Τον Τζέιμς Μίλνερ δεν θα τον θυμούνται πάντα, αλλά δεν θα τον ξεχνούν και ποτέ

Γιώργος Αδαμόπουλος 5 Οκτωβρίου, 2021

Οι αθλητικοί «στρατηγοί» είναι συνήθως «λαμπεροί». Είναι ο λόγος για να πληρώσεις εισιτήριο και να τους χαζεύεις από την εξέδρα.

Υπάρχει και μία άλλη, πιο γοητευτική κατηγορία αθλητών. Εκείνοι που μπορούν να είναι ταυτόχρονα και «στρατηγοί» και «στρατιώτες». Αυτοί που εκτός από τη χάρη και το όνομα, διαθέτουν και αυτό που αναζητά η κερκίδα. Αφοσίωση, αυταπάρνηση, ταλέντο, φινέτσα.

Τα τέσσερα παραπάνω χαρακτηριστικά, οι ιδιότητες που «γεννούν» ξεχωριστούς παίκτες, δεν είναι, ωστόσο, μόνο «προνόμιο» ή δικαίωμα εκείνων των «λίγων». Υπάρχουν απλοί «στρατιώτες», πιστοί σε αυτό που κάνουν στο γήπεδο, που έχουν το δικό του μερίδιο στη μοναδικότητα.

Δεν είναι απαραίτητα «βαρετοί», κατά το κοινώς λεγόμενο «ξύλινοι» ή άτεχνοι. Είναι απλώς οι «αθόρυβοι» εργάτες που είναι απαραίτητοι στην ομάδα τους. Κάποιες φορές, με το ταπεραμέντο τους, μπορεί να ξεσηκώσουν το κοινό. Οι προπονητές τους, όμως, δεν περιμένουν κάτι τέτοιο. Τους αρκεί η συγκέντρωσή τους, ο αλτρουισμός τους, η αντοχή και η διάρκειά τους.

Κάτι αντίστοιχο θα σκέφτηκε προφανώς ο Γιούργκεν Κλοπ, όταν ένα ολόκληρο γήπεδο, στο ντέρμπι της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Σίτι στις 3 Οκτωβρίου 2021, περίμενε στο 74^ο λεπτό την αποβολή του Τζέιμς Μίλνερ για σκληρό μαρκάρισμα στον Μπερνάρντο Σίλβα.

Η δεύτερη κίτρινη κάρτα δεν βγήκε ποτέ από το τσεπάκι του Πολ Τίρνι, ο οποίος προτίμησε μία σύντομη επίπληξη στον 35χρονο ποδοσφαιριστή των «κόκκινων».

Ο ακούραστος Μίλνερ, αλλά και ο Κλοπ και η ομάδα τους, την είχαν γλιτώσει…

Ο κόουτς της Σίτι, Πεπ Γκουαρδιόλα, ζητά έξαλλος την κόκκινη κάρτα στον Μίλνερ. Η επιθυμία του περνά απαρατήρητη.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο Μοχάμεντ Σαλάχ ρίχνει λίγο περισσότερο «αλάτι» στην «πληγή» των πρωταθλητών, καθώς πετυχαίνει ένα καταπληκτικό γκολ για το 2-1 της Λίβερπουλ! Το 2-2 του Ντε Μπρόινε μοιάζει με δίκαιη εξέλιξη και ηρεμεί -για λίγο- τον Πεπ.

«Το ποδόσφαιρο είναι συναισθήματα», δικαιολογεί ο Ισπανός προπονητής την «έκρηξή» του, αφού λίγο νωρίτερα είχε «διαπιστώσει» πως «στο “Άνφιλντ” και το “Ολντ Τράφορντ” αυτά συμβαίνουν. Αν ήταν δικός μας παίκτης, θα είχε αποβληθεί…».

Η ίντριγκα μίας φάσης, από την άλλη, δεν χάλασε άλλη μία σεμνή και «γεμάτη» παράσταση του 35χρονου Τζέιμς Μίλνερ. Του παίκτη που η ιστοσελίδα «TheseFootballTimes» έχει αποκαλέσει «όχι “ρομπότ”, αλλά μία “μηχανή”».

