Το μεγαλείο του Αϊζάια Τόμας είναι η καρδιά του

Η πρώτη νύξη του Τζέιμς Τόμας στη σύζυγό του, ώστε να βαφτίσουν τον κανακάρη τους με το όνομά ενός… παίκτη των Λέικερς, την έκανε να γελάσει και να θυμώσει, ταυτόχρονα.

Ο Τζέιμς κατάλαβε ότι δεν υπήρχε αυτή η πιθανότητα. Δεν ήθελε, άλλωστε να δεν την Τίνα Μπόλτριπ να εκνευρίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Η αγάπη του για την ομάδα του Λ.Α., ωστόσο, θα «θόλωνε» την κρίση του για ένα μεγαλύτερο λάθος, λίγους μήνες αργότερα.

Σε μία στιγμή αδυναμίας, αλλά συνάμα και υπέρμετρης σιγουριάς, θα έβαζε ένα στοίχημα που για όλη του τη ζωή θα το θυμόταν. Σε μία διαφωνία με έναν οπαδό των Πίστονς, ενόψει των Τελικών του ΝΒΑ το 1989, ο Τζέιμς θα «πόνταρε» το όνομα του… νεογέννητου γιου του.

Όντας βέβαιος πως οι Λέικερς θα πετύχουν το three-peat, νικώντας ξανά το Ντιτρόιτ, όπως και 12 μήνες νωρίτερα, είπε στον φίλο του πως αν οι Πίστονς κατακτήσουν τον τίτλο, θα έδινε στο μωρό του το όνομα του τότε σταρ των «Bad Boys», Αϊζάια Τόμας!

Τον Ιούνιο του 1989 οι Πίστονς δεν χρειάστηκαν παρά μόνο τέσσερα παιχνίδια για να «σκουπίσουν» την ομάδα της Καλιφορνία και να αναγκάσουν τον Τζέιμς Τόμας να σκύψει το κεφάλι μπροστά στη σύντροφό του και να της μεταφέρει τα νέα…

Παραδόξως, η Τίνα το εξέλαβε πιο ψύχραιμα από όσο περίμενε. Το όνομα της άρεσε. Το μόνο που του ζήτησε ήταν να γράφουν το όνομα με τη Βιβλική μορφή (Isaiah) και όχι με τον τρόπο του γκαρντ των Πίστονς (Isiah).

Ο Αϊζάια Τόμας είχε γεννηθεί στις 7 Φεβρουαρίου 1989 στην πόλη Τακόμα της Ουάσινγκτον. Παρά την έχθρα για το Ντιτρόιτ, ο πατέρας του ευελπιστούσε να πάρει λίγο από το ταλέντο του «Zeke».

Δεν «κληρονόμησε» μόνο όνομα και μία κλίση στο μπάσκετμπολ, πάντως. Κυρίως έλαβε από τον μπαμπά του την ίδια αυτοπεποίθηση.

Ο Τζέιμς, πρώην αθλητής bodybuilding, παρατήρησε πως ο μικρός έχει πρόβλημα με το ύψος του και του έδωσε μία απλή συμβουλή: «Να μην υποχωρείς ποτέ και σε κανέναν!».

Μεγαλώνοντας μέσα στα γυμναστήρια, ο μικρός Αϊζάια έμαθε να παίζει απέναντι σε μεγαλύτερους και ψηλότερους αντιπάλους. Κάθε βράδυ, όμως, στο υπόγειο του σπιτιού καθόταν για ώρα κρεμασμένος σε μία μπάρα. Πίστευε πως έτσι θα τεντώσει το κορμί του.

Το μπόι, όμως, δεν θα του χρειαζόταν. Αν και μόλις ένας γκαρντ 175 εκατοστών, όπως τονίζει, «έπαιζα πάντα με την καρδιά μου. Πάντα, μέσα μου, πίστευα ότι είμαι καλύτερος από εκείνον που είχα μπροστά μου».

Το ταλέντο, οι ικανότητες, έβγαλαν από μέσα του μία σκληρή πλευρά. «Μεγάλωσα στην εποχή του κορυφαίου trash-talker Γκάρι Πέιτον», εξήγησε. Μπορεί να έφερε το όνομα του άλλοτε σταρ των Πίστονς, όμως ήθελε να γίνει σαν τον γκαρντ των Σόνικς.

