Συνήθιζε να κοιμάται στο κρεβάτι της μητέρας του, μέχρι εκείνη να επιστρέψει σπίτι από την υπηρεσία της ή κάποια έξτρα βάρδια.
Το είσαι γυναίκα αστυφύλακας στο Μπάτον Ρουζ, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 δεν ήταν, προφανώς, ασφαλές.
Ο Ουόρικ Νταν, αν και δεν είχε μπει καν στην εφηβεία, το γνώριζε. Ήταν ο άντρας του σπιτιού και είχε πάρει στα σοβαρά τον ρόλο του.
Την περίμενε υπομονετικά στο κρεβάτι της και όταν έβλεπε ότι είναι καλά, πήγαινε στο δωμάτιό του, πλάι στα πέντε αδέρφια του.
Ήταν το στήριγμα της ανύπαντρης μητέρας του, Μπέτι Σμόδερς, η οποία ήξερε ότι οι 36.000 δολάρια του ετήσιου μισθού της δεν έφταναν για το ενοίκιο και την ανατροφή των τεσσάρων γιων και δύο κορών της.
Η δεύτερη δουλειά ήταν επιτακτική. Προσωπική φύλαξη χώρων ή προσώπων. Διπλοβάρδιες που την κρατούσαν πολύ περισσότερες ώρες εκτός του σπιτιού.
Βασικά, εκτός των σπιτιών, διότι η οικογένεια Νταν-Σμόδερς άλλαζε συνεχώς κατάλυμα…
Η Μπέτι Σμόδερς, εν ώρα υπηρεσίας (Photo by: imgur.com).
Ένα βράδυ, ο μεγάλος γιος της Μπέτι, Ουόρικ, δεν ξύπνησε με θέα τα πόστερ παικτών του αμερικανικού φούτμπολ, που είχε ως ινδάλματα.
Μπροστά στα μάτια του υπήρχε ένας αστυνομικός.
«Πρέπει να ήμουν εννέα ή δέκα ετών», θυμήθηκε ο ίδιος ο 44χρονος σήμερα παλαίμαχος σταρ του NFL, στην ομιλία του για την παραλαβή του βραβείου «Κληρονομιάς Μοχάμεντ Άλι», στην εκδήλωση του περιοδικού «Sports Illustrated», για το 2019.
Μία τιμή για μία φιλανθρωπική δράση 22 ετών.
«Ο αστυνομικός μού είπε: “Μην κουνηθείς”», πρόσθεσε.
Διαρρήκτες είχαν προσπαθήσει να κλέψουν το διαμέρισμά τους…
Η πρώτη σκέψη της μητέρας του ήταν ότι έπρεπε να μεγαλώσει τα έξι παιδιά της σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον.
Άλλη μία μετακόμιση, τούτη τη φορά με απόφαση της μητέρας του.
Οι προηγούμενες ήταν διότι έληγαν τα μισθωτήρια.
Μητέρα και σπίτι… Μπορεί το φούτμπολ να πρόσφερε χρήματα και φήμη στον Ουόρικ Νταν, όμως οι δύο παραπάνω λέξεις καθόρισαν τη ζωή του.
Δύο λέξεις που του χάρισαν πόνο, αλλά και έμπνευση. Δύο λέξεις που έγιναν το κίνητρό του.
Λίγο μετά την μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής του…
Ο Ουόρικ Νταν τιμήθηκε από το Sports Illustrated με το βραβείο “Κληρονομιάς Μοχάμεντ Άλι”, για το 2019 (Photo by: si.com).
Στις 7 Ιανουαρίου 1993, δύο ημέρες μετά τα 18α γενέθλιά του, ο Ουόρικ Νταν δεν ξεκουραζόταν ακόμη από το πάρτι της ενηλικίωσής του.
Τα όνειρα του NCAA και στη συνέχεια της επαγγελματικής καριέρας στο NFL ήταν συνεχώς στο μυαλό του.
Πάντα μαζί με την ανησυχία του μέχρι να δει την μητέρα του να επιστρέφει σπίτι από τη δουλειά.
Είχε μεγαλώσει, όμως οι συνήθειές του δεν είχαν αλλάξει.
Είχε βάλει όλα τα αδέρφια του για ύπνο και περίμενε υπομονετικά στο κρεβάτι της μητέρας του.
Αποκοιμήθηκε, όταν τον ξύπνησε ο ήχος του τηλεφώνου.
