ΠΑΤΕΡΑΣ

Βλέποντας τα παιδιά στο παλιό μου σχολείο, το 10ο Δημοτικό της Κέρκυρας, όπου πήγα να μιλήσω, σαν να ζήλεψα λίγο. Αλλά χαίρομαι που σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό υπάρχει πια…

Το απαιτούμενο, αν και συχνά απλώς υποχρεωτικό χαμόγελο της νεαρής αεροσυνοδού έδειχνε εξαρχής αμήχανο. Δεν ήταν μόνο μέρος του «πρωτοκόλλου» και της απαραίτητης ευγένειας. Η κοπέλα, κρατώντας έναν άδειο δίσκο…

Οι κλειστές πόρτες της παιδικής ηλικίας του ήταν άλλες φορές λυτρωτικές και άλλες έμοιαζαν μελαγχολικά κλειδαμπαρωμένες. Αισθανόταν ακόμη και μέσα στο σπίτι του ότι δεν γνώριζε τι θα συναντήσει στην…

Επρόκειτο να ήταν η πρώτη μέρα της ενήλικης ζωής μου. Η πρώτη φορά ζώντας μόνη μου και παίζοντας μπάσκετ στο εξωτερικό. Έγινε, ωστόσο, η πρώτη μέρα της νέας, δεύτερης ζωής…

Το βλέμμα δεν κοίταζε πάντα ψηλά. Δεν ήταν μόνιμα αποφασιστικό. Το ντροπαλό αγόρι που είχε χαμηλά το κεφάλι δεν υπάρχει πια. Αυτό που επίσης έχει αλλάξει είναι ένα μέρος του…

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, έλεγα ιστορίες. Είμαι άνθρωπος της αφήγησης και τα εγγόνια μου θα υποφέρουν! Αυτό έκανα και με τον γιο μου, Βασίλη, ειδικά όσο έβλεπα ότι θέλει…

Μοιάζει με ένα πολυτελές σπίτι βγαλμένο από τις σελίδες περιοδικού. Από το τρέιλερ μίας τηλεοπτικής εκπομπής ή ενός reality show. Τρία υπνοδωμάτια, τρία μπάνια, πισίνα, μεγάλος κήπος, σε μία περιφραγμένη…

Έχουμε μια έκφραση στην πατρίδα των γονιών μου, την Ελλάδα, η οποία αναφέρει «είσαι ο και λέγεσαι». Ξέρετε πολύ καλά πως είναι αυτή που σε καλεί να συστηθείς και να…

Ήταν μέρες που απλώς είχε την ανάγκη να ενταχθεί. Ο τόπος, το σκηνικό δεν ήταν αυτά που περίμεναν πολλοί. Ωστόσο, για τον Κάιρι Ίρβινγκ σημασία είχε μόνο ο συμβολισμός. Η…

Θυμάμαι την παραμονή του μεγάλου αγώνα των Παραολυμπιακών του Τόκιο… Είχαμε κερδίσει τον ημιτελικό, ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση. Ήταν λοιπόν πολύ πανηγυρικό απόγευμα και βράδυ, ήταν…