ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2006

Καλοκαίρι του 1994. Είμαι ένα παιδί 13 ετών που ρουφάει μέσα από την τηλεόραση κάθε στιγμή του Μουντιάλ, το οποίο διεξάγεται για πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Κάποια στιγμή γυρνάω στον…

Πρωταθλήματα, Κύπελλα, Τελικός Champions League, Πρωταθλητής Κόσμου. Κι όμως ξεχασμένος, κι όμως σκιώδης, σχεδόν απαρατήρητος. Δεν ήταν βοηθητικός, δεν ήταν τυχερός, δεν βρισκόταν στο ρόστερ από συμπτώσεις. Γι’ αυτό παραμένει…

Ο σιδηροδρομικός υπάλληλος Τζουζέπε, με τη μπλε στολή καλοσιδερωμένη και το πηλήκιο φορεμένο με περηφάνια, σφύριξε για τελευταία φορά. Είχε αναγγείλει την αναχώρηση του τελευταίου «οτομοτρίς» της βάρδιάς του. Ήταν…

«Άσ’ τους να με μισούν. Αρκεί που με φοβούνται». Ιδρωμένος, λαχανιασμένος, με μπαταρισμένο το κεφάλι και ύβρεις να σκεπάζουν τις δηλώσεις του, ο Μάρκο Ματεράτσι απαντούσε -σχεδόν ατάραχος– στις ερωτήσεις…

Είναι τέλη Μαρτίου του 2005, όταν ο Ότο Ρεχάγκελ με καλεί για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα. Λίγες εβδομάδες πριν, τον Γενάρη, έχω πάει στον Παναθηναϊκό, μετά από τρεισήμισι πολύ…

Στα παιδικά μάτια, οι φαβέλες στη Βραζιλία δεν κρύβουν κακουχίες, αλλά ανεμελιά. Προϊδεάζουν, ωστόσο, και για πρόωρη σκληρότητα. Μία σκληράδα που δεν συνάδει με νεανικές σκέψεις. Τα ξυπόλητα πιτσιρίκια που…

Ο Avvocato εκείνο το βράδυ είχε μεγάλα κέφια. Ήπιε την τελευταία γουλιά από το Sauvignon blanc του, έβαλε το δάχτυλο στον κρόταφο όπως έκανε πάντα όταν ξεστόμιζε τις σοφίες του…