«Θα έρθω από εκεί να σε πάρω», ήταν τα λόγια που ακούστηκαν από την άλλη άκρη της γραμμής, από έναν οικογενειακό φίλο και συνάδελφο της Μπέτι Σμόδερς.
Ο Νταν πήγε στο νοσοκομείο. «Θα κάνουμε το παν για να πιάσουμε εκείνους που το έκαναν», του υποσχέθηκε ο αρχηγός της αστυνομίας.
Ο Ουόρικ είχε καταλάβει τι συνέβη, όμως δεν ήθελε να το χωρέσει ο νους του.
«Η μητέρα μου πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε, όμως δεν το συνειδητοποίησα μέχρι που πήγα στο διπλανό δωμάτιο και είδα το άψυχο σώμα της στο τραπέζι», εξήγησε σε συνέντευξή του στο «Sports Illustrated»…
Ο Ουόρικ Νταν με ένα πορτρέτο της μητέρας του, Μπέτι Σμόδερς (Photo by: nbcnews.com).
Η Μπέτι Σμόδερς είχε τελειώσει τη βάρδιά της στο τμήμα, όμως πήγε για έξτρα δουλειά.
Συνόδευσε τον διευθυντή του σούπερ μάρκετ Piggly Wiggly στην τράπεζα, ώστε εκείνος να κάνει μία νυχτερινή κατάθεση στο μηχάνημα ανάληψης.
Τρεις άγνωστοι την πυροβόλησαν πέντε φορές πισώπλατα… Ήταν μόλις 36 ετών.
Λίγο καιρό αργότερα, η αστυνομία συνέλαβε τους δράστες, οι οποίοι καταδικάστηκαν.
Ο Ουόρικ Νταν είχε τα μισά της χρόνια. Ήταν στην ηλικία που εκείνη τον γέννησε, το 1975.
Η πρώτη σκέψη του ήταν «να σκουπίσω τα μάτια μου και να πάω γρήγορα σπίτι για να βεβαιωθώ ότι τα αδέρφια μου είναι καλά».
Ήταν, άλλωστε, ο άντρας του σπιτιού. Χωρίς, πλέον, την μητέρα του.
Ο Νταν δεν είχε χρόνο να θρηνήσει. Σε δύο εβδομάδες πραγματοποίησε κανονικά το ταξίδι γνωριμίας στο πανεπιστήμιο Φλόριντα Στέιτ, στο οποίο επρόκειτο να σπουδάσει.
Εκείνος σε λίγο καιρό θα έφευγε από τη Λουιζιάνα. Τα αδέρφια του μετακόμισαν με την γιαγιά του, την οποία ακόμη και σήμερα ο Νταν αποκαλεί «το πιο αγαπημένο μου κορίτσι στον κόσμο!».
Η οικογένειά του έλαβε σημαντική βοήθεια από την πόλη του Μπάτον Ρουζ, καθώς κάποια κονδύλια και δωρεές προσφέρθηκαν στην γιαγιά του, ώστε να πληρώνονται οι λογαριασμοί.
Ο Ουόρικ Νταν σκεφτόταν συνεχώς τη μητέρα του.
Μία επαγγελματική καριέρα θα του έδινε την ευκαιρία να βοηθήσει τη φαμίλια του και να αποκτήσει επιτέλους ένα δικό της σπίτι, όπως τόσα χρόνια ονειρευόταν η Μπέτι Σμόδερς.
«Αυτό ήταν το όνειρό της», τόνισε ο Νταν. «Να βρεθούμε σε μία θέση στην οποία θα έχει ο καθένας το δωμάτιό του. Τον χώρο του.
»Σε μία θέση στην οποία θα μπορούμε να δημιουργήσουμε τις αναμνήσεις μας, θα μεγαλώσουμε με όνειρα και εφόδια για να πετύχουμε και να προσφέρουμε».
Ολοκλήρωσε την τετραετή φοίτησή του στο Φλόριντα Στέιτ και επιλέχθηκε στο Νο12 του ντραφτ του NFL από την Τάμπα Μπέι.
Η πρώτη ημέρα στην προπόνηση, όμως, του έδωσε ένα μάθημα για το οποίο ο Ουόρικ είχε ήδη αρχίζει να «διαβάζει» από μόνος του.
Ο κόουτς Τόνι Ντάντζι προ(σ)κάλεσε τους ρούκι όχι να κάνουν αγγαρείες για τους «παλιούς», αλλά να χρησιμοποιήσουν ενέργεια και χρόνο για να προσφέρουν στην κοινωνία. Την Ημέρα των Ευχαριστιών του 1997, ο Νταν είχε βοηθήσει φιλανθρωπικά στη συγκέντρωση χορηγιών, ώστε τρεις οικογένειες να αγοράσουν το πρώτο σπίτι τους.