«Όλοι ήθελαν να είμαι κάποιος που δεν είμαι». Σύντομα, θα άρχισαν να τον αποδέχονται για τον χαρακτήρα και το παιχνίδι του…

Κράτησε σαν «φυλαχτό» την προτροπή του πατέρα του, ο οποίος επίσης «μου έμαθε ότι πρέπει να είμαι ο εαυτός μου ό,τι κι αν κάνω. Και αυτό να το κάνω σε υψηλό επίπεδο».

Ο Τζέιμς Τόμας δεν ξεπέρασε το 1,73μ. και τόνισε στον Αϊζάια ότι «όταν είσαι κοντός, πρέπει να έχεις έναν τρόπο για να είσαι ξεχωριστός». Ο κανακάρης του θα το επιβεβαίωνε πολλές, και μέσα και έξω από το παρκέ.

Ο ίδιος ο Αϊζάια ξεκαθάριζε πως «ποτέ δεν μου χάρισαν τίποτα. Ποτέ δεν μου έδωσαν δεύτερη ευκαιρία. Οι περισσότεροι έψαχναν να βρουν κάτι που δεν κάνω καλά…». Αυτή ήταν, θαρρεί κανείς, η περίληψη της πορείας του στα γήπεδα, από την εφηβεία του. Στο γυμνάσιο Κέρτις Σίνιορ, στην Ουάσινγκτον, διακρίθηκε στο μπάσκετμπολ όμως χρειάστηκε «παράταση» στα μαθήματα.

Οι βαθμοί του δεν ήταν υψηλοί, τουλάχιστον τόσο ώστε να εξασφαλίσει κολεγιακή υποτροφία και υποχρεώθηκε να επαναλάβει την τελευταία χρονιά στο γυμνάσιο Σάουθ Κεντ του Κονέκτικατ, λίγο έξω από τη Νέα Υόρκη. Ολοκλήρωσε το προπαρασκευαστικό σχολείο με μ.ό. 31,2π. και ανακοίνωσε ότι θα εγγραφεί στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Φτάνοντας στο κολέγιο, ο Τόμας έλαβε την «ευλογία» του άλλοτε σταρ των Huskies, του επίσης καταπληκτικού μικρόσωμου, Νέιτ Ρόμπινσον, ο οποίος του επέτρεψε να φορέσει το Νο2, που είχε και ο ίδιος.

Ως πρωτοετής κατέγραψε μ.ό. 15,5π.-2,6ασ. και αναδείχθηκε κορυφαίος freshman της Pac-10, ενώ στη δεύτερη σεζόν μέτρησε 16,9π. και συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία πεντάδα της περιφέρειας.

Οι ατομικές επιβραβεύσεις δεν σταμάτησαν. Ως junior είχε 16,8 πόντους ανά ματς και ήταν ξανά στην καλύτερη ομάδα της Pac-10. Ήταν ανάμεσα στους δέκα υποψήφιους για το βραβείο Bob Cousy, από το όνομα του παλαίμαχου σταρ των Σέλτικς και είχε αποφασίσει ότι δεν θα μείνει για τέταρτη χρονιά στο NCAA.

Πίστευε στον εαυτό του και στο μόχθο που είχε ρίξει στο παρκέ. Δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ για το 2011 και περίμενε υπομονετικά να ακούσει το όνομά του. Γνώριζε πως δεν έχει ελπίδες για τις πρώτες τριάντα επιλογές του πρώτου γύρου. Όσο «κυλούσε» ο δεύτερος γύρος, άρχισε να ξεσφίγγει νευρικά τη γραβάτα του.

Η μοναδική νότα αισιοδοξίας έμοιαζε η προοπτική του Νο58. Σε αυτή την προτελευταία επιλογή θα διάλεγαν οι Λέικερς. Η σκέψη ότι μπορεί να βρεθεί στην αγαπημένη ομάδα του πατέρα του, τον έκανε να χαμογελάσει πάλι.

