Το ανήσυχο πνεύμα του είχε πλάσει στο μυαλό του μία ιδιαιτέρως ήσυχη στιγμή. Μία εικόνα σιωπής, λόγω δέους.
Ο Εμιλιάνο Μπουέντια φανταζόταν συχνά τη μέρα που θα συναντήσει τον αγαπημένο παίκτη του, το είδωλό του. Γνώριζε πως όταν αυτό συμβεί, πρέπει να μείνει ψύχραιμος, ήρεμος και να μην ξεστομίσει κάτι που δεν πρέπει.
Στα μάτια του, το συναπάντημα με τον Λιονέλ Μέσι θα ήταν σύντομο. Δεν ήξερε και δεν μπορούσε να ονειρευτεί πως εκτός από περιεκτικό θα είναι συμβουλευτικό σε σημείο όχι τόσο προτροπής, αλλά σχεδόν παράκλησης…
Ήταν 28 Απριλίου 2015. Η Χετάφε, στην οποία αγωνιζόταν ο τότε 18χρονος Έμι φιλοξενούνταν από τη Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νου». Οι παίκτες της πήγαν στα αποδυτήρια για το ημίχρονο δίχως πολλά να πουν.
Το 5-0 του ημιχρόνου ήταν μάλλον διδακτικό από μόνο του. Το δεύτερο ημίχρονο ξεχάστηκε γρήγορα, πριν καν από το τελικό 6-0. Μονάχα που μία στιγμή πριν από το ξεκίνημα του δεύτερου μισού, «γαργάλησε» την περιέργεια του κοινού και ξεπέρασε κάθε φαντασία του Μπουέντια.
Πριν από τη σέντρα, ο Μέσι πλησίασε τον μικρό, σκέπασε στο στόμα του με τη φανέλα του και του ψιθύρισε κάτι…
Η στιχομυθία αποκαλύφθηκε έξι χρόνια αργότερα.
Ο Έμι Μπουέντια (αριστερά) με αντίπαλο τον Λιονέλ Μέσι, σε αγώνα Μπαρτσελόνα – Χετάφε / Photo by: sport.es.
Ο Έμι Μπουέντια είχε μετακομίσει από το 2018 στην Αγγλία και είχε φορέσει τη φανέλα της Νόριτς.
Σε δηλώσεις του στον «Guardian», τον Απρίλιο του 2021, ανέφερε τι του είχε πει εκείνο το προ πενταετίας βράδυ στη Βαρκελώνη…
«Πρέπει να είχα κάνει κάτι καλό και του είχε κάνει εντύπωση», άρχισε την αφήγησή του ο νεαρός μεσοεπιθετικός. «Ήρθε και μου ρώτησε: “Τι θέλεις να κάνεις; Θέλεις να παίξεις για την Εθνική Ισπανίας ή για την Εθνική Αργεντινής;”.
Η ερώτηση του «Λίο» έκρυβε μέσα της μία δόση συμβουλής και μία δόση, θαρρεί κανείς, παράκλησης.
Ο Μπουέντια ανέφερε πως «του απάντησα γρήγορα, λέγοντας: “Φυσικά και θέλω να παίξω για την Αργεντινή. Θέλω να παίξω μαζί σου. Αυτό είναι το όνειρό μου!”».
Ο τότε 18χρονος είχε ήδη φορέσει τη φανέλα των «μικρών» Εθνικών της Ισπανίας. Ο Μέσι, ωστόσο, γνώριζε πως ο Έμι έχει γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου 1996 στη Μαρ ντελ Πλάτα της Αργεντινής και θεώρησε πως τα λόγια του θα έχουν επιρροή. Είχε δίκιο.
Ο Μπουέντια αποφάσισε να δεχθεί την πρόκληση της U20 της Αργεντινής και τον Μάιο του 2021 έγινε άλλο ένα όνειρό του πραγματικότητα, καθώς κλήθηκε και στην Εθνική Ανδρών.
Photo by: Emiliano Buendia / Twitter.
Στόχος είναι να γίνει «απαραίτητος» στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας στην οποία γεννήθηκε. Όπως απαραίτητος έγινε από το 2018 και στη Νόριτς, την οποία όμως θα αποχαιρετήσει σύντομα.
Ο Μπουέντια, με μία καταπληκτική σεζόν, στην οποία κατέγραψε 15 γκολ και 16 ασίστ, βοήθησε την ομάδα του να επιστρέψει άμεσα στην Πρέμιερ Λιγκ, μερικούς μήνες μετά τον υποβιβασμό της στην Τσάμπιονσιπ.
Οι εμφανίσεις του δεν είχαν απλώς προκαλέσει το ενδιαφέρον της Εθνικής Αργεντινής, αλλά και ομάδων της αγγλικής λίγκας. Για εβδομάδες το όνομά του ακουγόταν έντονα για την Αρσεναλ και την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Η Άστον Βίλα, όμως, πρόλαβε και τον απέκτησε. Μάλιστα, όχι μόνο τον «έκλεψε» από τους «κανονιέρηδες» και τους νέους πρωταθλητές Ισπανίας, αλλά χρειάστηκε να καταρρίψει το ρεκόρ μετεγγραφής της. Καθώς θα δαπανήσει ένα ποσό 35 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο με τα μπόνους συμμετοχών και στόχων ίσως φτάσει και τα 45 εκατομμύρια!
