ΟΝΕΙΡΑ

Το δωμάτιο ήταν συνήθως φωτεινό. Παρά το άπλετο φως, όμως, η εικόνα δεν ήταν καθαρή. Για το παιδί που καθόταν εκεί, ο χώρος ήταν μόνιμα σκοτεινός… Κάποτε οι καθρέφτες αντικατόπτριζαν…

Η πρώτη εντύπωση, η παρθενική ανάμνησή του τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο νέο σχολείο του, δεν ήταν το ψηλό κτίριο. Του έμεινε στο μυαλό εκείνη η «θάλασσα»…

Σκέφτεται συχνά πόσο μισεί τα κλισέ. Ωστόσο, ξέρει επίσης πολύ καλά, μέσα της, ότι θα ήθελε να ακούσει έστω μία φορά εκείνη τη χιλιοειπωμένη ερώτηση του «πώς αισθάνεσαι, ως πρωταθλήτρια;».…

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε όταν πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στη Μαδρίτη, το 2015, ήταν πως η φήμη (του) προηγούνταν ήδη της παρουσίας του. Είχε ακούσει ιστορίες…

Η δημιουργική αναζήτηση στην ημέρα του ήταν ιδιαιτέρως σύντομη. Τουλάχιστον συνήθως. Η πρακτικότητα της καθημερινότητάς του, άλλωστε, ήταν εξαρτημένη από έναν αριθμό. Ένα νούμερο, αυτό ζητούσε κάθε πρωί ο Σέιν…

Στα μέρη του, το αθλητικό «παραμύθι» μοιάζει συνηθισμένο. Μία παραλία, μία ασπρόμαυρη μπάλα, μερικές δεκάδες παιδιά που άφησαν τα παπούτσια τους στη άκρη και μία κοινή φιλοδοξία. Σε μία επαρχιακή…

Ποτέ δεν μου άρεσε η «ταμπέλα» που αναφέρει «έμπνευση». Ειλικρινά, προτιμώ τον χαρακτηρισμό προς εμένα που λέει απλώς «προπονήτρια φυσικής κατάστασης». Κάποιες φορές είναι λυπηρό να θεωρείσαι έμπνευση, όμως κανένας…

Το μυαλό λειτουργεί συχνά αντιφατικά, περίεργα. Τη στιγμή που απαιτεί -ίσως και βαρετές- επαναλήψεις, αναζητά διαφορετικούς τρόπους έμπνευσης και παρακίνησης. Πριν από κάθε αγώνα τένις, η Λέιλα Φερνάντεζ ακούει τον…

Κάθε σύγκριση έμοιαζε αναπόφευκτη. Τόσο μέσα στο σπίτι όσο και σε κάθε γήπεδο. Στο δωμάτιό του οι αναφορές ήταν γεμάτες στήριξη. Στο χορτάρι, συνοδεύονταν από αμφιβολία, αν και όχι ακριβώς…

Τον πόνο τον είχε αισθανθεί και με το παραπάνω. Τον σωματικό πόνο. Υπήρχε, ωστόσο, και ένας άλλος πόνος, αλλιώτικος. Κάτι που την «έκαιγε» μέσα της. Ακόμη και όταν σε ηλικία…