Μονάχα που το Λ.Α. επέλεξε τον Ατέρ Μαγιόκ, με καταγωγή από Αυστραλία, Λίβανο και Σουδάν, ο οποίος δεν έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ, βρέθηκε στα γήπεδα της G-League, της Λευκορωσίας, της Δανίας και τη; Κίνας αυτές τις μέρες αγωνίζεται στο Κατάρ.

Στο Νο59 οι Σπερς πήραν τα δικαιώματα του Ούγγρου νυν γκαρντ της Μπαρτσελόνα, Άνταμ Χάνγκα και με την τελευταία επιλογή το Σακραμέντο ρίσκαρε και διάλεξε τον Αϊζάια.

Εκτός ντραφτ έμειναν παίκτες όπως οι Ζόραν Ντράγκιτς, Μάλκολμ Ντιλέινι, Τζάστιν Χόλιντεϊ, Μιντάουγκας Κουζμίνσκας και Μπραντ Ουόναμεϊκερ, οι οποίοι στην πορεία βρήκαν τον δρόμο τους στο ΝΒΑ, προσωρινά ή μόνιμα.

Η πορεία του Τόμας, πάντως, αποδείχθηκε πιο αξιόπιστη από παίκτες που επιλέχθηκαν πριν από εκείνον, όπως οι Ντέρικ Ουίλιαμς (Νο2), Γιαν Βέσελι (Νο6), Μπράντον Νάιτ (Νο8), Τζίμερ Φριντέτ (Νο10), Κρις Σίνγκλτον (Νο18), Νόρις Κόουλ (Νο28).

Για τον Τόμας, όμως, δεν είχαν σημασία αυτοί οι αριθμοί. Πάτησε το πόδι του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου δίχως να φοβάται κανέναν. Τον Φεβρουάριο του 2012 πέτυχε 23π.-11ασ. εναντίον των Καβς και με μ.ό. 12,2π.-4,4ασ. έγινε ο πρώτος παίκτης που από το Νο60 αναδείχθηκε ρούκι του μήνα!

Επανέλαβε το κατόρθωμα τον Μάρτιο και στο τέλος ήταν μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας πρωτοεμφανιζόμενων της σεζόν.

Τον Μάρτιο του 2014, με 24π.-11ασ.-10ριμπ. στη νίκη επί των Ουίζαρντς, έγινε ο πιο κοντός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που κατέγραψε τριπλ-νταμπλ! Ολοκλήρωσε την τρίτη σεζόν ως ο πέμπτος παίκτης της Λίγκας που είχε 20+π.-6+ασ. ανά ματς με ύψος κάτω του 1,80μ., μετά τους Κάλβιν Μέρφι, Ντέινα Μπάρος, Ντέιμον Στάνταμαϊρ και Μάικλ Άνταμς.

Ήθελε να μοιάσει και σε έναν άλλον μικροκαμωμένο σταρ, τον Άλεν Άιβερσον. Το καλοκαίρι του 2014, όμως, οι Κινγκς τον παραχώρησαν στο Φίνιξ και πριν καν ολοκληρωθεί η σεζόν, έγινε ανταλλαγή στους Σέλτικς. Η ομορφότερη μπασκετική ιστορία της ζωής του, αλλά παράλληλα και η πιο δύσκολη προσωπικά, μόλις άρχιζε…

Η χρονιά στη Βοστόνη ολοκληρώθηκε με αποκλεισμό στον πρώτο γύρο των πλέι οφς από τους Καβαλίερς και ο Αϊζάια ήταν δεύτερος στην ψηφοφορία για τον κορυφαίο 6^ο παίκτη.

Στην πρώτη φουλ σεζόν του, όμως, «έλαμψε» πραγματικά και τον Ιανουάριο του 2016 έγινε ο παίκτης με την χαμηλότερη επιλογή στο ντραφτ που επιλέχθηκε στο All Star Game!

Έγινε ο ηγέτης των νεανικών Σέλτικς, με μ.ό. 22,2π., όμως η πορεία τους σταμάτησε και πάλι στον πρώτο γύρο, αυτή τη φορά από την Ατλάντα.