Το «ταξίδι» του Μπουέντια, ο οποίος έλαβε το βραβείο του παίκτη της σεζόν στην αγγλική Τσάμπιονσιπ, απέκτησε έναν ακόμη προορισμό.
Κάτι συνηθισμένο για εκείνον από την παιδική ηλικία του.
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία πέντε ετών στην Καντέτες ντε Σαν Μαρτίν. Η οικογένεια του Εμιλιάνο του επέτρεψε να φύγει το 2007, αφήνοντας τις ακτές της Μαρ ντελ Πλάτα για τη Μαδρίτη.
Ο μικρός εντάχθηκε σε ηλικία 11 ετών στις ακαδημίες της Ρεάλ, όταν ο παλαίμαχος επιθετικός των Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους, Χουάν Εσνάιντερ, με καταγωγή επίσης από την ίδια πόλη της Αργεντινής, κανόνισε να δοκιμαστεί από τη «βασίλισσα».
Ο μικρός εντυπωσίασε τους Μαδριλένους και έμεινε για έξι μήνες στο σπίτι του Εσνάιντερ, μέχρι οι γονείς του, Καρίνα και Εντουάρντο, μαζί με τους άλλους δύο γιους τους, να μετακομίσουν μόνιμα στην ισπανική πρωτεύουσα.
Στην ακαδημία της Ρεάλ ήταν συμπαίκτης με τους γιους του Ζινεντίν Ζιντάν, Έντσο και Λούκα. Ο Μπουέντια, μαθημένος στο «futbol de potrero» (=«ποδόσφαιρο του δρόμου»), δυσκολεύτηκε στο υψηλό τέμπο της Ισπανίας.
Ήταν πίσω σε φυσική κατάσταση και ένας τραυματισμός στο γόνατο το 2009-2010, τον έκανε να «τρέχει» μετά να καλύψει το χαμένο έδαφος… Στη Ρεάλ δεν είχαν μεγάλη υπομονή σε αυτό το πισωγύρισμα, ενώ και ο ίδιος χρειαζόταν άλλο περιβάλλον.
Ο Εσνάιντερ μεσολάβησε και πάλι και δύο χρόνια μετά την άφιξη στη Μαδρίτη, έγινε μέλος των τμημάτων υποδομής της Χετάφε, που εδρεύει επίσης στην πρωτεύουσα.
Photo by: Emiliano Buendia / Instagram.
Οι αντιρρήσεις για τον Έμι Μπουέντια ήταν πάντα μεγάλες.
Ο Πάμπλο Φράνκο, προπονητής της Χετάφε Β΄ τον Ιούλιο του 2014, ρώτησε τον τεχνικό διευθυντή του συλλόγου, Κάρλος Γκερέρο, για κάποιους παίκτες. «Για τον Έμι έλεγαν πως είναι καλός, αλλά είναι κοντός…», θυμήθηκε στο «The Athletic» ο Φράνκο.
Ο Μπουέντια δεν χρησιμοποιούνταν με την U17 και του ζήτησαν να προπονηθεί με τη Β΄ ομάδα. Έγινε ο νεαρότερος παίκτης της και απέδειξε πως μπορεί να παίξει με τα δύο πόδια, να πασάρει και να σουτάρει καλά και να λαμβάνει σωστές αποφάσεις στο χορτάρι.
Αυτό το δείγμα αποδείχθηκε αρκετό. Τον Φεβρουάριο του 2015 βρισκόταν στην πρώτη ομάδα και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Λα Λίγκα, κόντρα στην Αλμερία.
Τον Ιούλιο του 2016, παρά το γεγονός ότι η Χετάφε υποβιβάστηκε, υπέγραψε νέο πενταετές συμβόλαιο. Οι ευκαιρίες δεν ήταν πολλές και έναν χρόνο αργότερα παραχωρήθηκε δανεικός στη Ντεπορτίβα Λεονέσα, ομάδα δεύτερης κατηγορίας
Εκείνη τη στιγμή η απόφαση τού φάνηκε ως «τιμωρία». Εξελίχθηκε, ωστόσο, σε «ευλογία», αφού με τη λήξη του δανεισμού του δεν επέστρεψε ποτέ στη Μαδρίτη.
Ο Στούαρτ Ουέμπερ, αθλητικό διευθυντής της Νόριτς είχε βρεθεί στην ισπανική πρωτεύουσα και είχε συμφωνήσει να τον αποκτήσει αντί ποσού 1,8 εκατ. ευρώ.
Τον πρώτο καιρό στην Αγγλία, ο Τύπος αναπαρήγαγε όσα γράφονταν στην Ιβηρική.
Ο Έμι ήταν το «παχουλό παιδί» για το οποίο η Νόριτς ουσιαστικά επιδόθηκε σε «τζόγο». Οι Ισπανοί επέμεναν πως είναι «δύσκολος στη διαχείριση».
