Dream Big

Πλέον ταξιδεύω πάρα πολύ.

Θα πάω Αυστραλία για έναν μήνα, θα ταξιδέψω παντού και η οικογένειά μου μου λείπει πολύ, όπως και οι φίλοι μου.

Θέλω να γυρνάω πίσω και να βλέπω τους γονείς μου, τα αδέρφια μου.

Γιατί είμαι τώρα σε μικρή ηλικία και τους χρειάζομαι δίπλα μου.

Κάθε φορά θέλω να γυρίζω πίσω στην οικογένειά μου.

Ανυπομονώ, όποτε είμαι στο αεροπλάνο, να φτάσω όλο και πιο γρήγορα, να κοιμηθώ στον χώρο μου, στο δικό μου το κρεβάτι.

Συνέχεια από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο, με τα αεροπλάνα, γίνεται ένας χαμός!

Και το σπίτι μου είναι ο χώρος που με κρατάει ήσυχη, ήρεμη, ξεφεύγω λίγο και, όταν είμαι για πολύ καιρό στο εξωτερικό, νιώθω νοσταλγία.

Φυσικά και μου αρέσει πολύ που ταξιδεύω, γιατί ξέρω ότι είναι κάτι που δεν το κάνουν πολλά παιδιά σε όλον τον κόσμο.

Και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη που έχω αυτήν τη δυνατότητα, να ταξιδεύω και να βλέπω τόσο πολλά μέρη και να παίζω σε τόσο μεγάλα τουρνουά.

Αλλά το σπίτι είναι το σπίτι, η οικογένεια είναι η οικογένεια.

Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν άλλα μέρη, άλλοι τόποι, το Παρίσι λχ, αλλά η Ελλάδα είναι η Ελλάδα. Είναι μια απ’ τις πιο όμορφες χώρες στον κόσμο, έρχονται από όλον τον πλανήτη για να δουν τα νησιά, την Αθήνα, την Ακρόπολη.

Εγώ γεννήθηκα στη Λάρισα, έμενα μέχρι τα 12 μου στον Τύρναβο, έχω δει πάρα πολλά μέρη, αλλά σαν το σπίτι τίποτα.

Όσο και να μου αρέσει μια πόλη, τελικά θα είμαι εκεί όπου θα είναι η οικογένειά μου.

Καταλαβαίνω ότι πλέον έχω γίνει γνωστή και αναγνωρίσιμη, όχι μόνο στον τόπο μου, όχι μόνο στη Λάρισα.

Χαίρομαι πάρα πολύ, όταν με βλέπουν μικρά παιδάκια και λένε «α, η Μιχαέλα» και «έλα να βγάλουμε φωτογραφίες».

Ξέρω όμως ότι είναι κάτι για το οποίο πρέπει να δουλέψω πολύ ώστε να το κρατήσω. Δεν θέλω να το σκέφτομαι, γιατί σήμερα είμαι, αύριο μπορεί να μην είμαι.

Οπότε προσπαθώ να τα βγάλω όλα αυτά από το μυαλό μου, εγώ είμαι τενίστρια, παίζω τένις, δεν θέλω να γίνω ούτε… celebrity, ούτε τίποτα τέτοιο.

Εγώ θέλω απλώς να γίνω μια πολύ-πολύ καλή τενίστρια και να φτάσω στο πιο ψηλό επίπεδο όπου μπορώ να φτάσω.

Αυτός είναι ο στόχος μου.

Έχω την οικογένειά μου και τον προπονητή μου που με συμβουλεύουν, είναι πολύ εύκολο να πάρουν τα μυαλά σου αέρα, ειδικά αυτήν την εποχή με τα social media, το instagram, το facebook, οπότε προσπαθώ να είμαι χαμηλών τόνων.

Εννοείται ότι χαίρομαι, αλλά είμαι… κάπως σαν “διάσημη”, γιατί δεν είμαι καν… φυσικά όχι σαν τον Στέφανο Τσιτσιπά και την Μαρία Σάκκαρη.