Το 2016-2017 ήταν ασταμάτητος. Στις 30/12/16, πέτυχε 29π. από τους 52 πόντους στην τέταρτη περίοδο, στη νίκη επί του Μαϊάμι και με τις επιδόσεις του στα τελευταία λεπτά έλαβε το παρωνύμιο «King of the Fourth» (παράφραση του «King of the North», από τη σειρά «Game of Thrones»)!

Λίγο πριν από το τζάμπολ της σειράς του πρώτου γύρου με τους Μπουλς, όμως, η ζωή του άλλαξε. Την παραμονή της πρεμιέρας, τα μαντάτα ήταν σοκαριστικά… Η 22χρονη αδερφή του, Τσάινα, σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στις 15 Απριλίου 2017. Ο κόσμος του κατέρρευσε.

Ο Αϊζάια, όμως, φόρεσε κανονικά τη φανέλα, το σορτσάκι και τα παπούτσια του και μπήκε στο γήπεδο… Πάτησε το παρκέ και μόλις άκουσε το όνομά του από 20.000 οπαδούς, δάκρυσε. «Πάντα πίστευα ότι το μπάσκετμπολ ήταν η “ασπίδα” μου, εξήγησε για την απόφασή του.

Το αγαπημένο του παιχνίδι θα τον έκανε και πάλι να ξεχαστεί. Σε ένα συγκλονιστικό κείμενό του στην ιστοσελίδα «The Players Tribune», επισήμανε πως «ξέρω ότι πάντα μπορώ να πάω σε ένα γήπεδο και εκεί θα είμαι καλά.

»Το μπάσκετμπολ πάντα με προστάτευε στα πάνω και τα κάτω μου. Όταν μπήκα στο παρκέ έλεγα πως το άθλημα θα γίνει πάλι η “ασπίδα” μου. Όμως ακόμη ακούω το χειροκρότημα. Μετά όλοι τήρησαν το ενός λεπτού σιγή για την Τσάινα.

»Τότε το κατάλαβα… Δεν χρειαζόμουν πλέον το παρκέ ως ασπίδα. Δεν προσποιούμουν ότι δεν πενθώ, δεν χρειαζόταν να είμαι μόνος μου σε όλο αυτό. Αισθανόμουν πως όλη η αρένα, όλη η πόλη της Βοστόνης είναι μαζί μου».

Έγραψε στα παπούτσια το όνομα της αδερφής του, οδήγησε τους Σέλτικς σε πρόκριση επί του Σικάγο με 4-2 νίκες και έφυγε για την κηδεία.

Εκείνη η στιγμή τον ένωσε μία για πάντα με τη Βοστόνη. Ήταν ίσως μία παραλλαγή της περίφημης «Celtic Pride», χωρίς να έχει ανάγκη από καλάθια και νίκες.

Στο δεύτερο ματς του δεύτερου γύρου με την Ουάσινγκτον πέτυχε 53π.(!), στη δεύτερη κορυφαία επίδοση στην ιστορία της ομάδας στα πλέι οφς. Η σειρά έφτασε σε Game 7, στο οποίο ο Τόμας πέτυχε 29π. και χάρισε στους «πράσινους» την πρόκριση.

Σε λίγες ημέρες, η ζωή του θα άλλαζε και πάλι, με σωματικό και ψυχολογικό πόνο. Μετά τη δεύτερη ήττα από το Κλίβελαντ, στους ανατολικούς τελικούς, τραυματίστηκε ξανά στο γοφό.

Αγωνιζόταν ήδη για δύο μήνες με θλάση στο ίδιο σημείο (αλλά και οίδημα στο γόνατο). Η πρώτη διάγνωση, ωστόσο, αποδείχθηκε λανθασμένη. Ο Αϊζάια έπαιζε με ανατομική ανωμαλία στο γοφό η οποία έκανε κακό στον χόνδρο… Η λάθος εκτίμηση επιβάρυνε το πρόβλημα και μετά το 2-0 των Καβς έμεινε εκτός, χάνοντας το υπόλοιπο της σεζόν. Οι Σέλτικς αποκλείστηκαν και ο Τόμας ανυπομονούσε για την επόμενη χρονιά.