«Όταν είδα τις αντιδράσεις στα πρόσωπά τους, σκέφτηκα τη δική μου οικογένεια», ομολόγησε.
«Κατάλαβα ότι μόλις βοήθησα στο να αλλάξει η ζωή μερικών ανθρώπων.
»Είπα από μέσα μου ότι “αυτό είναι κάτι που θέλω να ξανακάνω”».
Ο Νταν με τον (δεξιά) πρώτο προπονητή του στο NFL και άνθρωπο που τον ενέπνευσε, Τόνι Ντάντζι (Photo by: Warrick Dunn / twitter.com).
Το έκανε. Για την ακρίβεια, από τότε δεν σταμάτησε.
Η καριέρα του στο NFL ήταν αξιοπρόσεκτη.
Μετά τον τίτλο του NCAA με το Φλόριντα Στέιτ το 1993, πέρασε δώδεκα χρόνια στη Λίγκα, σε Τάμπα Μπέι και Ατλάντα.
Κατέκτησε το βραβείο του κορυφαίου επιθετικού ρούκι το 1997 και αγωνίστηκε τρεις φορές στο Pro Bowl, το All Star Game του αμερικανικού φούτμπολ.
Στο κολέγιο δοκίμασε και στον στίβο, στην ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ100μ.. Είχε προσωπικό ρεκόρ 10,3΄΄ και είχε λάβει γονίδια από τη μητέρα του, η οποία στα σχολικά χρόνια της ήταν πρωταθλήτρια στη Λουιζιάνια, στις ταχύτητες με εμπόδια.
Ο Ουόρικ Νταν, ωστόσο, δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο ως ένας από τους καλύτερους running backs που αγωνίστηκαν.
Η ζωή και η πορεία του «σημαδεύτηκαν» περισσότερο από τη φιλανθρωπική δράση του.
Κυρίως, σημάδεψαν τις ζωές άλλων, μη προνομιούχων.
Μετά την πρό(σ)κληση του κόουτς Ντάντζι, ο Νταν ίδρυσε άμεσα την οργάνωση «Home for the Holidays» (HFTH), ενώ ήταν ακόμη πρωτοεμφανιζόμενος στο NFL.
Πέντε χρόνια αργότερα, το 2002, δημιούργησε την «Warrick Dunn Charities» (WDC), ώστε να ενισχύσει τα προγράμματα φιλανθρωπίας που είχε στην ατζέντα του.
Η HFTH ανταμείβει από το 1997 μονογονεϊκές οικογένειες, ώστε να καταφέρουν να αποκτήσουν το πρώτο δικό τους σπίτι.
Λίγο πριν από τη βράβευσή του από το «Sports Illustrated», με το βραβείο «Κληρονομιάς Μοχάμεντ Άλι», ο Νταν έχει συνεισφέρει ώστε 174 φαμίλιες να αισθανθούν τη ζεστασιά τους σπιτικού τους.
Από αυτές, οι 170 αφορούσαν ανύπαντρες μητέρες και οι τέσσερις άνδρες που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους.
Σε αυτά τα 22 χρόνια, τα ιδρύματα του Νταν έχουν προσφέρει σπίτια σε μονογονεϊκές οικογένειες σε 18 πόλεις και 11 πολιτείες, με επικεντρωμένη τη δράση τους σε Μπάτον Ρουζ, Τάμπα Μπέι, Ατλάντα και Ταλαχάσι.
Η παροχή αυτής της βοήθειας έχει ενισχύσει τις ζωές 467 παιδιών και, σύμφωνα με τον ίδιο, ένα σταθερό σπίτι βοηθά τους νέους να πετύχουν ακαδημαϊκά, αθλητικά και κοινωνικά.
Το 2006, ένα από τα σπίτια προσφέρθηκαν στη φαμίλια του Ντεσόν Ουότσον, ο οποίος το 2017 κατέκτησε το NCAA με το πανεπιστήμιο του Κλέμσον και πλέον αγωνίζεται στο NFL με τους Χιούστον Τέξανς.
Η προσφορά του, όμως, δεν βοηθά απλώς το μέλλον των νέων.
Χωρίς την έγνοια της διαμονής, η Ρικίτα Μπάρνεϊ και η Τία Μέριγουεδερ δεν αφοσιώθηκαν μόνο στον ρόλο της μητέρας.
