Οι πληγές τους είναι μία μελαγχολική και πικρή υπενθύμιση ενός εμφυλίου πολέμου. Τα σημάδια τους, ωστόσο, είναι και έμπνευση, κίνητρο, ώστε να μην σταματήσουν ποτέ να προσπαθούν. Να μην σταματήσουν…
ΕΜΠΝΕΥΣΗ
-
- MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ο Σακίλ ΜακΚίσικ δεν «λύγισε» από τη φυλακή, «νικώντας» την ειρωνεία…
από Γιώργος Αδαμόπουλος 11 Φεβρουαρίου, 2020Ως το τέλος της εφηβείας του, η ζωή του περιελάμβανε λίγους διαλόγους. Συνήθως, βρισκόταν προ απροόπτου, προ δεδικασμένου, δίχως πολλά περιθώρια αντίδρασης. Γινόταν μάρτυρας καταστάσεων που στις σκληρές γειτονιές των…
- MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η δεύτερη ζωή της Μάγια Μουρ
από Γιώργος Αδαμόπουλος 31 Ιανουαρίου, 2020Δεν αποτάσσει ακριβώς τη βασική «ταμπέλα» της. Τη χρησιμοποιεί. Την εκμεταλλεύεται. Όχι μόνο για να (από)δείξει ότι μπορεί να ορίσει την μοίρα της και να μην καθορίζεται από όσα πιστεύουν…
- BLACK MAMBAMULTIMEDIAΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΜΠΑΣΚΕΤ
Κόμπι Μπράιαντ, η εκτυφλωτική νοοτροπία του «τίποτα δεν πάει χαμένο»…
από Γιώργος Αδαμόπουλος 29 Ιανουαρίου, 2020Όταν ολοζώντανοι και «λαμπεροί» άνθρωποι μιλούν για τον θάνατο (τους), η μακάβρια κουβέντα μπορεί να σε κάνει να ανατριχιάσεις. Είτε πιστεύεις σε προλήψεις και στο «κακό μάτι» είτε σε άλλους…
- TOP STORIESΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ποδόσφαιρο, το δικό μας γιατρικό
από Νίκος Καρανίκας 22 Σεπτεμβρίου, 2019Μου ζητήθηκε από τους συντελεστές του AthleteStories.gr να μοιραστώ μια ιστορία. Όσοι με ξέρουν, καταλαβαίνουν πως δεν θα το κάνω για λόγους προσωπικής προβολής. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Στόχος μου…
- MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Το βάρος και η έμπνευση στους ώμους της Έρικα Ουίλερ
από Γιώργος Αδαμόπουλος 5 Αυγούστου, 2019Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν μοναχικά. Δεν θα μπορούσαν να είναι, είτε το ήθελε είτε όχι. Μέχρι τα 11 χρόνια της, η Έρικα Ουίλερ μεγάλωσε σε ένα σπίτι τριών…
- MULTIMEDIAΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Αϊζάια Όστιν: Ζωή γεμάτη ρίσκο και όνειρα
από Γιώργος Αδαμόπουλος 21 Ιουνίου, 2019«Μπορείς το πρόβλημα να το κάνεις τη δικαιολογία σου ή να το μετατρέψεις στην ιστορία σου»… Τα λόγια της μητέρας του ηχούν ακόμη στ’ αυτιά του. Έγιναν το καθημερινό «ευαγγέλιό»…
-
Η Στέισι Σίκορα ήταν, για πολλά χρόνια, μια φανταστική αθλήτρια της Εθνικής ομάδας βόλεϊ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που κάλυπτε -αυτή είναι, μάλλον, μια φτωχή λέξη να αποδώσει την προσφορά της- τη νευραλγική θέση της λίμπερο. Μικρή το δέμας αλλά ασύλληπτα τεράστια σε όλα τα ψυχομετρικά και αθλητικά μεγέθη, έδινε σε κάθε αγώνα μια παράσταση, ξεπερνώντας, κάθε φορά, τα ανθρώπινα όριά της. Θαυμασμός γι΄αυτήν, παντού.