Ο μέσος της Λίβερπουλ, ο οποίος στο ντέρμπι αγωνίστηκε στο δεξί άκρο της άμυνας, αντί του Τρεντ Αλέξαντερ-Άρνολντ, έχει μάθει να περιμένει υπομονετικά ένα νεύμα του Κλοπ για να φορέσει τη φανέλα με το Νο7. Ανυπομονεί, αλλά δεν βιάζεται. Δείχνει σαν «θηρίο στο κλουβί» στον πάγκο, όμως δεν γκρινιάζει.

Στην 20^η(!) σεζόν του στην Πρέμιερ Λιγκ, ο επαγγελματισμός του, η εξαιρετική φυσική κατάσταση, η συνέπεια και η προσαρμοστικότητά του εξακολουθούν να κάνουν τον Γερμανό προπονητή του να ξύνει θαρρεί κανείς το κεφάλι κάτω από το καπέλο του από αμηχανία όταν δεν τον ρίχνει στο χορτάρι.

Ο Μίλνερ τρέχει συχνά όπως όταν ήταν έφηβος στη Λιντς.

Ο Τζέιμς Μίλνερ (δεξιά), σε ηλικία 18 ετών με τη φανέλα της Λιντς και αντίπαλο τον τότε αμυντικό της Άστον Βίλα και μετέπειτα παίκτη του Ολυμπιακού, Όλοφ Μέλμπεργκ, τον Φεβρουάριο του 2004 / Photo by: Eurokinissi (Action Images).

Το περιβάλλον στο οποίο ο Τζέιμς Μίλνερ μεγάλωσε και εξελίχθηκε, το αγγλικό ποδόσφαιρο, μοιάζει με μία μεγάλη αντίφαση για τις ικανότητες και την προσφορά του.

Κάποτε η βρετανική εξέδρα λάτρευε τους «τσαλακωμένους», τους «Βίνι Τζόουνς», τους «Άνταμ Σμιθ», τους «Στιβ Μπρους». Το «Κοπ» έβαλε στην καρδιά του τον Σωτήρη Κυργιακό κυρίως όταν ο παλαίμαχος αμυντικός αποβλήθηκε για σκληρό μαρκάρισμα στο ντέρμπι του Λίβερπουλ με την Έβερτον!

Με τα χρόνια, το κοινό στο «νησί» έμαθε να αγαπά και τη «λάμψη» των φινετσάτων. Αλλά αυτό δεν στέρησε κάποια λίγα φώτα πάνω στους «στρατιώτες».

Ο Μίλνερ αγαπά αυτή την «ταμπέλα». Το ότι ενίοτε δείχνει «τυποποιημένος», δεν είναι κάτι που αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του. Αντίθετα, ιδιαιτέρως συχνά, αναδεικνύει την αποφασιστικότητά του, το πόσο ξεχωρίζει από κατά πολλά χρόνια νεότερούς του.

Στην πρεμιέρα της σεζόν 2021-2022, άλλωστε, ήταν ο παίκτης με διάνυσε τα περισσότερα χιλιόμετρα από κάθε άλλον παίκτη του αγγλικού πρωταθλήματος!

Προ ετών, ο άλλοτε προπονητής του στη Μάντσεστερ Σίτι, Μανουέλ Πελεγκρίνι, είχε τονίσει στον «Guardian» πως «προκαλώ κάποιον να μου υποδείξει έναν πιο ολοκληρωμένο Άγγλο παίκτη». Τονίζοντας κυρίως την ικανότητα του να παίζει τόσο στο κέντρο όσο και στα δύο άκρα της άμυνας.

Ό,τι πει ο (κάθε) κόουτς.

James Milner covered more ground (12.65km) than any other player in the first round of 2021/22 Premier League fixtures.

Drink w̶a̶t̶e̶r̶ Ribena. 😅 pic.twitter.com/q3B3VEH2NY

— Squawka Football (@Squawka) August 16, 2021

Ο Τζέιμς Φίλιπ Μίλνερ γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1986 στο Ουόρτλεϊ του Λιντς.

Η αγάπη για την τοπική ομάδα τον έφερε από μικρό στην κερκίδα, ως κάτοχο εισιτηρίου διαρκείας μαζί με τον πατέρα του. Η ιδέα, το όνειρο για να αλλάξει θέση και να περιμένει από την οικογένειά του να τον καμαρώνει μέσα στο γήπεδο, χάραξε την πορεία του.

Σε ηλικία δέκα ετών, αν και στο σχολείο είχε δοκιμάσει εκτός από το ποδόσφαιρο και το κρίκετ και τον στίβο, εντάχθηκε στις ακαδημίες της Λιντς. Πάντα τυπικός στο πρόγραμμα, πήγαινε με καμάρι σε κάθε προπόνηση.