Συνέχισαν να εργάζονται και ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους σε Εγκληματικό Δίκαιο και Επικοινωνίες, αντίστοιχα.
Τα ιδρύματα του Ουόρικ Νταν πρόσφεραν οικονομική βοήθεια και σε σπουδές παιδιών από τις οικογένειες που ενίσχυσαν, με υποτροφίες 1.000 δολαρίων για πολιτειακά πανεπιστήμια.
Η ανταπόδοση ήταν η εμπλοκή πολλών από τους αυτούς τους νέους στις φιλανθρωπικές δράσεις του Νταν.
Ο Ουόρικ Νταν και τα ιδρύματά του παραδίδουν ένα ακόμη σπίτι σε μία ανύπαντρη μητέρα (Photo by: si.com).
Τα ιδρύματα του Ουόρικ Νταν επιλέγουν νοικοκυριά με μέτρια ή χαμηλά εισοδήματα.
Μονάχα που η συνεισφορά τους δεν είναι ακριβώς… λαχείο.
Αυτό σημαίνει ότι μία οικογένεια που επιλέγεται δεν κερδίζει απλώς ένα σπίτι. Δεν παίρνει τα κλειδιά για να ανοίξει την πόρτα.
Από τη μία δεν λαμβάνει ένα άδειο σπίτι.
Στις προσφορές συμπεριλαμβάνεται επίπλωση της οικίας, γεμάτο ψυγείο, είδη καθαρισμού και τα πρώτα χρήματα τόσο για τις καθημερινές ανάγκες όσο και για το ακαδημαϊκό μέλλον των παιδιών.
Από την άλλη, το πρόγραμμα του Νταν δεν είναι απλώς μία παράδοση σπιτιού.
Ο ίδιος εξηγεί πως «όταν ένας γονέας παίρνει ένα σπίτι, οι περισσότεροι σκέφτονται ότι μόλις το δώσαμε σε κάποιον. Δεν είναι ακριβώς έτσι.
»Οι ίδιες οι οικογένειες που επωφελούνται έχουν κληθεί να “καθαρίσουν” κάθε πίστωσή τους και να λάβουν έγκριση για δάνειο. Είναι οι ίδιοι που, μετά τη αρχική προσφορά από εμάς και τα χρήματα των δωρητών μας, πραγματοποιούν τις μηνιαίες πληρωμές του δανείου.
»Αυτό που κάνουμε εμείς είναι να μειώσουμε αρκετά το αρχικά βάρος της αγοράς ενός νέου σπιτιού. Να βάλουμε σε σειρά πράγματα και διαδικασίες.
»Γνωρίζω ότι ακόμη και αν παραχωρήσεις μία οικία σε κάποιον, η προσπάθεια να το επιπλώσει και να το φτιάξει, θα δημιουργήσει πιθανότατα ένα νέο χρέος.
»Τους δίνουμε μία ώθηση, αλλά θα πρέπει οι ίδιοι να συνεχίσουν τη δουλειά».
Αυτή η αρχική ώθηση του Ουόρικ Νταν και των συνεργατών ανέρχεται περίπου σε 40.000 δολάρια, για προκαταβολή και επίπλωση.
Η τελευταία γίνεται από συνεργάτες του Νταν που ενισχύουν τη φιλανθρωπική δράση των ιδρυμάτων του.
«Η ώθηση κάνει όλη την διαφορά», λέει πια ο παλαίμαχος running back, τονίζοντας ότι το 92% όσων ενισχύθηκαν έχει κατορθώσει να διατηρήσει την ιδιοκτησία της οικίας, τηρώντας τις πληρωμές των δανείων.
Τα περισσότερα προγράμματα του Ουόρικ Νταν ολοκληρώνονται κάθε χρόνο τις ημέρες των Χριστουγέννων.
Ο Τύπος των Η.Π.Α. τον αποκαλεί συχνά «Άγιο Βασίλη που δεν κατεβαίνει από την καμινάδα, αλλά μπαίνει από την πόρτα!».
Εκείνος επιμένει ότι «δεν δίνουμε απλώς το κλειδί στο χέρι μίας ανύπαντρης μητέρας. Της δίνουμε το κλειδί να συνεχίσει με όρεξη τη ζωή της, παίρνοντας από πάνω της ένα σημαντικό βάρος.