Αλλά έχω δουλέψει πάρα πολύ για να παίζω καλό τένις.

Οι γονείς μου μου δείχνουν πολύ εμπιστοσύνη, απ’ τη στιγμή που ταξιδεύω μόνη μου με τον προπονητή μου.

Υπάρχουν παιδιά που ταξιδεύουν με τους γονείς τους, οι οποίοι είναι ακόμα πιο υπερπροστατευτικοί.

Οι δικοί μου με εμπιστεύονται πολύ, με προστατεύουν όσο περισσότερο γίνεται, δεν είμαι πολύ μικρή, αλλά δεν είμαι και μεγάλη. Τώρα χτίζω τον χαρακτήρα μου και προσπαθούν να μου δώσουν σωστές συμβουλές και να με κρατήσουν προσγειωμένη.

Έχω και τον προπονητή μου που με συμβουλεύει και είναι η δεύτερη οικογένειά μου.

Για τα τρία αδέρφια μου είμαι απλώς η μεγαλύτερή τους αδερφή που παίζει τένις.

Χαίρονται πάρα πολύ για μένα… δηλαδή κάθε φορά που γυρίζω από αγώνα, κοιτάνε αν έχω φέρει κύπελλο! Ειδικά ο μικρότερος αδερφός μου, κάθε φορά που γυρνάω, μου λέει «έφερες κύπελλο, έφερες κύπελλο»;

Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια και πραγματικά αυτό το οφείλουμε στους γονείς μας που μας έχουν δώσει πολύ καλές βάσεις.

Εννοείται ότι φεύγω συχνά, οπότε δεν βλέπω τα αδέρφια μου τόσο πολύ, όσο βλέπουν άλλα παιδιά τα αδέρφια τους, αλλά τώρα με τα social media μιλάμε με βιντεοκλήσεις, με τηλέφωνα και, όποτε έρχομαι εδώ, περνάω πολύ χρόνο μαζί τους, γιατί είναι και μικρότερα.

Σχετικά με τα οικονομικά θέματα, κέρδισα το τουρνουά του Ηρακλείου των 15.000 δολαρίων και πήρα κάποια χρήματα.

Και αυτά είναι χρήματα που θα πάνε για τα έξοδα των ταξιδιών μου.

Δεν είναι ότι έχω βγάλει τα χρήματα για να ζήσω αυτήν την στιγμή, μπροστά στα χρήματα που χαλάμε, αυτό δεν είναι τίποτα.

Πραγματικά, για να πει κανείς ότι έχει βγάλει χρήματα και ότι μπορεί να ζήσει από αυτό, πρέπει να βγάλει…τι να πω… τουλάχιστον ένα εκατομμύριο, να παίζει σε grand slams γυναικών, να κερδίζει πολλά τουρνουά.

Χάρηκα πολύ πάντως που κέρδισα αυτά τα χρήματα.

Βοηθάω στο να μην υπάρχουν τόσο πολλά έξοδα στα ταξίδια μου.

Αυτά τα χρήματα θα πάνε πάλι σε εμένα και πάλι θα “φύγουν”, δεν είναι ότι θα τα κρατήσουμε, δυστυχώς φεύγουν τα χρήματα.

Οι γονείς μου και η οικογένειά μου έχουν στερηθεί πάρα πολλά πράγματα, οπότε προσπαθώ με αυτά τα λίγα να βοηθήσω κι εγώ τον εαυτό μου και την οικογένειά μου.

Η φράση «Μιχαέλα Λάκη, the… next big thing του ελληνικού τένις» που ακούω και γράφεται για μένα μου δημιουργεί πολύ μεγάλη ευθύνη και νιώθω αρκετή πίεση, αλλά δεν είναι κάτι που θέλω να σκέφτομαι, γιατί ξέρω ότι τώρα μπορεί να λένε όλοι ότι είμαι το μεγάλο αστέρι και τελικά, αν δεν γίνω, θα λένε με την ίδια ευκολία «α, είναι ένα χαμένο ταλέντο».