Για καιρό, πάντως, αμφιταλαντευόταν, καθώς συμμετείχε σε σχολικούς αγώνες κρίκετ και τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων. Μάλιστα, το ταλέντο του στο δεύτερο είχε αναγνωριστεί με μπόλικα μετάλλια. Οι ειδικοί αναφέρουν, πλέον, ότι η έφεσή του στον στίβο τού έχει χαρίσει πια την αντοχή που είναι κύριο χαρακτηριστικό της ποδοσφαιρικής καριέρας του.

Οι φιλοδοξίες του δεν περιορίστηκαν στη μοναχικότητα του στίβου. Οι βλέψεις του κύλησαν όπως έκανε η αγαπημένη του μπάλα στο χορτάρι. Το ίδιο γρήγορα κύλησε και ο χρόνος.

Ο Μίλνερ πραγματοποίησε το επαγγελματικό ντεμπούτο του στις 10 Νοεμβρίου 2002, δύο μήνες πριν γιορτάσει τα 17^α γενέθλιά του. στον αγώνα κόντρα στη Γουέστ Χαμ, ο τότε κόουτς, Τέρι Βέναμπλς, τον έβαλε ως αλλαγή αντί του Τζέισον Ουίλκοξ και έγινε ο δεύτερος νεαρότερος παίκτης στην ιστορία της Πρέμιερσιπ!

Στη Boxing Day του 2002, στις 26/12, ο Τζέιμς Μίλνερ πέτυχε γκολ στην εκτός έδρας νίκη επί της Σάντερλαντ και έγινε ο νεαρότερος σκόρερ στην ιστορία της λίγκας, σε ηλικία 16 ετών και 356 ημερών.

Το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2005 από τον Τζέιμς Βον της Έβερτον.

Βρήκε δίχτυα και δύο ημέρες αργότερα, απέναντι στην Τσέλσι. Η αποδοτικότητα του έφερε το όνομα του νεαρού σε προτάσεις πλάι σε εκείνα των Μάικλ Όουεν και Ουέιν Ρούνεϊ, ως το νέο «wonderkid» του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Ο Μίλνερ έδειχνε έτοιμος, όμως μετά τον μηνιαίο δανεισμό του στη Σουίντον Τάουν, επέστρεψε σε μία Λιντς η οποία βάδιζε σε μονοπάτι παρακμής. Αν και μόλις τρία χρόνια μακριά, οι πρόσφατες τότε ευρωπαϊκές επιτυχίες έδειχναν ήδη μακρινές.

Το 2000 τα «Παγώνια» έφτασαν ως τον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA και την επόμενη σεζόν ως την τετράδα και του Τσάμπιονς Λιγκ! Το 2004, ωστόσο, υποβιβάστηκαν στην Τσάμπιονσιπ… Η πώληση του Τζέιμς Μίλνερ έμοιαζε επιτακτική, όσο και αν ο τοπικός ήρωας δεν το ήθελε. Τα οικονομικά προβλήματα της Λιντς έκαναν ακόμη πιο αναγκαία την παραχώρησή του και το καλοκαίρι του 2004 μετεγγράφηκε στη Νιούκαστλ αντί πέντε εκατομμυρίων λιρών.

Την πρώτη σεζόν του αγωνίστηκε σε 41 ματς, αν και το μεγαλύτερο μάθημα για τον 18χρονο ήταν, όπως αναφέρει ο ίδιος, η παρατήρηση του τρόπου με τον οποίο ο σταρ της ομάδας, Άλαν Σίρερ, αντιμετώπιζε Μ.Μ.Ε. και κοινό.

Στο πρόσωπο του κόουτς Σερ Μπόμπι Ρόμπσον ο Μίλνερ βρήκε έναν μέντορα. Όταν την επόμενη σεζόν τον αντικατέστησε ο Γκρέιαμ Σούνες, τα δεδομένα άλλαξαν. «Δεν γίνεται να νικήσεις με 11 Μίλνερ», έλεγε ο νέος κόουτς και τον χρησιμοποίησε μόνο σε 13 παιχνίδια ως βασικό…

Ο Μίλνερ (αριστερά), ως παίκτης της Νιούκαστλ και μπροστά από τον Σπυρόπουλο, σε αγώνα με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη για το Κύπελλο UEFA, τον Οκτώβριο του 2004 / Photo by: Eurokinissi (Action Images).

