Η εκφραστικότητά του (δεν) χωρά πολλές ερμηνείες. Είναι μάλλον επιβεβαίωση μίας διαπίστωσης τύπου «η φήμη του προηγείται…». Μονάχα που για τον Μίνο Ραϊόλα, η φήμη δεν αρκεί, από μόνη της.…
Όταν ο Δίας είδε τη Λήδα, τη βασίλισσα της Σπάρτης, στις όχθες του Ευρώτα, πήγε στην Αφροδίτη και της ζήτησε να τον μεταμορφώσει σε ό,τι πιο όμορφο, ό,τι πιο μεγαλοπρεπές…
Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στο 47ο Γυμνάσιο Αθηνών. Είχαν έρθει δύο προπονητές, ο Θοδωρής Κυπριώτης και ο Μιχάλης Σταυρόπουλος, οι οποίοι μάζεψαν τα παιδιά του σχολείου και δημιούργησαν την ομάδα…
Τον Ιανουάριο του 2020 συμπλήρωσα 30 χρόνια παρουσίας στην Εθνική ομάδα της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης της Ελλάδας. 30 χρόνια! Δεν είναι και λίγα! Πώς πέρασαν… Ούτε το κατάλαβα. Μάλλον, γιατί ήταν…
Πολύ πριν ολοκληρώσω την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής, ήξερα ότι θέλω να γίνω προπονητής. Μοσχάτο, Χαϊδάρι, Ατρόμητος, διάλεξα και ακολούθησα τη ροή του χρόνου, ξεκινώντας από τα χαμηλά. Αυτό που…
Στο όμορφο προάστιο του Τζορντάαν της Ολλανδίας, την ώρα που οι τουρίστες απολάμβαναν τον καφέ τους κι ετοιμάζονταν να κάνουν τη βόλτα τους για να δουν τους πάγκους με τα…
Μία λέξη. Για πολλούς μία «θρησκεία». «Ποδόσφαιρο». Με διαφορετική αντίληψή του. Με διαφορετική αντιμετώπισή του. Υπάρχουν διαφορές και αυτό είναι το όμορφο της ιστορίας. Αλλά, ταυτόχρονα, όταν μιλάμε γι’ αυτό,…
Τον Ιανουάριο του 2014, πήρα την απόφαση να παίξω στο εξωτερικό. Δεν ήμουν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Πολλά παιδιά στην ηλικία μου έχουν ακριβώς την ίδια θέληση.