ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Μια επέτειος, αυτή της κατάκτησης του πρώτου ευρωπαϊκού τίτλου από ελληνική ομάδα, με κάνει να γυρίσω το ρολόι πάνω από 50 ολόκληρα χρόνια πίσω. Αναφέρομαι στην ανάδειξη της μπασκετικής ΑΕΚ…

I wanted to show everybody where I am from. To put my hometown in the map. To do that, I had to make it part of my body first. I had this tattoo when I was 19. In a basement. It took 45 minutes to have it made once and for all in my body.

Όποτε βρίσκομαι στο γήπεδο δεν είμαι μόνο ο Τζόρνταν Θίοντορ. Δεν έχω μόνο αυτό το όνομα στην πλάτη μου. Κουβαλάω και κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν το έχει προσέξει κανείς, αλλά κάθε φορά που είμαι στο γήπεδο, φροντίζω να βγάζω τη μπλούζα μου και να περπατάω μέχρι το τέλος του πάγκου. Θέλω να δείξω το τατουάζ μου. Θέλω να δείξω από που έρχομαι. Το μέρος, στο οποίο μεγάλωσα.

I became a mother while I was still in the University of Michigan. I believe that everything happens for a reason. This is how I grew up. I didn’t know she was there. She was a blessing in disguise, as I use to say.

Έγινα μητέρα, ενώ ήμουν ακόμη στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Πιστεύω ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Έτσι μεγάλωσα. Δεν το ήξερα ότι ήταν εκεί. Ήταν μία ευλογία μεταμφιεσμένη, όπως συνηθίζω να λέω. Με λένε Λικέντρα Τζόνσον. Είμαι μητέρα. Και παίζω μπάσκετ.

Αν με φωνάζατε «Black Mamba», θα έστρεφα το κεφάλι μου προς εσάς. Αν με αποκαλέσετε, πλέον, «Medusa», θα σας απαντήσω «ορίστε». Ωστόσο, όποια κι αν είναι η προσφώνηση, παραμένω η…

Η αρχική ιδέα ήταν να γράψω ένα κείμενο για τη «ζωή μετά το ποδόσφαιρο»… Για κάποιο λόγο όμως, και ειδικά μετά την επίσημη ανακοίνωση του τερματισμού της καριέρας μου ως…

Πολύ καιρό τώρα, σκεφτόμουν πώς και πού θα γράψω, περισσότερο για να βοηθήσω τους νεότερους αθλητές, έτσι ώστε να μην βιώσουν τα ίδια με μένα. Αναφέρομαι στο ζήτημα του χρόνιου…

Θυμάμαι τον πατέρα μου, επιχειρηματία στο χώρο της εστίασης, από παλιά μέχρι και λίγες μέρες πριν το θάνατό του, πριν λίγους μήνες, όταν βρισκόμασταν σε κάποιο εστιατόριο ή ακόμα και στο σπίτι -όταν κοντραριζόμαστε για το ποιος ξέρει να ψήσει ή να μαγειρέψει καλύτερα- πώς μέσα στην κριτική του έβαζε αμέσως την απαραίτητη παράμετρο του δικού του Μέντορα και το πώς εκείνος, αν ήταν παρών, θα αντιδρούσε, τι θα έλεγε και με ποιόν ιδιαίτερο τρόπο θα το αντιμετώπιζε!

Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τον Αντώνη είναι απ’ όταν ήταν 16 χρόνων, σε τίτλο που ανέφερε “ο πλέι μέικερ του 2000”. Μη γελάς. Έτσι συστήθηκε στο πανελλήνιο, από…