Η έλλειψη εμπιστοσύνης «πλήγωσε» τον Άγγλο μέσο, ο οποίος το 2005 καλωσόρισε τον δανεισμό του στην Άστον Βίλα, στο πλαίσιο της απόκτησης του Νολμπέρτο Σολάνο.

Προπονητής στη Βίλα ήταν ο πρώην κόουτς του Μίλνερ στη Λιντς, Ντέιβιντ Ο’Λιρι και η συνθήκη έμοιαζε ιδανική. Αλλά για λίγο.

Παρά την καλή σεζόν του, με 27 παρουσίες και ένα γκολ -κι ενώ η Βίλα επιθυμούσε την μονιμοποίησή του-, επέστρεψε το καλοκαίρι του 2006 στη Νιούκαστλ, λόγω της απόλυσης του και του Ο’Λιρι και του Σούνες…

Το 2006-2007 ήταν βασικός στην ομάδα του κόουτς Γκλεν Ρέντερ και την βοήθησε να φτάσει ως τους «16» του Κυπέλλου UEFA. Ήταν ουσιαστικά η χρονιά που επιβεβαίωσε πόσο πολυσύνθετος είναι, παίζοντας σε διάφορες θέσεις. Το καλοκαίρι του 2008 η Λίβερπουλ ετοιμαζόταν να τον αποκτήσει, όμως η Νιούκαστλ προτίμησε τα 12 εκατ. λίρες της Βίλα.

Η δεύτερη θητεία στο Μπέρμιγχαμ ήταν ακόμη καλύτερη, καθώς στην επόμενη διετία μέτρησε 73 ματς και 11 γκολ, αγωνιζόμενος τακτικά και ως κεντρικός μέσος και κύριος δημιουργός. Η «προαγωγή» θεωρούνταν βέβαιη και τον Αύγουστο του 2010, η Μάντσεστερ Σίτι ξόδεψε 26 εκατ. λίρες για να τον αποκτήσει.

Στη γαλάζια πλευρά του Μάντσεστερ κατέκτησε και τους πρώτους τίτλους του (είχε πανηγυρίσει και το Κύπελλο Ιντερτότο το 2006 με τη Νιούκαστλ), καθώς κέρδισε την Πρέμιερ Λιγκ το 2012 και το 2014, το Κύπελλο Αγγλίας το 2011, το Σούπερ Καπ του 2012 και το Λιγκ Καπ του 2014, ενώ ως το 2015 κατέγραψε 147 αγώνες και 13 γκολ.

Το 2014-2015 δεν βρήκε πολλές ευκαιρίες και τον Ιούνιο αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Σίτι, υπογράφοντας ως ελεύθερος στη Λίβερπουλ.

Τον Αύγουστο ο Μπρένταν Ρότζερς τον χρίζει «υπαρχηγό», κάτι που διατηρεί και ο διάδοχός του, Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος υπέγραψε στους «κόκκινους» δύο μήνες αργότερα.

Οι πρώτες απόπειρες για τίτλους ήταν αποτυχημένες, στους τελικούς του Γιουρόπα Λιγκ και του Λιγκ του 2016. Τον Μάρτιο του 2017 σκοράρει στο 1-1 εναντίον της Σίτι και γίνεται ο παίκτης με το ρεκόρ αγώνων (47) στην Πρέμιερ Λιγκ, στους οποίους η ομάδα του δεν έχει ηττηθεί ενώ εκείνος σκοράρει.

Τον Απρίλιο του 2018 μοιράζει την 9^η ασίστ του στο Τσάμπιονς Λιγκ και γίνεται ρέκορντμαν της διοργάνωσης σε μία σεζόν. Η Λίβερπουλ, όμως, χάνει στον τελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης…

Η επόμενη διετία, όμως, είναι πιο πανηγυρική για τον ακούραστο «στρατιώτη» των «κόκκινων». Η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ κατακτά την επόμενη σεζόν τον ευρωπαϊκό τίτλο απέναντι στην Τότεναμ και το 2020, στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας για 19^η φορά, 30 χρόνια μετά το τελευταίο πρωτάθλημά της!

Αγωνίστηκε στα 22 από τα 38 ματς της Πρέμιερ Λιγκ, ως πολύτιμος σε τρεις-τέσσερις θέσεις. Η νέα γενιά της Λίβερπουλ έχει περισσότερη κλάση, αλλά τον χρειάζεται.