Δεν θέλω να δίνω σημασία στο τι λέει ο καθένας, γιατί οι περισσότεροι κιόλας δεν γνωρίζουν -δυστυχώς- τι απαιτείται για να φτάσεις τόσο ψηλά.

Στην πορεία αλλάζουν πολλά πράγματα, ένας τραυματισμός, κάτι να πάει λάθος, μπορεί να στραβώσει όλο αυτό για το οποίο δουλεύεις τόσα χρόνια.

Εμείς προσπαθούμε να κοιτάμε μπροστά, να πηγαίνουμε με μικρά βήματα και να βελτιώνω το παιχνίδι μου ολοένα και περισσότερο.

Και, αν καταφέρω και γίνω κι εγώ σαν τον Στέφανο και την Μαρία, τότε πραγματικά θα είμαι πολύ ευτυχισμένη.

Μιλώντας για τον Στέφανο, στους αγώνες της Κρήτης επιτέλους τον χόρτασα.

Δεν αγωνίστηκε, γιατί συνέρχεται από χειρουργείο, αλλά ήταν όλη η οικογένειά του στη διοργάνωση.

Μια φορά έτυχε και φάγαμε και βραδινό μαζί.

Τον είδα και χάρηκα πάρα πολύ που τον είδα, γιατί δεν το περίμενα.

Μάλιστα ξαφνιάστηκα πολύ.

Μιλήσαμε, μου έδωσε και συγχαρητήρια, όταν κέρδισα το τουρνουά. 

Ήταν και ο κύριος Απόστολος Τσιτσιπάς, μιλήσαμε, με είδε και στο παιχνίδι μου και μου είπε δυο-τρία πραγματάκια, πήρα όλες τις συμβουλές που μου έδωσε!

Υπάρχει χρόνος για όλα.

Εμένα η βάση μου είναι η Λάρισα, τους φίλους μου τους βλέπω, βέβαια μπορεί να μη βγαίνω όπως άλλοι φίλοι μου, αλλά δεν είναι κάτι που με ενοχλεί, έχω κερδίσει πολύ περισσότερα πράγματα από το να πάω… σε κλαμπ, για παράδειγμα.

Όταν εγώ ήμουν στη Νέα Υόρκη και έβλεπα τη Νέα Υόρκη, κάποιοι φίλοι μου ήταν σε κλαμπ, οπότε δεν μπορώ να πω και ότι έχω στερηθεί πράγματα.

Και υπάρχουν και άλλα παιδιά που κάνουν την ίδια ζωή με εμένα.

Θεωρώ ότι βρίσκω χρόνο για μένα, βρίσκω χρόνο για τους φίλους μου, την οικογένειά μου, οπότε είμαι εντάξει.

Δεν ξέρω βέβαια, όταν θα μεγαλώσω, πώς θα είναι όλο αυτό.

Ως χαρακτήρας είμαι πολύ αυθόρμητη και, όταν είμαι καλά ψυχολογικά, όταν είμαι χαρούμενη, παίζω και πολύ καλό τένις.

Αυτό είναι δεδομένο.

Θεωρώ ότι είμαι ένας πολύ ενεργητικός άνθρωπος και είμαι και ένας χαρούμενος άνθρωπος και, όταν είμαι χαρούμενη στην προσωπική μου ζωή, έξω από το τένις, είμαι χαρούμενη και μέσα στο γήπεδο, γιατί είμαι πιο ήρεμη και σκέφτομαι πιο καθαρά.

Ο στόχος μου είναι πώς να βελτιώσω το παιχνίδι μου και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται στο τένις.

Γι’ αυτό δουλεύω τόσα χρόνια και από τα πέντε μου λιώνω στα γήπεδα.

Θεωρώ ότι έχω φτάσει σε αυτό το επίπεδο, επειδή είμαι καλή, επειδή έχω δουλέψει πάρα πολύ, φυσικά μπορεί να φαίνομαι εγώ μπροστά, αλλά είναι τόσοι άνθρωποι από πίσω μου, οικογένεια, προπονητής, φυσικοθεραπευτής, γυμναστής, χωρίς τους οποίους μπορεί να μην τα είχα καταφέρει τελικά.

