ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Η γεύση στο Τόκιο ήταν γλυκόπικρη. Δεδομένης της μικρής στήριξης, της μικρής βοήθειας που έχω ως αθλήτρια, η έβδομη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πολύ αξιόλογη και έδωσα τον καλύτερό…

Επρόκειτο να ήταν η πρώτη μέρα της ενήλικης ζωής μου. Η πρώτη φορά ζώντας μόνη μου και παίζοντας μπάσκετ στο εξωτερικό. Έγινε, ωστόσο, η πρώτη μέρα της νέας, δεύτερης ζωής…

Το βλέμμα δεν κοίταζε πάντα ψηλά. Δεν ήταν μόνιμα αποφασιστικό. Το ντροπαλό αγόρι που είχε χαμηλά το κεφάλι δεν υπάρχει πια. Αυτό που επίσης έχει αλλάξει είναι ένα μέρος του…

Η προπόνηση ήταν εξαρχής ιδιάζουσα, ξεχωριστή. Όχι μόνο λόγω της ιδιαίτερης τοποθεσίας, αλλά κι ενός διαφορετικού πρωτοκόλλου. Δεν άρχιζε με τον ήχο μίας σφυρίχτρας, αλλά όταν σώπαιναν οι σειρήνες των…

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, έλεγα ιστορίες. Είμαι άνθρωπος της αφήγησης και τα εγγόνια μου θα υποφέρουν! Αυτό έκανα και με τον γιο μου, Βασίλη, ειδικά όσο έβλεπα ότι θέλει…

Μοιάζει με ένα πολυτελές σπίτι βγαλμένο από τις σελίδες περιοδικού. Από το τρέιλερ μίας τηλεοπτικής εκπομπής ή ενός reality show. Τρία υπνοδωμάτια, τρία μπάνια, πισίνα, μεγάλος κήπος, σε μία περιφραγμένη…

Πλέον, το πρωί ξυπνάω με την σκέψη του μωρού μου, εννοείται! Είναι ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή μου, το σημαντικότερο όλων, και νομίζω ότι, πριν γίνεις γονιός, δεν μπορείς να…

Το δωμάτιο ήταν συνήθως φωτεινό. Παρά το άπλετο φως, όμως, η εικόνα δεν ήταν καθαρή. Για το παιδί που καθόταν εκεί, ο χώρος ήταν μόνιμα σκοτεινός… Κάποτε οι καθρέφτες αντικατόπτριζαν…

Σκέφτεται συχνά πόσο μισεί τα κλισέ. Ωστόσο, ξέρει επίσης πολύ καλά, μέσα της, ότι θα ήθελε να ακούσει έστω μία φορά εκείνη τη χιλιοειπωμένη ερώτηση του «πώς αισθάνεσαι, ως πρωταθλήτρια;».…

Ωχ, πώς δεν θυμάμαι τη ζωή μου, πώς ξυπνούσα ως Πρωταθλήτρια; Καταρχάς, ξυπνούσα με πόνο στην μέση, στα πόδια και θυμάμαι ότι πάντα κράταγα τέσσερα μαξιλάρια όλο το βράδυ, ώστε…