Ο Ουέμπερ, όμως, είχε δει στα μάτια του και τη «φλόγα» και την επιθυμία. Είχε διαβλέψει τη φιλοδοξία, πέρα από τα αρνητικά σχόλια.
Δεν χρειάστηκε να περάσει καιρός ώστε ο Μπουέντια να γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών, με τίτλο «Football Heaven»!
Αυτός ο «ποδοσφαιρικός παράδεισος» ήταν αμφίδρομος. Η Νόριτς ήταν ο ιδανικός προορισμός ενός 21 ετών παίκτη που κινδύνευε να μείνει με μερικά εγκωμιαστικά σχόλια πλάι στο όνομα και το scouting report του.
Ο ίδιος έγινε κάτι αντίστοιχο για την εξέδρα που πάντα ψάχνει έναν «δικό της» άνθρωπο στο γήπεδο. Η συνύπαρξη έμοιαζε με την τέλεια συνάντηση. Με μία επιβεβαίωση της μοίρας.
Είχε υπογράψει αρχικά τετραετές συμβόλαιο, όμως όταν οδήγησε τη Νόριτς στον τίτλο της Τσάμπιονσιπ και την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ, η διοίκηση τον κάλεσε άμεσα στο γραφείο.
Ο Μπουέντια έβαλε έναν χρόνο αργότερα υπογραφή σε νέα πενταετή συμφωνία, καθώς ο Ουέμπερ κατάλαβε νωρίς ότι δεν θα περάσει καιρός που οι προτάσεις θα είναι δελεαστικές.
Ο Αργεντινός πέτυχε το πρώτο γκολ του στην Πρέμιερ στις 7 Ιουλίου 2020 κόντρα στην Ουότφορντ, όταν στην επανεκκίνηση της σεζόν μετά τη διακοπή λόγω κορονοϊού.
Στο επόμενο ματς, όμως, η Νόριτς ηττήθηκε από τη Γουέστ Χαμ και υποβιβάστηκε και μαθηματικά… Αποδείχθηκε ένα προσωρινό εμπόδιο για τον ίδιο και τον σύλλογο, πριν επιστρέψει στην Πρέμιερ Λιγκ άμεσα και ο Μπουέντια βρεθεί στην Άστον Βίλα.
Πριν από εκείνη την στιχομυθία με τον Λιονέλ Μέσι, ο Εμιλιάνο Μπουέντια αναζητούσε απλώς μία «αφορμή» ή «δικαιολογία» για να επιλέξει την Εθνική Αργεντινής. Έψαχνε μόνο ένα επιπλέον κίνητρο που να του «δείξει» την προτίμησή του.
Ο νέος σταρ της Βίλα ήταν και είναι πάντα ένας Αργεντινός. Η σύντομη θητεία του στις Εθνικές της Ισπανίας δεν το άλλαξε αυτό.
Νοσταλγεί πάντα τα σουτ στους δρόμους της Μαρ ντε Πλάτα. Δεν αφήνει ποτέ να περάσει καιρός μέχρι να φάει τα αγαπημένα του asados, ένα είδος παραδοσιακού μπάρμπεκιου της γενέτειράς του.
Λατρεύει το ποδόσφαιρο και αγαπά τον Μέσι και όπως είχε αναφέρει ο προπονητής του στη Χετάφε Β΄, Πάμπλο Φράνκο, «το να παίξει για την Ισπανία θα ήταν ευκολότερο. Όμως επέλεξε τον πιο συναισθηματικό δρόμο. Η απόφασή του ήταν αγνή αγάπη».
Η ισπανική ιστορία του, άλλωστε, όσο κι αν του έδειξε τον (επαγγελματικό) δρόμο, ήταν γεμάτη «λακκούβες», ξεσπάσματα. Ενδεχομένως να μην ξέρει αν τον διαμόρφωσαν αυτά ή η αργεντίνικη καρδιά του.
Πιθανότατα να μην το ξεδιαλύνει ποτέ..
Σημασία έχει να κοιτάζει πάντα με τον δικό του τρόπο προς τον κάθε ποδοσφαιρικό «παράδεισό» του.
Photo by: Emiliano Buendia / Instagram.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Η στιγμή που διαμόρφωσε τον Όλι Ουότκινς δεν ήταν το χατ-τρικ εναντίον της Λίβερπουλ
Το δίλημμα «Τσέλσι ή Μπάγερν» δεν ήταν το μοναδικό για τον Τζαμάλ Μουσιάλα
Ο μοναχικός δρόμος του Σαντιό Μανέ / Το αγγλικό «αποτύπωμα» του Αμερικανού Κρίστιαν Πούλισιτς
Ο Μπρούνο Φερνάντες ήθελε πάντα να είναι «διάβολος», πριν γίνει «πολίτης του κόσμου»
Το ρίσκο του Ντιόγκο Ζότα τον έκανε «πολυτέλεια» απλότητας για τον Κλοπ
Ο Νικολά Ανελκά ήταν και παρεξηγημένος και εχθρός του εαυτού του