Εννοείται ότι παίζει ρόλο το DNA μου, γιατί από μικρή ήμουν πολύ αθλητική και αυτό το έχω πάρει από τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν και αυτός αθλητής (αθλητής πάλης), οπότε έχω πολύ καλές βάσεις και έχω πάρει και το πείσμα του.

Η Ελλάδα πλέον έχει άλλο τενιστικό αποτύπωμα.

Το βλέπω αυτό στις Ακαδημίες Μουράτογλου, όπου προπονούμαι.

Είμαι πολύ υπερήφανη και είναι τιμή μου που είμαι μέλος όλης αυτής της εικόνας μαζί με τον Στέφανο και την Μαρία.

Τον τελευταίο καιρό οι Ακαδημίες Μουράτογλου έχουν… γεμίσει με Έλληνες.

Είναι τιμή μου που είμαι κι εγώ εκεί ως Ελληνίδα και παίζω για τα ελληνικά χρώματα.

Και δεν νιώθω μειονεκτικά που δεν έχουμε σπουδαία ιστορία στο τένις, γιατί, όποτε μπαίνεις μέσα στο γήπεδο, είσαι ίσος με τον άλλον.

Και οι δύο κρατάμε μια ρακέτα, και οι δύο παίζουμε πολύ καλό τένις.

Δεν βλέπω από ποια χώρα είναι η άλλη και αν προπονείται σε πολύ καλά γήπεδα.

Εξακολουθώ και θαυμάζω τη Σερένα Ουίλιαμς και τον Ρότζερ Φέντερερ.

Το ότι ο Φέντερερ με… ένα πόδι στην ουσία καταφέρνει και παίζει ακόμη, παρά το χειρουργείο, με τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο για μένα δείχνει πάρα πολλά πράγματα. Όπως και η Σερένα, η οποία μετά από εγκυμοσύνη ξαναγύρισε, πράγμα που είναι πάρα πολύ δύσκολο, δηλαδή να επανέλθεις, ενώ έχεις μείνει εννιά μήνες εκτός.

Εγώ τους θαυμάζω για το τένις τους, για το τι έχουν κάνει και μπορεί να μην είναι τώρα στα καλύτερά τους, αλλά ανήκουν μέσα στους καλύτερους παίκτες του κόσμου.

Και δεν κοιτάζω τα τωρινά ματς, κοιτάζω τα ματς που έπαιζαν πριν από 10 χρόνια.

Στόχος καριέρας είναι να βρεθώ στο νούμερο «1» του κόσμου. Μπορεί φυσικά αυτό να μην επιτευχθεί τελικά. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά αυτό ήταν από πάντα το όνειρό μου και παραμένει.

Δεν πάω για κάτι λιγότερο, προσπαθώ πάντα να ζητάω το καλύτερο από τον εαυτό μου!

Είναι πιεστικό για εμένα, αλλά έτσι είμαι!

Δεν θα μπορούσα να συνεχίζω να ζητάω τέτοια αποτελέσματα, αν δεν πήγαινα για το καλύτερο που μπορώ να δώσω!

Η Μιχαέλα Λάκη είναι αθλήτρια του τένις.

Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Μαρία Σάκκαρη: Πάθος!

Κώστας Περγαντής: Παίζοντας το παιχνίδι / Νίκος Σισμανίδης: Ο λιγομίλητος Τσιτσιπάς

Η μεγάλη ανατριχίλα του Στέφανου Τσιτσιπά /Απόστολος Τσιτσιπάς, ο κυματοθραύστης του Στέφανου

Βασιλική Καλογεροπούλου: Είμαι, Σκέφτομαι, Θέλω!

Ο ταλαντούχος κύριος Μουράτογλου

Ρότζερ Φέντερερ: Ευτυχία είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν

Το Match Point του Νόβακ Τζόκοβιτς

Οι 12 Άθλοι Του Ράφα Ναδάλ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΝΙΣ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