Στις 22 Αυγούστου 2017, όμως, σε μία ξαφνική κίνηση, η Βοστόνη τον έστειλε στο Κλίβελαντ για χάρη του Κάιρι Ίρβινγκ. Στο ίδιο κείμενο στο «The Players Tribune» είχε εξιστορήσει τον τρόπο που το έμαθε από τον πρόεδρο, Ντάνι Έιντζ.

«Στην αρχή δεν είδα την κλήση. Ήμασταν με τη σύζυγό μου στο Μαϊάμι για την πρώτη επέτειο του γάμου μας. Ο Ντάνι έστειλε μήνυμα… “ΙΤ (σ.σ.: τα αρχικά του Τόμας), κάλεσε με όταν μπορέσεις”. Του τηλεφώνησα. Ενώ ρωτήσαμε ο ένας τον άλλον για την οικογένειά του, υπήρξε μία παύση. Και τότε μου είπε: “Μόλις σε αντάλλαξα”… Τόσο απλά, χωρίς μπόλικα λόγια. Αν και για μία κατάσταση τόσο σκ..ά, δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν».

Ο Αϊζάια δεν ήθελε να ακούσει κάτι άλλο. Ο γιος του, πάντως, πέταξε από τη χαρά του «γιατί, μπαμπά, θα παίξεις με τον ΛεΜπρον Τζέιμς!».

Ο Τόμας χρειάστηκε χρόνο να το αντιληφθεί. Αρχικά, το θέμα ήταν η φαμίλια του. Στα τέλη Αυγούστου θα άρχιζε το σχολείο των γιων του και έπρεπε όλα να γίνουν γρήγορα με τη μετακόμιση.

Ακόμη και σήμερα, ο Αϊζάια αισθάνεται πληγωμένος, προδομένος, παρότι γνωρίζει πως «αυτό που έκανε ο Ντάνι Έιντζ ήταν απλώς μία επιχειρηματική κίνηση και δεν κρατώ κακία. Είμαι ενήλικας που ήξερε πού μπλέκει όταν έφτασε στη Λίγκα.

»Οι ευλογίες στο ΝΒΑ είναι περισσότερες από τις κατάρες. Δεν θα πω ότι με αδίκησαν». Μέσα του, όμως, δεν μπορούσε να ξεχάσει πως είχε παίξει για τους Σέλτικς μία μέρα μετά τον θάνατο της αδερφής του. Είχε παίξει για τους Σέλτικς τραυματίας για εβδομάδες.

Στα νέα της ανταλλαγής του έλαβε ένα SMS από τον θρύλο του NFL, τον επτά φορές πρωταθλητή, Τομ Μπρέιντι, ο οποίος ακόμη αγωνίζεται στα 43 του και τότε έπαιζε στους Πάτριοτς, στη Βοστόνη.

«Ο Μπρέιντι ήταν ένα πρότυπο. Έζησε όσα ήθελα κι εγώ στην πόλη. Κι εκείνος προερχόταν από τα χαμηλά του ντραφτ και πήρε πρωταθλήματα. Το ότι επικοινώνησε, με έκανε να νιώσω περήφανος για όσα πρόσφερα στη Βοστόνη», σχολίασε ο Τόμας.

Από εκείνη την ανταλλαγή η καριέρα του δεν εξελίχθηκε όπως τη φανταζόταν. Σε λιγότερο από έξι μήνες οι Καβς τον έστειλαν στους Λέικερς και τον Μάρτιο του 2018 υποβλήθηκε σε επέμβαση στο ισχίο…

Τον Ιούλιο του 2018 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με το Ντένβερ, όμως έκανε ντεμπούτο τον Φεβρουάριο του 2019 και έπειτα από μ.ό. 8,1π. σε 12 ματς, το ίδιο καλοκαίρι βρέθηκε στην Ουάσινγκτον. Σε μερικούς μήνες (με μ.ό. 12,2π.. σε 40 παιχνίδια) η λέξη «ανταλλαγή» ήταν και πάλι πλάι στο όνομά του. Παραχωρήθηκε στους Κλίπερς, οι οποίοι τον αποδέσμευσαν και έκτοτε αναζητά ομάδα.