«Είναι στο χέρι των γονέων και των παιδιών, όμως, και να κρατήσουν το σπίτι μένοντας τυπικοί στις υποχρεώσεις τους και να έχουν το οικονομικό και ψυχολογικό περιθώριο να κρατήσουν μέσα τους τις φιλοδοξίες τους και να πετύχουν σε κάθε τομέα που επιλέγουν».
Συμπληρώνει πως «αν θέλεις να ζεις αρμονικά σε μία κοινότητα, σε μία κοινωνία, οφείλεις να προσφέρεις.
»Οφείλεις να δίνεις πίσω όσα πήρες από την κοινωνία, ειδικότερα αν είσαι από εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν».
Τα αρχικά στοιχεία δείχνουν ότι τα προγράμματα έχουν προσφέρει τρία εκατομμύρια δολάρια σε επιπλώσεις και ένα εκατομμύριο σε προκαταβολές.
Ο Νταν έχει λάβει το Ανθρωπιστικό βραβείο Heisman, παραπλήσιο του Heisman Trophy που έχει κατακτήσει το 1996 και ο επίσης βραβευμένος για την κοινωνική προσφορά του, Ντάνι Γουόρφελ, για τον κορυφαίο παίκτη φούτμπολ στο NCAA, με αθλητικές, ακαδημαϊκές και φιλανθρωπικές επιτυχίες.
Το 2007, επιπλέον, ο Νταν ίδρυσε την οργάνωση «Athletes For Hope» («Αθλητές για την Ελπίδα») μαζί με τους Μοχάμεντ Άλι, Άντρε Αγκάσι και, μεταξύ άλλων, τους Λανς Άρμστρονγκ, Τζάκι Τζόινερ-Κέρσι, Αλόνζο Μούρνινγκ.
Σκοπός της είναι να ενημερώσει και να πείσει επαγγελματίες αθλητές, παράγοντες και απλούς φιλάθλους να συμμετάσχουν σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες.
Ο αείμνηστος Μοχάμεντ Άλι (αριστερά), με τον Αντρέ Αγκάσι (δεξιά), σε παλαιότερη εκδήλωση της οργάνωσης “Athletes For Hope”.
Για τον Ουόρικ Νταν, σημασία έχει πάντα το επόμενο βήμα.
Αυτό που μετρά είναι να μην τα παρατάς.
Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Running ForMy Life» (=«Τρέχοντας Για Τη Ζωή Μου»), αφηγείται τις δύσκολες στιγμές μετά τη δολοφονία της μητέρας του.
Αναφέρεται στη γιαγιά του, η οποία ουσιαστικά έσωσε τη ζωή και του ίδιου και των πέντε αδερφών του.
Δεν διστάζει να μιλήσει για την κατάθλιψη που βίωσε τα πρώτα χρόνια στο πανεπιστήμιο, λόγω του θανάτου της μητέρας του.
Όμως, πάντα, κάνει λόγο για το επόμενο βήμα.
Αυτή την ευκαιρία και την αποφυγή της στασιμότητας θέλει να προσφέρει και σε κάθε νέο σπίτι που προσφέρει.
Κάθε φορά που βλέπει ένα παιδί να κόβει με λαχτάρα την κορδέλα του νέου σπιτιού του, βλέπει στα μάτια του νέα όνειρα.
Βλέπει τον εαυτό του.
Και επιθυμεί να δει και άλλους ανθρώπους να λειτουργούν και να βοηθούν, σαν τον τωρινό Ουόρικ Νταν.
Όταν ανοίγει κάθε νέο σπίτι ή διαμέρισμα, μέσα δεν υπάρχουν μόνο τα κλειδιά ή τα καινούρια έπιπλα και τα γεμάτα ράφια και ψυγεία. Δεν υπάρχει απλώς μία επιταγή 5.000 δολαρίων για την πρώτη δόση του δανείου. Υπάρχουν χαρούμενα βλέμματα. Υπάρχουν χαμόγελα.
Υπάρχει το δικό του χαμόγελο.
Και, πάντοτε, σε μία μεγάλη και γυαλιστερή πιατέλα, υπάρχει μία φρέσκια μηλόπιτα.
«Η μηλόπιτα μυρίζει και σημαίνει “σπιτικό”. Σημαίνει Αμερική», λέει ο Νταν.
«Και το σπίτι σημαίνει το αμερικανικό όνειρο». Το ανθρώπινο όνειρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Η χριστουγεννιάτικη ιστορία του Λου Ουίλιαμς είναι ένα κέρασμα σε… ληστή!