ΜΠΑΣΚΕΤ

“Μια τυπική ημέρα της off season άρχιζε με μία ώρα σουτ και ακολουθούσαν δύο επίπονες ώρες ασκήσεων φυσικής κατάστασης με βάρη. Παρά τον ιδρώτα, τους μυικούς πόνους, πολλές φορές ακόμη…

My life in Turkey was pure fun. Kids must laugh and have fun. Turkish people are hospitable and caring in nature and I grew up in such an environment, That’s why my whole neighborhood and community was my family.
Man, I will never forget those cooking smells. When my mother cooked I wanted to taste what was in the pot and devour it.

Κάθε ημέρα, δέχομαι απειλές θανάτου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από υποστηρικτές του Ερντογάν. Κάθε ημέρα… Είναι οδυνηρό. Δεν μπορώ να ταξιδέψω. Δεν μπορώ να αφήσω τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με πονάει. Όχι επειδή δεν μπορώ να δω ξανά την Τουρκία ή κάποια άλλη χώρα.

He was misunderstood. Roy was a good guy. We had a few laughs for sure! I would say he was a guy who liked to push the envelope a little bit when it came to his lifestyle.

Ήταν παρεξηγημένος. Ο Ρόι ήταν καλός άνθρωπος. Είχαμε σίγουρα μερικές καλές στιγμές, γεμάτες γέλιο! Θα έλεγα ότι ήταν ένας τύπος που του άρεσε να συμπεριφέρεται στα άκρα σε ό,τι αφορούσε τον τρόπο ζωής του.

I am named after him. Greek people know my father. Now the time has come to know me as well. My name is Steve Burtt Junior. And this is my story.

Κουβαλάω το όνομά του πατέρα μου. Στην Ελλάδα τον γνωρίζατε. Τώρα ήρθε ο καιρός να μάθετε και εμένα.
Με λένε Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ. Και αυτή είναι η ιστορία μου.

Είμαστε μια παραδοσιακή οικογένεια. Κάθε Κυριακή, τρώγαμε στη γιαγιά. Βρίσκονταν όλα τα αδέρφια μαζί. Γινόταν και η σχετική πλάκα για το μπάσκετ. Ήμασταν και είμαστε ενωμένοι. Τώρα πια, όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο…

(Γράμμα στον νεότερο εαυτό μου). Αγαπητέ 22χρονε Ανδρέα, Έχεις μάθει, από τα πρώτα χρόνια σου στα γήπεδα, είτε αυτά είναι στα Χανιά είτε στην Αθήνα και σε πιο λαμπερά «σκηνικά»,…

Ο στόχος του δεν μόνο να ασχοληθεί με το μπάσκετμπολ. Αυτό θα αποτελέσει το μέσο του να εμπνεύσει και άλλους. Να τους βοηθήσει να συνειδητοποιήσουν πως κανένα εμπόδιο δεν πρέπει να απροσπέλαστο. Και πως πρέπει να ξεπεράσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Όχι μόνο για όσους ζουν με τον αυτισμό. Αλλά για όλους!