο, να τρέχω με τη…

Μετά από πέντε χρόνια παραμονής στην επαρχία Χατάι, στην Αντάκια (Αντιόχεια), μια πόλη κοντά στα σύνορα με τη Συρία, το φθινόπωρο του 2020 με βρήκε στην Ελλάδα αποφασισμένη να παραμείνω…

Το διαρκές τρίξιμο της σόλας δεκάδων παπουτσιών πάνω στο παρκέ δεν ήταν δυνατόν να καλύψει τη φωνή της. Η φιγούρα της, άλλωστε, αν και σχετικά μικρόσωμη, ξεχώριζε ανάμεσα σε δίμετρους…

Η ταπεινή κωμόπολη του Πάινλαντ στο Τέξας, των λιγότερο από 850 κατοίκων, δεν ήταν ακριβώς μία «φυλακή» για ένα γεμάτο ταλέντο και υπερένταση κορίτσι, στις αρχές της δεκαετίας του ’70.…

Τριάντα τρία χρόνια μπάσκετ. Τριάντα τρία χρόνια γεμάτα χαρές και λύπες, φόβους και αγωνία. Με γέλια και κλάματα, επιτυχίες και αποτυχίες, εντάσεις και ηρεμία. Ξέρετε τι διαπίστωσα σ’ αυτά τα…