Κάθε φορά που τον αμφισβητούν, στρέφεται στις ταινίες και τα βιβλία του Μπρους Λι! «Η αγαπημένη μου ατάκα του είναι αυτή που μπορεί να προσαρμοστεί σε καθετί και λέει: “Άδειασε το μυαλό σου. Να είσαι άμορφος, σαν το νερό. Αν γεμίσεις μία κούπα με νερό, το νερό γίνεται η κούπα. Το νερό μπορεί να ρέει ή να καταρρεύσει. Γίνε νερό…”».

Ο Αϊζάια Τόμας μελετά ακόμη το παιχνίδι των Κόμπι Μπράιαντ και Μάικλ Τζόρνταν, αλλά και τις κινήσεις και τη νοοτροπία του παλαίμαχου παγκόσμιου πρωταθλητή πυγμαχίας, Φλόιντ Μέιγουεδερ.

Φτάνοντας στο ΝΒΑ κατάλαβε πως η πνευματική προετοιμασία ξεχωρίζει τους σπουδαίους παίκτες. Ακόμη και σε μία περίοδο που δεν είναι περιζήτητος, επιμένει πως «θέλω να γίνω ένας από τους καλύτερους κοντούς που έπαιξαν το παιχνίδι».

Δεν τα παράτησε ούτε στα 32 του. Το βιβλίο «Isaiah Thomas: The Inspiring Story of One of Basketball’s Most Prolific Point Guards» μπορεί να γίνει έμπνευση.

Ο Αϊζάια Τόμας επιμένει πως πως «αυτό που μπορεί να μάθει κάποιος από την ιστορία μου είναι να μην το βάζει ποτέ κάτω. Να μην τα παρατάει οποιεσδήποτε κι αν είναι οι συνθήκες και οι καταστάσεις. Μπορείς να προχωρήσεις μακριά αν πιστεύεις στον εαυτό σου και δουλεύεις σκληρά. Αυτό κάνω κι εγώ και γι’ αυτό είμαι πάντα έτοιμος για την επόμενη ευκαιρία».

Το μπάσκετμπολ έγινε η ζωή του, ο οδηγός του. Έμαθε να ζει, να μοιράζεται, να προσφέρει. Αυτό κάνει και όταν δεν είναι μέσα σε ένα παρκέ. Τον περασμένο Απρίλιο θέλησε να συνεισφέρει σε γιατρούς και νοσηλευτές του πανεπιστήμιου της Ουάσινγκτον και πρόσφερε 1.000 δωρεάν γεύματα για όσους έκαναν το καθήκον τους στις πρώτες μέρες της πανδημίας.

Το δικό του καθήκον είναι να εξακολουθήσει να προσπαθεί, να ονειρεύεται. Αυτός ο ώριμος άνδρας παραμένει παιδί όταν φορά σορτσάκι και δένει τα κορδόνια του για να παίξει.

Και αν επιμένουν να μην τον υπολογίζουν, θέλει να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε. Θέλει να τελειώσει την πορεία του με τους όρους του.

Ποτέ δεν ξεχνά να θυμίζει και στον εαυτό του και στους άλλους ότι «αν σας έχουν αμφισβητήσει ποτέ στη ζωή σας, ξέρετε πως η πρώτη αντίδραση είναι να κάνετε ό,τι μπορείτε να τους διαψεύσετε, να “φάνε τα λόγια τους”… Αυτό έκανα μια ζωή. Ο αρνητισμός έγινε το κίνητρό μου».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ανδρέας Γλυνιαδάκης: «Κυνήγησε το όνειρό σου»

Εβίνα Μάλτση: «Από τη Γουμένισσα στο Γκάρντεν»

Ο Άλεν Άιβερσον έγινε σύμβολο μίας κουλτούρας που δεν του στέρησε τη μπασκετική «αθανασία»

Το θεώρημα του Στιβ Νας / Για τον Λούγκεντζ Ντορτ, κάθε όνειρο απαιτεί (αυτο)σεβασμό

Η «εκρηκτική» Τερίσα Ουέδερσπουν «γεννά» μία «λάβα» του καλύτερου εαυτού της