ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Όταν ήμουν έξι ετών, ο πατέρας μου, ο οποίος έπαιζε μπάσκετ, όπως και ο μεγαλύτερος αδελφός μου, με πήγε στην ακαδημία «Αστέρια» του Θόδωρου Ροδόπουλου. Με άφησε, μέχρι να τελειώσει…

Όταν ήμουν 15 ετών, ο αδερφός μου έπαιζε στον Ορφέα Ηλιουπόλεως, ομάδα της Θεσσαλονίκης, στην οποία τότε βρισκόταν ο Γιώργος Καμπερίδης, φοβερός δάσκαλος-προπονητής. Μια μέρα που πήγαμε με τον πατέρα…

Δεκατρείς μικρές και τρομερά γρήγορες δρασκελιές, με σημείο εκκίνησης (μέσα από) τη ρακέτα της Μπαρτσελόνα. Ο κορμός χαμηλωμένος, για την επίτευξη της μέγιστης δυνατής επιτάχυνσης. Τα μυωπικά μάτια του καρφωμένα…

Η έννοια της αύρας, του πεπρωμένου είναι συχνά υπερεκτιμημένη. Μοιάζει απλώς «λογοτεχνική». Αλλά, συνάμα, είναι ελκυστική, «γαργαλάει» την περιέργεια και τον προσωπικό ενθουσιασμό. Άλλες φορές τον «προσγειώνει». Κάποιες άλλες τον…

Ο Μπόμπαν κατέρρευσε σαν τσακισμένο δεντρί και το παρκέ γέμισε με το αίμα του. Ο Αγγέλου έτρεξε μηχανικά να τον σηκώσει, ώσπου κάποιος πρόσταξε: «Άσ’ τον!». Δεν τραντάζεις τον τραυματία,…

Τη σχέση μου με τον αθλητισμό θα την χαρακτήριζα απλή. Είμαι κι εγώ ένας από τους πολλούς απλούς φιλάθλους που παρακολουθεί τα μεγάλα γεγονότα, και διαβάζει -όχι όμως σε καθημερινή…

Γνώριζα ξεκάθαρα ότι πολλές φορές με αντιμετώπιζαν σαν τον «γιο του Μπόμπαν» και όχι σαν τον Βλάντο. Δεν μου άρεσε καθόλου και πέρασα δύσκολα. Προσπαθούσα πολύ, ώστε, κατά κάποιον τρόπο,…