Η παρουσία του ήταν συχνά ένα αίνιγμα. Όχι, ωστόσο, και η προσφορά του και η διάθεση να «απαντά» πάντα στην ερώτηση των ανήσυχων προπονητών του, που κατά τη διάρκεια των αγώνων σκέφτονταν κάτι σαν «και τώρα, τι;».

James Milner: I knew I made the right choice joining Liverpool. The fans are a different gravy, and I wouldn’t have had the chance to win the Champions League otherwise. These fans deserve a Premier League title, and we’re honoured be in a great position to give them that pic.twitter.com/PbY1fs3snZ

— "YNWA" The Story of Liverpool FC (@LFCHistoryShow) March 8, 2020

Η απόκρισή του ήταν ταυτόχρονα και ο έπαινός του. Δεν έχει ανάγκη τα εύσημα, δημοσίως.

Δεν εκπλήρωσε μεν εκείνο το «είναι παίκτης του μέλλοντος» που είχε πει το 2008 ο Φάμπιο Καπέλο, όμως απόλαυσε και απολαμβάνει κάθε φορά το παρόν του.

Στο μυαλό κάποιων ειδικών και αναλυτών έμεινε το ερώτημα «τι θα γινόταν αν;», είχε πάρει περισσότερες ευκαιρίες ως «δεκάρι» ή πλάγιος επιθετικός. Τον ίδιο, όμως, αυτό δεν φάνηκε να τον απασχολεί. Κινήθηκε τις περισσότερες φορές έξω από το «ραντάρ» αντιπάλων και Τύπου. Από την άλλη, πάντως, δεν αισθάνθηκε εκείνη την πίεση που βίωσαν πολλοί συμπατριώτες του και, τελικά, αποχώρησαν με τη «στάμπα» του υπερεκτιμημένου…

Στην 20^η σεζόν του στα αγγλικά γήπεδα, συνεχίζει να επιβεβαιώνει ότι δεν είναι βαρετός, όπως υποστήριξαν κάποιοι. Δεν είναι βαρετός κάποιος που έχει κατακρίνει δημοσίως την υπό ίδρυση Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα! Ή που βάζει -μάλλον με διδακτική διάθεση- τις φωνές σε έναν νεαρό και άπειρο συμπαίκτη του, όπως ο Κώστας Τσιμίκας.

Ούτε κάποιος που έχει… αποβληθεί, ως παίκτης της Λίβερπουλ, από διαιτητή οποίος ήταν ο γυμναστής του και ο κόουτς του σε σχολική ομάδα!!!

Ο Τζέιμς Μίλνερ χλευάστηκε πολλές φορές για την αξιοπιστία του. Για τον ρόλο του σε ένα ποδόσφαιρο στο οποίο εκτός από αθλητικά προσόντα, κυριαρχεί πλέον και η δημιουργικότητα.

Ο 35χρονος Άγγλος μέσος διαθέτει μία ξεχωριστή «εφευρετικότητα», η οποία δεν αποτυπώνει την ακριβή ετυμολογία της λέξης. Έμαθε να αγωνίζεται, να προσαρμόζεται, να ταιριάζει με πολλούς διαφορετικού στυλ προπονητές.

Σε δύο δεκαετίες παρουσίας στο χορτάρι, σε διαφορετικές εποχές του ποδοσφαίρου, απέναντι σε τόσους κόουτς, έκανε ό,τι κάθε καλός «στρατιώτης»… Εκτέλεσε τις εντολές, κάνοντας με τη σειρά του καλύτερο κάθε «στρατηγό». Πολλοί ηγέτες κοίταξαν προς τη μεριά του, σε στιγμές ποδοσφαιρικής ανάγκης.

Δεν θα μνημονεύεται ως καθοριστικός, δεν θα μείνει αξέχαστος στην εξέδρα, αλλά αντίπαλοι παίκτες και κόουτς δύσκολα θα σκεφτούν πως θα περάσει απαρατήρητος. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα το κατάλαβε στο τελευταίο ντέρμπι της Μάντσεστερ Σίτι με τη Λίβερπουλ.

Το «καλούπι» των «Τζέιμς Μίλνερς» ίσως να μην «σπάσει» ποτέ, σαν εκείνα τα ξεχωριστά, των «Μέσι» και των «Ρονάλντο» . Δεν θέλουν κάτι τέτοιο, άλλωστε, ούτε οι σταρ ούτε οι προπονητές.